Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Abi gitme!Aç kapıyı!Kadir!"
Benim için gelen azraili kimse durduramamıştı.Ömerin attığı çığlıkları birazdan ben atacaktım.On sekiz yaşındayım ya.Yediğim her bokun sorumluluğunu almak zorundaydım.Bu yola çıkınca hep kazanacağımı düşünüyordum.Ama ilerde kaybettiklerim için yakacak sigara bulamayacaktım.
"Bırak lan beni!Orospu çocuğu ne lan bu?!"
Beni dövmek için bu kadar adamı rahatsız etmeye ne gerek vardı?İki piç azmış gibi iki tane daha vardı.Kollarımı tutan eller bana diz çöktürmüştü.Kıvançın ellerine bakıyordu gözlerim.Ömerin kanını arıyordum galiba.
"İntikam için geldin öyle mi?Bana gelecektin kardeşime değil!"
Yüzüme yediğim yumrukla gülümsemiştim.Henüz iyileşmeyen yarama yenileri daha eklenecekti.Nasıl iki kardeş aynı kadere mahkum oluruz?
"Sen bana gelmedin ama amcık!Şimdi bile karşıma tek çıkmaya yüreğin yetmiyor!"
"Kanka,bu akıllanmamış.Keşke bıçağı getirseydik!Ben yarım kalan işi tamamlardım."
Öfkeli gözlerimi Kıvança diktim.Senin ipini kendi ellerimle çekecektim ve henüz haberin yoktu.Eğer burdan sağ çıkarsam onu hapise tıkacaktım.
"Yaran iyileşti mi?"
Gömleğimi çözen ellere bakıyordum.Kadir henüz iyileşmeyen yaramı görünce sırıtmıştı.Piç saçımı çekip kulağıma konuşmuştu.
"Murat yüzme bilmiyor,biliyorsun dimi?Siz ikiz kardeşlerin her boku aynı mı?"
"N-ne saçmalıyorsun lan sen?"
Gömleğimi çıkartıp ellerimi arkamda birleştirerek bağlamıştılar.Hayır,düşündüğüm şey olmasın diye dua ediyordum.Aşağıda kayalara çarpan dalgalara baktım.Ben o kayalara çarparak geberip giderdim...
Ölmeden önce gördüğüm son şey bu piçlerin yüzü olacaktı.Kıvançın sırıtan yüzünü aklıma kazımıştım bir kere.Kadirin elleri olacaktı beni aşağı denize iten.
"Ömere ne yaptın?"
Uçurumdan aşağı bakınca hayatı,yaşamayı ne kadar çok sevdiğimi anladım.Ben ölmek istememe rağmen artık ikinci kez yaşam savaşı verecektim.
"Kendin kaşındın.Sakın hayatta kalma Mert.Emin ol herkesin iyiliği için söylüyorum."
"Sana yemin ederim geberip gitsem bile benim için intikam alacak biri var.Sen ve o sikik yaptıklarınızın bedelini ödeyeceksiniz!"
"Boş konuşma lan!Kanka,bana bırak."
Kadir son kez yüzüme bakmıştı.Soğukta rüzgarın titrettiği bedenim suyun altında ne yapacaktı...Keşke bir kez olsun Ömer gibi pişman olduğunu söyleseydi.O zaman ne ben bu uçurum kenarında olurdum,ne de Murat yatakta.
"Cehennemde mutlaka buluşalım."
Kadire gülümseyip kafamla onu onaylamıştım.Sonumun böyle olacağını hiç tahmin etmemiştim.Keşke babamlara gerçekleri söyleseydim.Belki ölmeden önce annem bana güzel bir şey söylerdi.
Affet baba.Sana evlat acısı yaşatacağım için affet.
"Hadi,deniz yolcusu kalmasın!"
Sırtımdaki eller beni uçurumdan aşağı itmek için bekliyordu.Gözlerimi sıkıca kapatıp son kez Ömeri düşündüm.Lütfen beni affet.İkizim için yapmak zorundaydım.Başarısız olmama rağmen yaptıklarım için pişmanlık duymuyordum.
3,2,1
Ve ben o uçurumdan ellerim bağlı şekilde aşağı itildim.Bu kez beni kurtaracak Ömerim olmayacaktı.Bu kez benim için yardım isteyecek kimse yoktu.Soğuk suyla buluşan bedenim en derine doğru kaybolup gitmişti.
Ben yüzmeyi bildiğim halde su da boğulup gidecektim.Ne kadar komik...
Ellerimi açmak için çırpınıyordum.Hayır,yaşamak için çabalıyordum aslında.Suyun altından çıkıp tekrar aileme geri dönmek istiyordum.Şurada ölürsem eğer cesedimi bile bulamayacaklardı.
Böyle ölmek istemiyordum... Meğerse benim ölümüm Muratın uyanması demekmiş.
"Mert neredesin?Murat uyandı oğlum hadi gel!"
Kardeşim sana emanet kardeşim.Benim intikam için ardımda bıraktığım kişi Nihattı.
