Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Hey!"
Ömeri yakalayıp kabine sokmuştum.Bağırmaması için elimle ağzını kapattım.Daracık alanda benim yapılı bedenim onun zayıf bedenini köşeye sıkıştırmıştı.Büyüyen gözleriyle bana bakıyordu.
"Kim dövdü seni?"
"Sana ne?"
"Merak."
Evet sadece merak.Beni ittiğinde kapıyı açmasına izin vermemiştim.Kolunu tutunca acıdan inlemişti.Öyle sıkı tuttuğumu sanmıyordum.
"Koluna ne oldu?"
"Mert,seni ilgilendirmeyen şeylere karışma."
İçimde bir yerlerde bu konunun benimle ilgisi olduğunu düşünüyordum.Hayır,hissediyordum.Onun sürekli gözlerini kaçırması beni çok korkutuyordu.Şüphelerim doğru çıkmasın diye dua ediyordum.
"Mert ne yapıyorsun?!"
Gömleğini yukarı kaldırıp kolundaki yara bandına baktım.O gece ellerimde hissettiğim sıcaklığın kime ait olduğunu bulmuştum.
"Bana kanını verdin..."
Olayları anlamaya çalışıyordum.Beni hastaneye götüren,bana kanını veren Ömerdi.Ama neden?Ben hala şaşırarak ona bakarken Kadir ve Kıvanç içeri girmişti.Onların sesini duyunca göğsüme sığınan bedeni geri itecek alan bırakmamıştım.
"Ömerle konuşmadın mı?Hayır ne diye o piçi kurtarmış?!"
Benim sorumun cevabını Kıvanç vermişti.Bakışlarım Ömerin yüzüne inince o gözlerini kapatıp küfür savurmuştu.
"Sordum cevap vermedi.Bende kaç defa sorduysam o kadar dövdüm.Şu bıçağı da sakladım merak etme."
Ömeri Kadirin dövdüğünü duyunca yerimde donup kalmıştım.Abisinin nasıl bir psikopat olduğunu bilmesine rağmen beni kurtarmak için gelmişti.Kardeşimin canını yakan heriflerden biri benim hayatımı kurtarmıştı...
"Ömer benim bıçak taşıdığımı biliyor.İki şık var,a şıkkı Ömer beni kurtarmak istemiş olabilir.Arkadaşıyım ya hapiste çürümeme gönlü razı gelmemiştir.B şıkkı,Ömer o piçi kurtarmak istemiş.Bu ikisi farklı şeyler Kadir.Ama sonuç aynı, o piç kurtuluyor!"
Hangisiydi bilmiyorum ancak sonuçta ben yaşıyordum.Ne yani bunun için Ömere teşekkür mü edecektim?Hala yüzüme bakmayan gözleri izliyordum.Kapana kısılmıştık ve ben nedense bundan hiç rahatsızlık duymuyordum.
Kadirler çıkınca kollarımın arasından çıkıp kendisini dışarı atmıştı.Ömerin titreyen ellerini görünce ona yaklaşmamın kendisini korkuttuğunu anlamıştım.O günü hatırlamıştı sanırım.Onunla beraber bende hatırladım...
"Beni kurtarırsan o videoyu sileceğimi mi söyledim?Sen o piçin bıçak taşıdığını bildiğin için geldin!"
"Lanet olsun evet!Geberip gitmeni istemedim!Kıvançın ismini veren bendim o yüzden geldim!Oldu mu,rahatladın mı?!"
"Keşke benim için değil Murat için bir kere olsun yardım isteseydin.O zaman başına gelenler hiç yaşanmamış olurdu!"
Ömerin gözlerinde hiç pişmanlık göreceğimi tahmin etmemiştim.Belkide hiç istemedim görmek.Çünkü ona acıyordum ve bu yapacaklarıma engel olsun istemiyordum.Neden abin gibi yüzsüz değilsin...
"Özür diledim!Özürle telafisi yok biliyorum ama lütfen yapma!O videoyu kimseyle paylaşma yalvarırım."
"Abinin sakladığı bıçağı getir sileyim."
Bu kez kapıdan çıkmak için ilerleyen bendim.Ömer yine yapmıştı yapacağını.Elleri elimi tutup gitmemi engellemişti.Ben bu sıcaklığa alışıyordum galiba.Çünkü elimi çekip ondan kurtarmamıştım.
"Gerçekten beni abime mi öldürteceksin?"
"Korkma,seni kendime sakladım."
Elimi tutan eller hemen geri çekilmişti.Ömerin benden bu kadar korkması artık beni mutlu etmiyordu.Onlar kötüydü ve ben en kötüsü olmak için uğraşıyordum.Ömerin gözlerine bakınca anlaşılıyordu başardığım.
"Ömer.Bıçakla beraber kolyemi de bana getir."
Sonunda kolyemi bulmuştum.Bundan başka beni mutlu edecek ne vardı?Yüzümde gülümseme merdivenlerden iniyordum.Gözlüğümü takıp sınıfa doğru ilerledim.Annemden gelen mesajı okuyunca adımlarım yavaşlamıştı.
Ortada benim bilmediğim çok büyük bir şey vardı.
"Okuldan kaydını aldırmak istediğini bana ne zaman söyleyecektin?Hemen eve gel Murat."
