『𝑬𝑵𝑭𝑶𝑹𝑪𝑬𝑹』

✎𝙿𝙰𝚁𝚃:52ᝰ

پک عمیقی از سیگارش گرفت و ته مونده سیگار رو زیر پاش انداخت.

عصبی و کلافه بود دلش میخواست این بی حوصلگی رو سر یک نفر خالی کنه آخر سر هم دیواری کوتاه تر از دیوار لوهان پیدا نکرده بود.

باید چیزهایی رو بهش گوش زد میکرد،بکهیون نسبت به هوشش حساس بود، و بیشتر از همه اصلا دلش نمیخواست دور و بر چانیول پیداش بشه.

به هر حال اون از کارای بکهیون به ستوه اومده بود و حالا دلش میخواست دق دلیش رو سر لوهان خالی کنه.

بارون کماکان میبارید و اطراف این حمومه ساکت و خلوت بود، هر از گاهی یه نشئه معتاد از کنار خیابون رد میشد.

لوهان میتونست با حقوقش یه جای بهتر رو برای خودش پیدا کنه،حقوق ماهانه شرکت تاکسیلو حتی از حقوق کارمندای دولت هم بیشتر بود.

اخم کرد و جلوتر رفت، و زنگ در رنگ و رو رفته رو زد.

لوهان بین خواب بیداری بود که از جاش پرید سرش رو از روی میز غذا خوری برداشت و با چشم هایی که مست خواب بودن به اطراف نگاهی انداخت.

بعد از رفتن چانیول مشروب خورده بود تا درد تنش رو راحت تر بتونه تحمل کنه، دستش هنوز روی بطری مشروب بود و برای لحظه حس کرد که توهم زده.

دوباره با بی حالی سرش رو روی میز رها کرد و چشم هاش رو بست که اینبار صدای زنگ بلندتر از قبل تو کل فضای خونه پیچید.

بااخم سرش رو بلند کرد،تا اونجایی که میدونست هیچکس آدرس اینجا رو نداشت اما یک لحظه حس کرد که شاید پارک چانیول دوباره به دیدنش اومده.

گوشه لبش از روی سرخوشی کش اومد و از جاش بلند شد.

سرش گیج میرفت و چشماش برای خواب دو دو میزدن، در حالی که تعادلی رو راه رفتنش نداشت به سمت در رفت، و در رو باز کرد.

دیدن مرد قد بلندی که روبه روش ایستاده بود باعث شد خنده اش بگیره ولی سرش رو که بلند کرد نگاهش روی چشم های سرد جدی سهون خیره موند.

خنده روی لبهاش خشکید و حتی فراموش کرد که باید چی بگه؟

سهون نگاهی به سرتا پای لوهان انداخت بافت قهوه ای رنگ کشیدی پوشیده بود، که تا زیر باسنش میرسید.

نگاه سهون پایین تر رفت.

با جوراب های سفید، و پاهای بدون شلوارش!
طوری که پاهای سفیدش رو تو معرض دید قرار داده بود که انگار انتظار کسی رو میکشید تا بیاد سراغش و باهاش بخوابه.

اخم سهون پر رنگ تر شد، واضح بود که این پسر مسته چون بوی الکل تا همینجا هم می اومد،لوهان رو با دست از سر راهش کنار زد و وارد خونه شد‌.