The Demon General's Young Wife

Chapter 12

   Nang makaupo na si Shu ay nagsalita na ang heneral.

       "Nana Tacy is about to tell you everything once we go back to Manila, but since you are excited to know, I'll tell you." Panimula niya while he's just looking straight outside through the transparent wall.

Tahimik naman ito at nakahandang makinig.

"As you know, I'm not really Khallib but that doesn't mean that Khallib doesn't exist. Khallib is really the young-master, the first son, and he's the one in school you've met as Dhark Villarialle."

"A-Anu? Y-yung Dhark sa school ang totoong Khallib? So nagpalit talaga kayo ng pangalan at pagkatao? Bakit?!" Nalilito naman nitong turan.

"Well, my number one priority is the security of the President but also to protect his son, Khallib. Since Khallib is still a student and doesn't want homeschooling, the President has to send him in a regular school. But there's so much threat in that so I have to go to school with him. Of course, I have to disguise too or else I'll be dead on the spot."

"Ang ibig mong sabihin--"

"Yes, I had to wear uniform too just like a real student."

Utomatikong nangunot ang noo nito dahil sa sinabi niya. "Anung ibig mong sabihin?"

      

"It's a conspiracy between the palace and the school, you don't need to know. The bottom line is, Khallib wants to experience a normal life of a student, of a normal boy, a free life where he could be the person he wanted himself to be, wherein he could do the things that he wanted to do. That's the reason why I let him borrow my name and identity. Of course, that would make me him in return because someone has to be the young master while he's living wild and free. Someone who will fulfil his duties and responsibilities and his role as a 'role model' in public."

"So, ikaw na ang gumagawa ng lahat ng iyun para sa kanya?"  Sabat naman  nito kaya nilingon niya ito dahilan para magtagpo ang kanilang mga mata.

For some reason, she felt something strong arising inside her kaya siya na mismo ang nag-iwas ng tingin.

"I'm the General but also his cousin. He's far younger than me so I watched him grow up and I'm still doing it till now. I just want to fulfil one of his many wishes and wannabes, so I allowed him to be the careless, wild, and free Dhark Villarialle na nakilala niyo sa school. Soon, he can no longer do the things he wanted. He's going to be confined in his duties and responsibilities as the first son who must embody perfection, so I'm letting him enjoy life for now."

"K-kung ganun, m-magpapatuloy ka parin sa pagiging Khallib sa school?"

Umiling-iling lamang siya at tumayo na.

"The drama is finished. Time to face reality." Seryoso lamang niyang tugon at naglakad na patungo sa pinto kaya kaagad din itong napatayo.

"Saan ka pupunta? Aalis ka parin?" May lungkot sa tinig nitong tanong kaya naman natigilan siya't napabuntong hininga.

"Go to bed now. Sleep comfortably." He just said flatly at tumalikod na.

"Eh paano kong sabihin ko sa'yong mas kumportable ako kapag kasama kita?" Lakas loob namang tugon ni Shu kaya napahinto siya sa paglalakad.

Kinakabahan ito sa maari niyang itugon ngunit naghintay parin ito.

"Use the bed, I'll use the sofa." Naitugon na lamang niya at nag-iba ng direksyon, hindi na sa pinto kundi sa kusina.

Hindi nakaligtas sa kanyang mga mata ang pagngiti ni Shu dahil sa ginawa niyang iyun. Nakasunod lamang ang mga mata nito sa kanya at alam niya iyun kaya naman napangisi siya't napailang ng pasekreto.

"Stop staring at me and sleep!" Maya-maya'y usal na lamang niya habang kaharap ang ref kaya naman ay napahiya si Shu sa sarili. Noon na ito nagtungo sa bedroom at masayang nahiga. Nagpaikot-ikot pa habang yakap-yakap yung unan na nadampot. She's even slightly kicking her feet off in the air.

Lingid sa kaalaman nito ay naaaninag niya ang ginagawa nito at naririnig ang pigil nitong hagikgik dahil nga glasswall lamang ang pagitan nila kaya napangisi siya't nailing-iling. "Fool..." Bulong pa niya bago uminom ng tsaa.

____

Tinanghali na ng gising si Shu kinaumagahan.

Pagtingin niya sa maliit na orasan sa bedside table ay alas otso na. Ala-una na yata kasi siya nakatulog kagabi.

Excited siyang bumangon at kaagad hinagilap ang kanyang asawa ng may ningning sa mga mata.

Noong hindi na niya ito mahagilap ay unti-unting naglaho ang mga ngiti sa mga labi niya. "Hmm! Nasaan yun? Omg! Hindi naman siguro siya bumalik ng Manila at iniwan ako dito anu? Magagalit ako sa kanya kapag ginawa niya iyun!" Bulong niya sa sarili at bahagyang napasimangot.

"Hmm, anu ka ba Shu, baka naman may pinuntahan lang. Hindi naman siguro siya ganu'n kalupit sa'yo." Maya-maya'y pang-aalo niya sa kanyang sarili at tinungo na ang kusina.

Uminom muna siya ng tubig. Matapos iyun ay napansin niya ang pagkain na natatakpan sa kitchen bar.

Napangiti siya kaagad dahil doon at excited na naupo sa highchair at binuksan ang pagkain sa harap niya.

It's a full set of healthy breakfast.

"Naku sakto, gutom na ako!" Natatakam niyang sambit at kinuha na ang kutsara para magsimulang sumubo. "Whoah! Ang sarap naman nito! Sino kayang nagluto? Ang General-demon ko or it's a hotel food?" Tanong niya pa bago sunod-sunod na sumubo.

"Hmm, sarap!" Mungkahi niya pa as she finishes off the food.

Pagkatapos niyang magligpit ng pinagkainan ay sunod naman na siyang naligo at nagbihis.

She wore  a plain white beach dress na off-shoulder at hanggang tuhod iyun.

She partnered it with a white wedge sandals na rubber.

"Hmm, nasaan na siya, alas-nuwebe na ah. Umalis lang ba talaga siya saglit or umuwi na?" Kapagkuwa'y tanong niyang muli kaya naman ay lumabas na siya ng silid.

"Good morning, lady Deanna." Bati naman sa kanya kaagad n'ung dalawang bodyguard na naroon.

"Ah-- h-hello po. Magandang umaga rin sa inyo." Biglang ngiti naman niyang bati. "S-si General Griffin po, nasaan?" Dagdag niyang tanong.

"Ah, nagpunta po siya sa lobby  to meet someone."

"Meet someone? S-sino po?" She asked curiously pero nagtinginan lamang ang mga ito at tila nagturuan kung sinong sasagot sa kanya.

"Ah-- I'm sorry lady Deanna, but we're not allowed to give out the General's whereabouts so as his personal information." Pormal na tugon n'ung isa.

"P-pero bakit?"

"Security purposes po Ma'am."

"Ah-- g-ganun ba." Naitugon na lamang niya kahit na ang totoo ay gusto niyang tanungin kung bakit hindi niya maaring malaman eh asawa naman siya.

Noong magpunta siya sa lobby ay kaagad niyang hinanap ang General.

Nang sa wakas ay matagpuan niya na ito, nawala bigla ang mga ngiti niya noong mapako ang mga mata niya sa kausap nito.

Isang babae iyun. Nakasuot ng sunglasses at nakaitim na dress. Hindi niya iyun mamukhaan o makilala pero feeling niya parang artista ito or something. Basta alam niyang seryoso ang pinag-uusapan ng dalawa. Nakaupo lamang ng matuwid yung babae at napakaelegante tignan habang ang General naman ay nakawhite polo at nakasuot ng walking shorts na white, topsider shoes na brown at sunglasses. Nakadikwatro naman ito.

Gusto  niya sanang lumapit ngunit huminga na lamang siya ng malalim at dumeretso sa labas ng hotel. Noon naman na siya namataan ng Heneral dahil napatingin ito sa labas. The walls at the lobby are transparent that's why, the outside is visible.

___