Son sınıf

İkizlerin kavgası

"Sen neredesin lan?Kaç gündür neredesin Mert?!"

Az önce neredeydim ben size anlatayım.Yamaçın evini bulup küçük bir ziyarete gitmiştim.Ben daha adımımı apartmana atmadan onun çığlıklarını duymuştum.Eve dalıp babasıyla kavga etmeyi düşündüm ama hangi sıfatla?Şimdi adama bir yumruk atsam sabah bela olur gelir beni bulurdu.

Başımda bu kadar bela varken birini daha eklemek istemiyordum.Polisi arayıp adamı ihbar etmiştim.Evladını dövüyor,yetişin öldürecek dedim onlar da gelip adamı tutkladılar.Bu kadar kolay mı?Evet,aslında bu kadar kolaydı.

Apartmandakı herkes Yamaçın çığlığını duymuştu ancak yine üç maymunu oynadılar.Tıpkı Murata yaptıkları gibi.Benim Yamaça yapacağım tek iyilik susmamak oldu.

"O kadar şey oldu ki hangisini anlatayım?Neyse boş ver.Ne oldu,niye görüşmek istedin?"

Nihat beni hastanenin önüne davet etmişti.Babam eve Murata bir kaç parça kıyafet almak için gitmişti.Nihatla konuşup kardeşime uğrayacaktım.

"Sen bana Ömerle ilgili durumu anlat.Ben ona göre laflarımı tartayım."

"Sevgiliyiz."

Nihatın yüzündeki ifade bana çok tanıdıktı.Yüzüme yediğim yumruk yüzünden bir kaç adım geri gitmiştim.Hakettiysem eyvallah.

"Gelme lan buraya!Yemin ederim ben senden daha çok abilik yapıyorum o çocuğa!Sen kardeşine zorbalık yapan herifle nasıl sevgili-Mert sen uyuşturucu falan mı kullanıyorsun?!"

"İyi benzetme kardeşim.Aşk tıpkı uyuşturucu gibi,kafam güzel yani."

"Mert!Kendine gel lan artık!"

Yüzüme yediğim ikinci yumruk dudağımı kanatmıştı.Döverek akıllanacaksam ben bu kadar adama niye ders verdim?Biri akıl hastanesinde diğeri hapishanede,biride rezil olmuş ortalığa çıkamıyor.

"Kalbe söz geçmiyor kanka ne yapayım?Ömerden hoşlanıyorum!Ömere aşığ-"

Gözlerim hiç görmemem gerek kişiyi bulmuştu.İkizimi...Murat koltuk ağacına tutunup bana bakıyordu.Gözlükleri gözlerindeki yaşı görmeme engel olamamıştı.

"Ö-Ömer Kadirin kardeşi olan Ömer mi?"

"Murat..."

Onu ayakta gördüğüm için sevinmiştim.Kardeşime koşup sarılmam gerekirken ben kıpırdayamıyordum bile.

"Olmaz!Şaka dimi?Sen ona nasıl?Seni yoldan çıkarmışdır!Abi lütfen onlardan uzak dur yalvarırım!"

"Murat sakin ol.Ben ondan hoşlanıyorum ama-"

"Bu yüzden geldi bana.."

Kaşlarımı çatıp Muratın omzuna dokunmuştum.Sikeyim hayatımda o kadar fazla olay dönüyor ki ben yetişemiyordum!

"Özür diledi!Ya ben ona inandım!Yamaçın fotoğraflarını verdim ona!Hepsi senin aklını çelmek içinmiş!Abi o kötü biri lütfen!Yalvarırım uzak dur ondan!"

Şaşırarak Murata bakıyordum.Ben çocuk muyum?Böyle şeylere kanacağımı düşünüyor mu gerçekten?Zamansız öğrendiği gerçek ikizime ağır gelmişti.

"Murat lütfen sonra konuşalım bu konuyu.Lütfen."

"Bencede Murat.Ben abini tanıyamıyorum artık.Bok yolunda ilerliyor ancak yakında akıllanacak."

Sende mi Nihat?Tamam beni haklı görsünler istemiyordum.Ama bana kendimi açıklama fırsatı da vermiyorlar.

"Abi...Benim için savaştığını sanıyordum.Sen kendi kardeşini düşmanına kurban verdin öyle mi?"

"Murat,Ömer iyi biri."

"Lan hala iyi biri diyorsun!Mert siktir git elimden bir kaza çıkacak!"

Az önce iki tane yumruk yemiştim zaten.Ne yani,bıçak alıp beni mi bıçaklayacaktı?Nihatın yakasını kavrayıp dişlerimi sıktım.Çünkü artık sabrım kalmamıştı.

"Karışma lan artık!"

"Çek ellerini!Sen git Ömerin peşinden!Benim varlığım senin umrunda mıydı?Yokluğumun ne farkı var dimi?"

Nihatın yakasını kavrayan ellerim gevşemişti.Bunu benim ikizim mi söylüyordu?Ben bunca aydır bu savaşı ne için,kimin için veriyordum?

"Ne diyorsun lan sen?Ben bunca aydır kimin için uğraşıyorum?Senin hayatını piçlerden temizlemek için canımdan oluyordum!"

"Benim hayatım mı?Sen Ömer için savaşmışsındır benim için değil!Belkide annem haklıydı...Sen o gün beni su da boğmaya-"

"MURAT!"

Bu kez yumruk yaptığım elim Murat için kalkmıştı havaya.Ancak kardeşime vuramayacağım için öylece havada kalmıştı.Onun gözlerinden akan yaşlar pişmanlıktandı,biliyordum.Sonuçta o benim ikizimdi,onu tanımamam komik olurdu.

"Ben iki aydır neler yaşadım biliyor musun?"

Gömleğimi yukarı kaldırıp karnıma saplanan bıçak yarasını gösterdim ona.

"Ben bıçaklandım lan!Beni kurtaracak kimsem yoktu!Ben senin gibi şanslı değilim çünkü abim yok!Kim vardı biliyor musun?Ömer.Bana kanını verdi!Ama yetmedi...Beni ellerim bağlı uçurumdan attılar!Kim vardı başımda?Ömer!Sen neredeydin?Ya sen Nihat?!Denizde boğulup gideceğimden haberin yoktu lan senin!"

Asla söylemezdim belki...Ancak bırakmadılar susayım.

"Abi-"

"Sus!Senin hayatını piçlerden temizledim ancak bu kadar.Senin artık abin yok.Yine hep olduğu gibi yalnızsın kardeşim."

Bu günlük bu kadar.Sizce kim haklı?