Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Kahvaltı yapalım mı?"
Sevgilime mesaj atıp cevap vermesi için bekliyordum.İlk kez sevgilim oluyordu ve bu çok hoş bir duyguydu.Ömer tüm sorunlarımı bana unutturuyordu.Ona bakarken huzur buluyordum,nefesim göğsümde sıkışıp kalmıyordu.
"Yarın olur mu?Ben şimdi sınıftayım."
Neden bu kadar erken okula gittiğini anlamamıştım.Telefonu kapatıp çayımı yudumlamaya başladım.Sol bacağım titreşim moduna geçmişti.Sebebini bende bilmiyorum ama bir gariptim.Sanki benden habersiz olan olayların ucu bana dokunacaktı.Ne bok yiyeceğimi şimdiden düşünmeye başlamıştım.
"Evet baya iyiler.Az kaldı zaten bir kaç güne geri döner evine."
Sofradan kalkıp çantamı almıştım.Yine yürüyerek okula gidecektim.Karşıma pamuk şeker satan amca çıkınca bir tane Ömere almıştım.Sevgilime ilk hediyem pamuk şeker olacaktı.Kulaklığımı takıp çıkan ilk şarkıyı duyunca gülümsemiştim.
Tam bize göre!
Aşk bahçemi süsleyen inci çiçeğim misin? Aşk bahçemi süsleyen inci çiçeğim misin? Gecemi aydınlatan, ateş böceğim misin? Gecemi aydınlatan, ateş böceğim misin?Gençlik başımda duman, ilk aşkım ilk heyecan Gençlik başımda duman, ilk aşkım ilk heyecan Kovaladıkça kaçan, ateş böceğim misin? Kovaladıkça kaçan, ateş böceğim misin?
Ömeri ateş böceğine benzete bilirdim sanırım.Ben kovaladıkça o kaçmadı mı?Sonu ne olacak düşünmek istemiyordum.Çünkü aşk mantığa bağlı değildi kalbe bağlıydı.Okulun önünde beni bekleyen kişiyi görence adımlarım hızlanmıştı.Nihat bana geleceğini haber vermemişti.
"Ne oldu?Kötü bir şey mi var?"
"Fotoğrafları getirdim.Hadi al şu videoyu artık."
"Nasıl aldın lan fotoğrafları?"
"Kardeşine sordum ama cevap vermedi.Hadi al sonra kendin sorarsın."
Nihatın elime tutuşturduğu küçük poşeti alıp içine bakmıştım.Dört çıplak fotoğraf...Hepsine bakarsam kusacağım kesindi.Fotoğrafları geri poşete koyup Nihata sarılmıştım.Elimdeki pamuk şekere bakıp sırıtmıştı.Herhalde kendime aldığımı düşünmüştü.
Bizi öğrenince karşıma dikilecek ilk kişi Nihattı.
"Yamaç!"
Piç beni görünce gülümsemişti.Onu köşeye çekip poşetten fotoğrafları çıkardım.Elimdekileri görünce suratı beyazlamıştı.Bir yanım üzülüyordu,zorbalığa kurban gidip yanlış kararlar vermişti.Ancak ikizimin yaşadığı durumu en iyi anlayacak kişi oydu.Onu nasıl ittin?Ellerin hiç mi titremedi?
"Attım videoyu.Hadi ver fotoğrafları.Bak eğer kopya falan aldıysan-"
"Beni kendinle karıştırma orospu çocuğu!Hiç mi vicdanın sızlamadı?Arkadaşın olmayı geçtim,bir insanı nasıl...Aklım almıyor lan benim!"
"Boş yapma be.Ne yapsaydım?Bıraksaydım kardeşin gibi rezil mi olsaydım?Kusura bakma Mert ancak benim ne senin gibi intikam alacak abim,ne de arkamda duran bir annem yok."
İşte bu yüzden gitmesine izin vermiştim Yamaçın.İçimde bir yerde onu affettiğim için değil,ona acıdığım için.Yamaça neyin hesabını sorayım?O da zorbalığa uğradı ve neredeyse katil olacaktı.Ben kimseye hesap soramamıştım lakin ilerde benden sorulacak çok büyük hesap vardı.
Elimdeki videoya bakıp gözlerimden akan yaşları sildim.Yolun sonuna yaklaşıyorduk ve ben olacaklar için heyecanlıydım.Müdürün odasına girip yumruklarımı sıktım.Bu herife tokat atıp içimdeki nefreti,kini kusmak varken şiddete baş vurmayacaktım.Çünkü şiddetle kazanamayacağımı biliyordum.
"Murat,oğlum sen yine niye geldin?"
"Murat değil Mert.Ben Mert Korkmaz.Murat Korkmazın abisi,aynı zamanda ikiz kardeşi."
