The Demon General's Young Wife

Chapter 12

   _____

       "Nana Tacy is about to tell you everything once we go back to Manila, but since you are excited to know, I'll tell you." Panimula ng Heneral, he's just looking straight outside through the transparent wall.

Tahimik naman siya at nakahandang makinig.

"As you know, I'm not really Khallib but that doesn't mean that Khallib doesn't exist. Khallib is really the young-master, the first son, and he's the one in school you've met as Dhark Villarialle."

"A-Anu? Y-yung Dhark sa school ang totoong Khallib? So nagpalit kayo ng pangalan at pagkatao? Bakit?!" Nalilito naman niyang turan.

"Well it's my number one priority is the security of the President but also to protect him. Since Khallib is still a student and doesn't want homeschooling, the President has to send him in a regular school. But there's so much threat in that so I have to go to school with him. Of course, I have to disguise too or else I'll be dead on the spot."

"Ang ibig mong sabihin--"

"Yes, I had to wear uniform too just like a real student."

Utomatikong nangunot ang noo niya dahil doon. "Anung ibig mong sabihin?"

      "It's a conspiracy between the palace and the school, you don't need to know. The bottom line is, Khallib wants to experience a normal life of a student, of a normal boy, a free life where he can be the person he wanted himself to be, wherein he could do the things that he wanted to do. That's the reason why I let him borrow my name and identity. Of course, that would make me him in return because someone has to be the young master while he's living wild and free. Someone who will fullfil his duties and responsibilities and his role as a 'role model' in public."

"Na ikaw ang gumawa para sa kanya?"  Sabat naman  niya kaya nilingon siya ng Heneral dahilan para magtagpo ang kanilang mga mata.

For some reason, she felt something strong arising inside her kaya siya na mismo ang nag-iwas ng tingin.

"I'm the General but also his cousin. He's far younger than me so I watched him grow up and I'm still doing it til now. I just want to fullfil one of his many wishes and wannabes so I allowed him to be the careless, wild, and free Dhark Villarialle na nakilala niyo sa school . Soon, he can no longer do the things he wanted. He's going to be confined in his duties and responsibilities as the first-son who embodies perfection, so I'm letting him enjoy life for now."

"K-kung ganun, m-magpapatuloy ka parin sa pagiging Khallib sa school?"

Umiling-iling lamang ito at tumayo na.

"The drama is finished. Time to face reality." Seryoso lamang nitong tugon at naglakad na patungo sa pinto kaya kaagad din siyang napatayo.

"Saan ka pupunta? Aalis ka parin?" May lungkot sa tinig niyang tanong.

"Go to bed now. Sleep comfortably." He just said flatly at tumalikod na.

"Eh paano kong sabihin ko sa'yong mas kumportable ako kapag kasama kita?" Lakas loob naman niyang bulalas kaya napahinto ito sa paglalakad.

Kinakabahan siya sa itutugon nito ngunit hinihintay parin niya.

"Use the bed, I'll use the sofa." Sa wakas ay tugon nito at nag-iba ng direksyon, hindi na sa pinto kundi sa kusina.

Utomatiko naman siyang napangiti dahil doon. Nakasunod lamang ang mga mata niya dito. Parang maiiyak siya na hindi because of the overwhelming emotion she's feeling.

"Stop staring at me and sleep!" Maya-maya'y usal naman nito habang kaharap ang ref kaya naman ay napahiya siya ng bahagya. Noon na siya nagtungo sa bedroom at masayang nahiga. Nagpaikot-ikot pa siya habang yakap-yakap yung unan na nadampot niya. She's even slightly kicking her feet off in the air.

Lingid sa kaalaman niya ay naaaninag pala ng Heneral ang ginagawa niyang iyun at naririnig din nito ang pigil niyang hagikgik dahil nga glasswall lamang ang pagitan nila kaya napangisi ito't nailing-iling. "Fool..." Bulong nito bago uminom ng tsaa.

____

____

Tinanghali na ng gising si Shu kinaumagahan.

Pagtingin niya sa maliit na orasan sa bedside table ay alas otso na. Ala-una na yata kasi siya nakatulog kagabi.

Excited siyang bumangon at kaagad hinagilap ang kanyang asawa ng may ningning sa mga mata.

Noong hindi na niya ito mahagilap ay unti-unting naglaho ang mga ngiti sa mga labi niya. "Hmm! Nasaan yun? Omg! Hindi naman siguro siya bumalik ng Manila at iniwan ako dito anu? Magagalit ako sa kanya kapag ginawa niya iyun!" Bulong niya sa sarili at bahagyang napasimangot.

"Hmm, anu ka ba Shu, baka naman may pinuntahan lang. Hindi naman siguro siya ganu'n kalupit sa'yo." Maya-maya'y pang-aalo niya sa kanyang sarili at tinungo na ang kusina.

Uminom muna siya ng tubig. Matapos iyun ay napansin niya ang pagkain na natatakpan sa kitchen bar.

Napangiti siya kaagad dahil doon at excited na naupo sa highchair at binuksan ang pagkain sa harap niya.

It's a full set of healthy breakfast.

"Naku sakto, gutom na ako!" Natatakam niyang sambit at kinuha na ang kutsara para magsimulang sumubo. "Whoah! Ang sarap naman nito! Sino kayang nagluto? Ang General-demon ko or it's a hotel food?" Tanong niya pa bago sunod-sunod na sumubo.

"Hmm, sarap!" Mungkahi niya pa as she finishes off the food.

Pagkatapos niyang magligpit ng pinagkainan ay sunod naman na siyang naligo at nagbihis.

She wore  a plain white beach dress na off-shoulder at hanggang tuhod iyun.

She partnered it with a white wedge sandals na rubber.

"Hmm, nasaan na siya, alas-nuwebe na ah. Umalis lang ba talaga siya saglit or umuwi na?" Kapagkuwa'y tanong niyang muli kaya naman ay lumabas na siya ng silid.

"Good morning, lady Deanna." Bati naman sa kanya kaagad n'ung dalawang bodyguard na naroon.

"Ah-- h-hello po. Magandang umaga rin sa inyo." Biglang ngiti naman niyang bati. "S-si General Griffin po, nasaan?" Dagdag niyang tanong.

"Ah, nagpunta po siya sa lobby  to meet someone."

"Meet someone? S-sino po?" She asked curiously pero nagtinginan lamang ang mga ito at tila nagturuan kung sinong sasagot sa kanya.

"Ah-- I'm sorry lady Deanna, but we're not allowed to give out the General's whereabouts so as his personal information." Pormal na tugon n'ung isa.

"P-pero bakit?"

"Security purposes po Ma'am."

"Ah-- g-ganun ba." Naitugon na lamang niya kahit na ang totoo ay gusto niyang tanungin kung bakit hindi niya maaring malaman eh asawa naman siya.

Noong magpunta siya sa lobby ay kaagad niyang hinanap ang General.

Nang sa wakas ay matagpuan niya na ito, nawala bigla ang mga ngiti niya noong mapako ang mga mata niya sa kausap nito.

Isang babae iyun. Nakasuot ng sunglasses at nakaitim na dress. Hindi niya iyun mamukhaan o makilala pero feeling niya parang artista ito or something. Basta alam niyang seryoso ang pinag-uusapan ng dalawa. Nakaupo lamang ng matuwid yung babae at napakaelegante tignan habang ang General naman ay nakawhite polo at nakasuot ng walking shorts na white, topsider shoes na brown at sunglasses. Nakadikwatro naman ito.

Gusto  niya sanang lumapit ngunit huminga na lamang siya ng malalim at dumeretso sa labas ng hotel. Noon naman na siya namataan ng Heneral dahil napatingin ito sa labas. The walls at the lobby are transparent that's why, the outside is visible.

___