Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Dursun zaman.Benim için bu kadarı yeterliydi.Aklım,kalbim,ruhum hepsi birbiriyle savaş halinde ve ben oturup uzaktan izliyordum onları.Birinin elinde bıçak,birinin elinde silah,diğerinin elinde taş vardı.Hangisinin kazanacağını merakla bekliyordum.
"Oğlum,misafirin var.Arkadaşın odanda seni bekliyor."
Kaşlarım havalanmış şekilde anneme bakmıştım.Nihatın ne işi vardı burada?Bana haber vermeden neden geldiğini merak etmiştim.Anneme gülümseyip odama girdim.Yatağımda oturup beni bekleyen Nihat değildi.
"Ömer?"
"Selam."
Kapıyı kapatıp kaşlarımı çattım.Ömer onu suç üstü yakalamışım gibi davranıyordu.Gözlerini kaçırıp kurumuş dudağını diliyle yalamıştı.Ömeri tanımasam hırsız olduğunu düşünürdüm.
"Senin ne işin var burada?"
"B-ben seni merak ettim.O yüzden geldim yani kusura bakma hemen şimdi gidiyorum."
Tüm nefesini konuşmak için harcamıştı.Kapıya doğru ilerleyen bedenin önünü kesip kapıyı açmasına engel olmuştum.Bu çocuk neden bir şey çalmış gibi davranıyordu?
"Beni hiç aramadın,mesaj bile yazmamışsın.Nasıl merak ettin söylesene?"
Nokta atsa hemen cevap verecek biriydim.Ömerin gözleri yüzüme bakmazken ben ısrarla ona bakmaya devam ediyordum.Çok mu çabuk kandım sana?Belkide sen hiç pişman olmadın,ben sana inandım..
"Ömer soru sordum."
"Arayıp mesaj atamayacak kadar önemli bir konu vardı.Ben konuşmak için geldim aslında ama kendim hallederim,gerçekten."
Yalan söylüyordu.Çocuk kandırır gibi beni inandırmaya çalışması sinirlerimi bozmuştu.Hayır,kalbim zaten aklımla savaş halinde.Ben birde hayal kırıklığıyla yüzleşmek istemiyordum.Adımlarımı ileri doğru atıp onun üzerine yürümüştüm.Her adımda geriye doğru giden bedeni süzüp yumruklarımı sıktım.
O gözlerde gördüğüm duygular gerçek değil miydi?
"Bu eve gelecek kadar önemli olan ne?"
Verecek cevabı olmadığı için susuyordu.Arkadaş olduğumuzu söyleyip eve kadar girebildi lakin gerisini tahmin etmemişti.Belkide karşılaşmamızı beklemiyordu.Annemi kandırdın Ömer ama beni asla.
"B-ben..."
Omuzlarından itip onu yatağa düşürmüştüm.Kalkmasın diye hemen üzerine eğilip bana bakmaktan kaçınan gözlere bakmıştım.Şimdi nereye kaçacaktın?
"Son kez soruyorum.Senin evimde ne işin var Ömer?"
Tam dili çözülmüşken telefonu çalmıştı.Şaşırdığı için büyüyen gözleri arayan kişinin kim olduğunu görünce donup kalmıştı.Suç ortağı olduğunu sanmıştım.Aramayı cevaplayıp hoparlöre koydum.Konuşsun diye kaş göz yapmıştım.
"Efendim Olkan abi."
"Naber çıtır?"
Bu kez kaşları çatılan bendim.Bu herif kimdi ve neden Ömere öyle sesleniyordu?Öfkeli gözlerim Ömerle buluşunca sinirlendiğimi anlamıştı.
"İyiyim abi."
"Evdeyim ben seni bekliyorum."
"Tamam abi geliyorum."
Kapanan telefonla sinirden sırıtmıştım.Ömer o adamla görüşmeye gidiyordu,bende buna izin verecektim?Yok öyle dünya.Hangi sıfatla karışacağımı bilmiyorum lakin Ömeri kimseyle paylaşmayı düşünmüyordum.
Düşüncesi bile delirtecek türdendi.
"Gitsem artık?"
"Abi dediğin adam seni sikecek gibi konuşuyor Ömer.Kim bu herif?"
Bakışlarını bir kez daha kaçırmaya çalıştığında çenesini kavrayıp izin vermemiştim.Bu herif kimdi bilmiyordum ancak ilerde bana gün yüzü göstermeyeceğini hissediyordum.On sekiz yaşındayız ya.Gün yüzü görmesekte olur aslında.
