Son sınıf

Merte büyük darbe

"Ömer?"

Kokuya uyanmıştım aslında.Üzerimdekileri değişip odadan çıktım.Mutfakta sosis kızartan Ömeri izlemek için sırtımı duvara yasladım.Mükemmel kahvaltı dediği sosis kızartmasıymış...

"Uyandın mı?Babam erken çıktı bende hemen kahvaltı yapayım dedim."

"Zorlanmışsındır baya.Sosis kızartmak marifet ister sonuçta."

"Salçalı sosis bu!Yemezsen çok şey kaçırırsın."

Eminim öyledir.Ömerin yanağına öpücük kondurup lavabonun yerini sormuştum.Yüzümü soğuk suyla yıkayıp aynadan kendime baktım.On sekiz yaşında bu kadar yorgun gözükmem normal mi?Hayır,dertlerim boyumu aşıyordu.

Murata kırgındım ben.Bu yüzden içim içimi yiyordu.Kardeşimle uzlaşamıyordum bir türlü.Aklımdan hala çıkmıyordu sözleri.Benim onu bilerek boğmaya çalıştığımı nasıl düşünür?Çocuktuk biz.Benim kalbim çocukken kirlenemezdi.

"İyi misin?"

Ömerin sesini duyunca kendime gelmiştim.Sofraya oturup Ömerin hazırladığı salçalı sosise baktım.Sunumu gayet başarılıydı ve tadı çok güzeldi.Sanırım hayatımın sonuna kadar salçalı sosis yiyebilirdim.

"Ömer,üniversite için planların var mı?"

"Tabii ki,mimarlık düşünüyorum aslında.Aynı üniversiteyi kazansak çok iyi olmaz mı?Sen ne düşünüyorsun?"

Üniversite çok önemli değildi benim için.Tüm hayallerim suyun altında kurulmuştu.Hayatımın geri kalanında yüzmek istiyordum.

"Milli takıma katılmak istiyorum."

"Havalı!Yapabileceğine inanıyorum."

Eskiden olsa bende inanırdım.Ama şimdi Muratın yerine geçtiğim için hayallerime baya uzak kalmıştım.Artık kararımı verdim,önce Muratın doktoruyla konuşacaktım.Bacağındakı alçı çıkarılırsa bu oyuna son vereceğim.Herkes kendi evine dönsün,yeter bu kadar.

Kapı çalınca şaşırarak birbirimize bakmıştık.

"Babamın geldiğini sanmıyorum."

Ömer kapıyı açmak için ayaklanmıştı.Ellerimi cebime sokup bekliyordum...Kimdi gelen?

"Olkan abi?"

Olkan denilen herifle sonunda karşılaşmıştım.Sırıtarak Ömere sonra bana bakmıştı.Gözündeki siyah gözlüğü çıkartıp içeri geçmişti.Beni görünce hiç şaşırmamıştı,sanki burada olduğumdan haberi vardı.

"Vay vay çıtıra bak sen!Eve erkek arkadaşını atmışsın."

"Doğru konuş lan."

Karşıma dikilip sırıtıyordu.Sıktığım yumrukları yüzüne geçirmemek için zor tutuyordum kendimi.Yüzünü dikkatli izleyince Kıvanç itiyle benzediklerini fark etmiştim.O da tıpkı benim gibi yüzümü inceliyordu.

"Ben seni gökte arıyordum yerde buldum."

"Kuzeninin peşinden hapishaneye gitmek için mi arıyordun beni?"

"Yok paşam hiç alakası yok.Sen kendini bıçaklattırıp hayatta kaldın diye benim kalbim üzüldü,biliyor musun?"

Eliyle omzuma dokunup yüzündeki gülümsemeyi sildi.Kuzeninden hiç farkı yoktu anlaşılan.

"Kıvança cehennemde buluşalım demişsin.Ben senin hayatını cehenneme çevirmek için buradayım."

Gözlerindeki kararlılık kalbimi titretmişti.İlk kez korktuğumu hissedebiliyordum.Belkide dün babam haklıydı.Benim kaçmayı öğrenmemin zamanı gelmişti.Ancak şimdi mi?Yoksa henüz erken mi?

"Ne yapacaksın?Bir bıçakta sen mi saplayacaksın bana?"

Kafasıyla onaylamıştı beni.Elini yukarı kaldırıp iki parmağını katladı.Geri sayım başlatmıştı meğerse.

3...2...1

Telefonuma gelen aramayla kaşlarım çatılmıştı.Öğretmenim kaç ay sonra beni arıyordu ve bu beni tedirgin etmişti.Olkanın yüzüne baktığımda açmamı sabırsızlıkla beklediğini görüyordum.Bu adam ne yapmıştı?

"Efendim?"

"Mert,kime bulaştın bilmiyorum lakin hemen bir çözüm bulmalısın.Bu sabah alınan karara göre takımdan kovuldun."

Benim afallayan gözlerim Olkanın sırıtan yüzüne bakıyordu.Herif tek hamlesiyle tüm hayallerimi suyun altında bırakmıştı.Kan akıtmadan bu kadar ileri gitmesi şaşırtmıştı beni.Böyle kolaydısa ben neden ölümle yüzleştim?

"Kötü haber çabuk duyulur maalesef.Şimdi anladın mı Mert Korkmaz?Bizim tek soy ismimiz yeter seni şu dünyadan silmeye.Ben sen ayaklarıma kapanana kadar durmayacağım.Sakın hayal kurayım deme çünkü ben bu hayatta kazanmana izin vermeyeceğim!"

İşte o gün Muratın kurtuluşu, ancak benim mahvoluşum gerçekleşmişti.Bir kez daha anladım para çoğu zaman akıldan üstündü.Paranın sağladığı gücün karşısında duramayacak kadar zayıftım ben.

"Çıtır,bu akşam sana da bir hediyem var.Sen akşamı bekle."

Olkanı çok hafife almışız.