Olkan ben...

1.3K 80 5
                                    

Ben neden uçurumun kenarındaydım?Geriye adım atmak istedim lakin neredeyse düşecektim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Ben neden uçurumun kenarındaydım?Geriye adım atmak istedim lakin neredeyse düşecektim.Önüm,arkam,sağım,solum kaçamayacaktım...Bana artık bu uçurumdan sağ çıkma şansı verilmiyordu.Beni çatıdan iten elleri sırtımda hissedince çığlık atıp rüyadan uyanmıştım.

"HAYIR!"

Nefes nefese kalan bedenim karşımda sandalyede oturan Yamaçı görünce donup kalmıştı.Beni uçurumdan iten eller sonunda yüzleşmek için gelmişti.O kadar şaşırmıştım ki,dudaklarımı aralayıp Yamaçın ismini söyleyemedim bile.Beni gözleriyle aşağılıyordu...

"Yaşıyorsun.Ne kadar sevindim anlatamam."

Beni çatıdan ittiği an gözümün önüne geldi.Yumruklarımı sıktım gözlerimi kapatmamak için.Korkmamayı öğrenmek istiyordum.Abimin sırtındakı yükleri azaltmak için çabuk öğrenmem gerekiyordu.

"İntikam için mi yırttın kefeni?"

"Neden?Beni neden ittin?"

Bu sorunun cevabını duymak için ölmedim.Çünkü merak ediyordum,ben onun omzunda abime hasretten ağladım.Annem o seviyor diye ıspanaklı börek yapıyordu.Gerçekten beni itmek o kadar kolay mıydı?

"Siktir olup gidecektin.Sana kırk kere söyledim sus diye!Ellerinde benim fotoğraflarımın olduğunu bildiğin halde konuşmayı seçtin.Bu muydu arkadaşlık?"

"Beni çatıdan ittin."

"Pişman değilim."

Bunu duyunca anladım meğerse Yamaç Ömerden daha kötü biriymiş.Ömer gözlerimin önünde dizlerinin üzerine çöküp ağlayarak pişman olduğunu söylemişti.Benim hayata dönmem Ömer için mucize,Yamaç için hayal kırıklığıydı.

Ben sırtımdan bıçaklanmadım,benim arkadaşım gözümün içine bakarak hançeri kalbime sapladı.

"Fotoğraflarım tüm okula yayıldı.Hatta yolda gelirken bir kaç orospu çocuğu beni parmağıyla gösterdi.Senin gibi rezil oldum işte!"

"Pişman değilim."

Yamaçın gözlerinin içine bakarak konuşmuştum.Ben de öfkelenince dişlerimi sıkardım.Bu yüzden kahkaha atıp ayağa kalkmıştı.Yamaçın cebinden çıkardığı bıçağı görünce gülümsemiştim.

Kalk ayağa Murat senden daha korkağı var...

"Zavallısın Murat.Sana acıyorum ben!Senin gibiler bu hayatta uzun süre yaşayamaz."

"Bana nasıl kıydın?"

"Sesini kes."

"Seni evime soktum.Annem sana oğlum dedi.Bana nasıl kıydın?"

Belki bağırırsam hemşireler beni kurtarmak için gelebilirdi.Babam işteydi,Nihat okulda.Kurtulma şansım olmasına rağmen sesimi çıkarmamıştım.Çok bağırdım ve sonunda boğazım acımaya başladı.Artık bağıracak gücüm kalmadı benim.

"Ölmeden önce sana bir sır vereyim mi?"

Afallayan bakışlarını yüzüme dikip kafasını eğmişti.Yamaçın kulağına konuşup son kez gülümsemiştim ona.

"Fotoğraflarımı Ömer çekti demiştin.Bende Ömere çektiklerini paylaşsın diye verdim.Yani sen başına gelenleri hakettin Yamaç."

"O zaman bende sana ölmeden önce bir sır vereyim?"

Bu kez ben afallayarak ona bakıyordum.Yamaç sırıtıp kulağıma eğilmişti.Eli koluma dokunup yukarı boğazıma çıkmıştı.

"Mert o videoyu izledi.Bizzat kendi ellerimle ikiz kardeşinin sakso çektiği videoyu izlettim ona."

Korktuğum şey başıma gelmişti.Ben büyüyen gözlerimle Yamaça bakarken o boğazımı sıkmıştı.Anlaşılan beni bıçakla öldürmeyecekti.Yamaçı itmek için çabalamadım bile.Çünkü abim o videoyu izlediyse ben zaten ölmüştüm.

Yamaç doğru söylüyor,ben rezil herifin tekiyim.Ne yaşadıysam hakettim.

"Hey!Ne bu,filmin sonu falan mı?"

Duyduğum ses bana hiç tanıdık değildi.Yamaç kaşlarını çatıp kapıya bakmıştı.Boğazımı sıkan eller gevşediğinde nefes almıştım.

"Sen de kimsin?"

"Bırak onu yoksa seni o yatağa yatırır sikerim."

Yamaç üzerimden kalktığında hemen kapıda duran bedene baktım.Bu yüz bana hiç tanıdık değildi.Kahveyi saçları,griye çalan gözleri Yamaçı öldürecek gibi bakıyordu.

"Kim lan bu?"

Yamaç bana soruyordu ama bende bilmiyordum.

"Çıkıyor musun yoksa yatağı boşaltayım mı?"

"Hanginizle uğraşayım lan ben!"

Elinde tuttuğu bıçağı adamın yüzüne doğru savurmuştu.Yamaçın bileğini büküp elinde tuttuğu bıçağı almıştı.Şimdi tam tersi olmuştu,bıçak Yamaçın boğazındaydı.

"Seni ziyarete geleceğim.Üçe kadar sayıyorum,ya kaçarsın ya da burada biter işin."

Daha bir diyecekken kaçmıştı Yamaç.Adam elinde tuttuğu bıçakla bana bakıyordu.Neden o bıçağı kenara bırakmıyor?Beni öldürmek için gelmiş olamazdı dimi?

"Ki-kimsiniz?"

"Beni hiç tanımak istemezsin aslında ama kader.Olkan ben,Kıvançın kuzeni."

Keşke Yamaçın elinde ölseydim.


Bu günlük bu kadaaaaaaar

Son sınıfHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin