Son sınıf

The end.

Bugün aramadım ama bilir o beni
Çok uzaktayım ama görür o beni
Eve dönemedim ama bulur o beni
Bana acımadı ama sever o beniKarşıma geçsin, göğsüme vursun

Ben soru sormam, o bana sorsun
Kim daha yorgun, kim daha üzgün
Bilir o beni, bilir o beni, bilir o beni... 

Ne yanmaktan korktum ne ıslanmaktan.Ne yaşamaktan korktum ne de ölmekten.Bekliyordum bir köşede.Evet,sadece bir köşede.

"Evlat,arkadaşınla gelmiyorsun hiç.Kavga mı ettiniz?"

Tuttuğum balıkları geri suya bırakmıştım.O gün ben kurtuldum bu gün onlar kurtulsun.Ölmedim lakin ölseydim daha iyiymiş.Uyuyamadım,yediklerimi kustum,su da değil toprağın üzerinde attığım her adımda boğuldum.

"Konuşmak istemiyor benimle."

"Senin denizden çıkmanı bekleyen çocuğu ne yaptın da incittin?İnsanlık yaramaz olmuş artık."

Kalbimde bir kurşunla yaşıyordum aslında.1 yıl,365 gün geçti ve ben nefes almayı beklerken ölecektim.Kadir haklıydı,hepimiz bu hayatta cehennemi yaşıyorduk.

"Görüşürüz.Gelirim ben yine."

Burayı seviyordum.Çünkü burada beni bilmeyen,hayatımla ilgili ufak bir bilgiye sahip olmayan balıkçı vardı.Bir yıl geçti ve çok şey onunla beraber geçip gitti.Olkan on yıl sekiz ay hapis yatacaktı.Herifin yemediği bok kalmamış meğerse.Silah ticareti bile yapıyormuş.

Murat,ikizim üniversite okuyor.İstanbulda hukuk kazandı.Ona gitmeden kendisini korumayı öğrettim.Bazen onu ziyarete gidiyorduk.Bir kaç sınıf arkadaşında numaram var,kötü bir şey olursa haberim olacaktı.

En güzeli Muratın çok arkadaşının olmasıydı.Kardeşim hiç yalnız kalmıyordu ve hayatında temiz sayfa açmayı başarmıştı.

Çünkü abisi onun için kan bile döktü...

Nihat,canım arkadaşım neden bilmiyorum ama depodan kurtulduktan sonra basketbolu bıraktı.Omzunun iyi durumda olduğunu söylemişti ancak artık eskisi gibi hevesi kalmamıştı.Üniveriste için bir yıl daha bekleyecekti.

Bana ne mi oldu?Yüzmeye geri döndüm.Suyun yüzüne çıktı hayallerim.Mutlu olmalıydım dimi?

"Sana hediye getirdim Kadir."

Mezar taşının üzerine dün kazandığım birincilik madalyasını astım.

"Haklıydın,yokluğun hayatımı tamamen değişti.O benimle konuşmuyor hatta kimseyle konuşmuyor.Babanın işine son verildi,şimdilik teyzenin yanında kalıyor kardeşin.Kimse konuşturamıyor onu.Ben bile Kadir."

Ömerin sesini özlemiştim.Bir yıldır duymuyordum,yanına gidiyordum ancak yüzüme bile bakmıyordu.Ben yarım kalmıştım ve bu canımı çok acıtıyordu.

"Bir tane pamuk şeker."

Elimde pamuk şeker merdivenleri çıkıyordum.Neredeyse hava kararacaktı ve ben yıldızları izlemek için çatıya çıkmıştım.Kaderimiz burada yazıldı bizim.Bu yüzden korkmuyordum yükseklikten.

Ömerin yanına oturup ayağımın altında kalan insanlara baktım.Onlardan yüksekte duruyordum lakin buradan düşersem hayatını kaybedecek olan bendim.Pamuk şekeri Ömerin kucağına bıraktım.

"Bu ne?"

Ömer kucağıma beyaz kağıt bırakmıştı.Yüzüme bakmayan o üzgün surattan bakışlarımı ayırıp kağıtı okudum.

"Ankara?Ç-çok iyi!Çok sevindim Ömer.Tebrik ederim."

Üniversiteyi kazanıp gidiyordu.Tıp kazanmıştı ve benim kanayan yaramın tek ilacı oydu.

"Yarın gideceksin öyle mi?Benden kaçıyorsun.Rahatsız ettim seni,hep görmek için geldim.Haklısın bir şey diyemem."

Onun peşinden gitmek istiyordum.Ama sorun şu ki,o zaten benden kaçıyordu.Kucağıma bıraktığı otobüs biletini görünce kaşlarımı çattım.İki taneydi.Ömer benim de onunla gitmemi istiyordu.

"Ömer..."

Kafasını omzuma yasladığında gözlerimi kapattım.Bize iyi gelecek tek şey zamandı.Sadece zaman ve kaç yıl sürerse sürsün ben bekleyecektim.Ömerin yeniden ismimle seslenmesini... Onu asla yalnız bırakmayacaktım.

....

"Vay,yine ziyarete gelmişsin?"

"On yıl vermişler.Kutlamak için geleyim dedim."

"Ben de seni çok özledim Nihatcım.Nasılsın?Omzun nasıl?"

Bazılarının hikayesi daha yeni başlıyordu.

"Senin yüzünden bir daha asla basketbol oynayamayacağım.Buradan çıkmanı bekliyorum Olkan.Benden çaldıkların için bana bizzat hesap vereceksin."

Olkanın o gün Nihatın omzuna sapladığı bıçak ondan hayallerini aldı.Bazılarımız topu sebete atamadı.

"Nihat.Beni yine ziyarete gel,burası çok sıkıcı."

"Tabii.Ne de olsa bundan sonra başbaşayız."

Veeeeeee bitti.Son sınıf benim severek yazdığım kitaplarımdan biri oldu.Beklediğimden daha fazla sevildi.Yorum yazan,okuyan herkese teşekkür ederim.Çok sevdiğim ama beni aynı zamanda çok yoran bir kitap oldu.Umarım Son sınıfa yakışır final yazmayı başarmışımdır!

Artık soft bir hikaye yazıp bu gerilimi üzerimden atmaya çalışıyorum sjsjsj hadi "Tombik" ler görüşürüz!