Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Olkan babamın benim için aldığı çileklerin hepsini yemişti.Ben öylece oturup Olkanın ne zaman konuşacağını bekliyordum.Son çileği yemeden önce sırıtarak bana bakmıştı.Canım çektiği için bakıyordum aslında...
"Alırım ben sana."
"Benden ne istiyorsun?"
"İyi hatırlattın bak unutuyordum."
Önüme bıraktığı beyaz kağıta baktım.Birde kağıtın üzerine kalem koyup başımda bekliyordu.Ne imzalamamı bekliyordu?Olkana bakış atıp kağıtı elime aldım.Okuduğum her satırda kaşlarım çatılmıştı.Şimdi ben bunu imzalarsam Kıvanç hapisten çıkacaktı.
"İmzalamayacağım."
"İmzalayacaksın."
"İmzalamayacağım."
"Ben lafımı tekrar etmem.Ne kadar istiyorsun söyle."
İki yıldır yaşadıklarım için değer biçecektim.Ölümün kıyısından döndüm,bedenimdeki izler iyileşecek mi belli değil ve o tüm bunlara rakam söylememi bekliyordu.Bazı insanlar için konuşmak çok kolaydı.Sonuçta bir kaç sözü bir araya getirip cümle kuruyorlar.
"Bana yaptıklarının cezasını çekmeli."
"Sana yaptıkları?Ne yaptı lan sana?Düşüp bacağını kırmışsın işte.Abinde kendisini bıçaklattırıp çocuğu hapise tıkmış.Tabii duydunuz kim olduğumuzu para kopartamak istediniz!"
"Sadece bu kadar mı?Tüm bunları para için yaptığımı mı söylüyorsun?"
Gözlerini devirip yüzünü bana doğru eğmişti.Ben yalnız benim gözlerim boş bakıyor sanıyordum.Bu adamın griye çalan gözlerinin yanında benim gözlerim baya anlamlı bakıyormuş.Hayır yani hayatı mahvolan benim o değil.
"Senin gibi avcılarla ilk kez karşılaşmıyorum.Ancak avcıları avlamak benim işim.Şimdi imzala şunu yoksa ben zorla imzalatırım."
"Ben iki yıldır zorbalığa-"
"Kes!Boş laflara karnım tok benim.Kendini çatıdan atacak kadar gerizekalının tekisin.Sırf bacağın kırılsın diye bu kadar oyuna ne gerek vardı?Gidip birinin altına yatsan bundan daha çok kaza-"
Ben bu güne kadar kimseye vurmamıştım.Lakin Olkan tüm sınırlarımı zorlayan ilk kişiydi galiba.Belkide o kadar dolmuştum ki,artık kimsenin tek kötü lafına tahammülüm kalmamıştı.Ona tokat atmıştım...
"Sen tek bacağım kırıldı sanıyorsun..."
Gömleğimin önünü açıp gözlerimi kapatmıştım.Ben neden gözyaşlarımı tutamıyordum?
"Benim bedenimde tam tamına otuz dört sigara söndürüldü.Bil bakalım otuzu kime ait?Benim kaburgam kırıldı.Bil bakalım bana vuran kimdi?Benim saçlarım kesildi!Kim yaptı bunu?Ya ben merdivenden düştüm!Kim yaptı bana bunları?"
Olkanın gözleri mahvolmuş bedenimden ayrılmamıştı.İşte o kadar kötü durumdaydım.Benim yaralarımı saklayan kıyafetlerimdi,tıpkı ruhumdakı izleri saklayan bedenim gibi.İnsan görmediği şey hakkında bu kadar rahat konuşmamalı.
"Ben içimdeki yaşam sevgisini hiç kaybetmedim.O çatıya çıktım evet ama kendimi atmadım!Ölmek umrumda bile değil ben bunu imzalamayacağım!"
Çünkü artık bitsin istiyordum.Benim benimle savaşım bitmeyecekti lakin abimin onlarla savaşı bitsin istiyordum.Ben kazanmasam da olurdu ancak abim kazanmalıydı.Bu kadar kan,göz yaşı boşuna akıtılmadı.
"Bana yalan söylüyorsan eğer geri gelir seni gömerim."
