Sarıldığı kadınla beraber çıkışa doğru ilerliyordu.Şu tipsizin altına yatan vardı öyle mi?Masadan kalkıp onların peşinden gitmiştim.Esmer kadın taksiye binince erken davranıp kapıyı kapatmıştım.
"Hadi abi hadi!"
"Ne oluyor lan?!"
Giden taksinin ardından bakıyordu.Baş başa kalmamız için geceni bölmem gerekiyordu orospu çocuğu.Yakamı kavrayınca burnuma dolan iğrenç kokusu yüzünden yüzümü buruşturdum.Leş gibi kokuyordu herif.
"Lan dört göz!Ne işin var burada?Siktir sen Murat değildin..."
Kafası güzel olmasına rağmen Ömerin itirafını hatırlıyordu.Onun gerilen yüzüne bakarak sırıtmıştım.Evet,ben Murat değil Merttim.
"İstersen bana azrail de.Öylesi daha kolay."
Yakasını kavrayıp ona kafa atmıştım.Yere yığılan bedeni iyice döve bilmek için montumu çıkardım.Hadi,sıra senin şu tipsiz suratını dağıtmaya geldi.Kıvançın ayağa kalkmasına izin vermeyip yumruklarımı karnına geçirmiştim.İkizimin akıttığı her damla için gebermeyi hakediyordu.
"Neden lan!Neden yaptın!?"
Ona konuşma fırsatı vermiyordum,ama yinede sormuştum.Bu kadar ileri gitmek için sebebiniz neydi?
"Umarım o ibne hiç uyanmaz!"
İbne...Murattan bahsederken kullandıkları kelime.En başta söylediğim gibi,Muratın tek hatası yanlış kişiden hoşlanmaktı.Bu herifler akıl hastasıydı!
"Geber lan!"
Parmaklarım boğazını sıkarken ellerim gevşememişti.Çünkü bu kez niyetim öldürmekti.Hapis mi yatacaktım?Umrumda değildi.O piçlerden bir tanesi ölecekti!
"Ah!"
Karnıma saplanan bıçaktı ellerimi gevşeten.Kıvanç nefes almaya kavuşurken karnıma sapladığı bıçak nefesimi kesmişti.On sekiz yaşındayız ya...Neden bıçak taşırız?Kendimizi kimden koruruz?Hangi hatanın bedeliydi onu korkutan?
"Geber!"
Bıçağı iki kez aynı yere saplamıştı.Artık ellerim onu nefessiz bırakamayacak kadar gevşemişti.Beni üzerinden itince sırtım toprakla buluştu.Elimi yaramın üzerine koyup bastırmaya çalışıyordum.İz kalırsa nasıl yarışlara katılacaktım?
"Sen kim beni gebertmek kim lan!İkizinle aynı kadere mahkumsun!"
Neredeyse kapanan gözlerim onun koşarak kaçışını izlemişti.Ben kanlar içinde yerde yatıyorken ikizimin kalbi durmuştu.Hangimiz yaşayacaktık?Gökyüzünde parlayan yıldızlar gözlerimin kapanmadan önce gördüğü son ışıktı.
"Lütfen kardeşim yaşasın..."
Kuruyan dudaklarımdan çıkan son cümle buydu.Eğer biri ölecekse o ben olmaya razıydım.Gözlerim kapanmasına rağmen birinin ismimle bana seslendiyini duyuyordum.Elimin üzerinde aniden bir sıcaklık belirmişti.
Gerçekten beni kurtarmaya biri mi geldi?
"Mert!Mert iyi misin?!Ambulans çağırın!"
Gerçekti.Biri beni kurtarmak için peşimden gelmişti.İki yıldır kardeşim için susan dudaklar şimdi beni kurtarmak için yardım çığlığı atıyordu.Muratın hesabını sormadım daha.Şimdi ölmek zorunda mıydım?İkimizden biri ölmek zorunda mı?
