Chapter 301

878 67 0
                                    

Chapter 301 : အံ့ချီးဖွယ်သမားတော်၏ ဂုဏ်ကျက်သရေ

သာမန်လူများအတွက် အဖိုးရှု၏ အမည်ကို သိရန်မှာ အလွန်ခက်ခဲသော်လည်း ဤဓနရှင်လူတန်းစားများကမူ မတူပေ။ အဖိုးရှုသည် မည်သူ့ကိုမှ ဆေးမကုပေးခဲ့သော်လည်း ထိုလူများက အမှတ်မရှိဘဲ သူ့အား ဆက်တိုက် အနှောက်အယှက်ပေးနေကြသည်။ ထို့နောက်တွင်တော့ အဖိုးအိုသည် သူတို့အား သူမ ဆီသို့ ကန်ထုတ်လိုက်တော့၏။

သူမက ထိုလူများအား အပြည့်အဝကျန်းမာလာသည်အထိ ကုပေးခဲ့ရာ ဤကိစ္စသည် မည်သည့်အရာနှင့်မှ ထေ၍ မရနိုင်သည့် ကျေးဇူးတရားတစ်ခုဖြစ်လာခဲ့သည်။ အဖိုးရှု၏ စကားကို ယူသုံးပါက ဤလူများသည် သူမအား ခြေကြွခပေးရန် အလွန်စိတ်အားထက်သန်နေကြ၏။

ရာထူးအဆင့်အတန်း မြင့်လေလေ၊ သေရမည်ကို ပိုကြောက်လေလေပင်။ အကယ်၍ သူမက ခြေကြွခယူပြီးနောက် နှုတ်ဆက်ထွက်သွား၍ သူတို့နှင့် ထပ်မဆက်သွယ်တော့ပါက ထိုလူများသည် နေမရ၊ ထိုင်မသာ ဖြစ်လာကြလိမ့်မည်။

သို့ရာတွင် သူမက ရံဖန်ရံခါ လိုအပ်သည်များရှိ၍ သူတို့အား သူမဆီသို့ ကိုယ်တိုင်လာရောက်ပြသခွင့်ပေးပါက သူတို့သည် မငြင်းရုံသာမက ဤတကူးတကလာပြရမည့် အခက်အခဲကို ဝမ်းမြောက်စွာဖြင့် ခံယူကြလိမ့်မည် ဖြစ်သည်။ ထိုသို့လုပ်မှသာ အနာဂတ်၌ သူတို့ တစ်ခုခုဖြစ်ပါက သူမက သူတို့အား တွေဝေခြင်းမရှိဘဲ ကယ်တင်လိမ့်မည်ဟု စိတ်ချလက်ချ ယုံကြည်နိုင်ပေမည်။

သူတို့သည် စီးပွားဖက်များကိုသာ ရန်စနိုင်သော်လည်း သမားတော်တစ်ယောက်ကိုမူ သေချာပေါက် ရန်မစရဲပေ။ အကယ်၍ သာမန်သမားတော်တစ်ယောက်ဆိုပါက ပြောရခက်သော်လည်း ကျင်းယွင်ကျောင်းကမူ ကွာခြား၏။ သူမသည် အကြီးအကဲရှု၏ အလွန်အကျွံ ချီးမွမ်းခြင်းခံရသည့် အံ့ချီးဖွယ်သမားတော်ဖြစ်သည်လေ။

ထို့အပြင် သူမသည် တစ်ကောင်ကြွက် မဟုတ်။

အံချီးဖွယ်သမားတော်ဟူသော ဂုဏ်ပုဒ်၏ စွမ်းအားသည် အလွန်မြင့်မား၍ ထို အံ့ချီးဖွယ်သမားတော်ဟူသည့် ဂုဏ်ပုဒ်ကို အကြီးအကဲရှုကိုယ်တိုင်က ရည်ညွှန်းပေးအပ်ထားခြင်းဖြစ်ရာ ပို၍ပင် အဆင့်အတန်းမြင့်မားသွားသည်။

ထို့နောက် အဖိုးရှု၏ လမ်းပြပေးမှုဖြင့် ကျင်းယွင်ကျောင်းသည် တွေဝေမနေတော့ဘဲ ထိုလူများအား မက်ဆေ့ချ်မှတဆင့် ဖိတ်ကြားလိုက်၏။ ရလဒ်မှာ မျှော်လင့်ထားသည့်အတိုင်းပင်၊ ဖိတ်ကြားချက်ကို ရရှိပြီးသည့်နောက် ထိုသူများက သူမအား ချက်ချင်း ဖုန်းပြန်ခေါ်လုနီးပါး ကောင်းမွန်သော တုံ့ပြန်ချက်များကို ပေးလာကြသည်။ သူတို့တစ်ယောက်ချင်းစီက သူမထက်ပင် ပို၍ စိတ်လှုပ်ရှားနေကြသေး၏။

ထိုအခါ ကျင်းယွင်ကျောင်းက သူတို့၏ လက်ဖက်ရည်ကြိုက်နှစ်သက်သော မိတ်ဆွေများကိုပါ ဖိတ်ခေါ်လာ၍ရကြောင်း ပြန်လည်အကြောင်းကြားလိုက်သည်။

သို့သော် ထိုသူများက ယနေ့ သူမအား မျက်နှာသာပေးသည့်အနေဖြင့် လာကြခြင်းဖြစ်၍ လက်ဖက်ရည်ကို ကြိုက်နှစ်သက်ခြင်း မရှိပါက လက်ဖက်ရည်ဆိုင်၏ အနာဂတ်သည် ခြောက်ကပ်နေလိမ့်ဦးမည်သာ ဖြစ်၏။ ထို့ကြောင့် သူမ၏ အဓိကရည်ရွယ်ချက်မှာ လက်ဖက်ရည်၏ အရသာကို ဝေဖန်ပေးစေလိုခြင်း ဖြစ်သည်။

သို့ရာတွင် ကျင်းယွင်ကျောင်းက သူတို့အား ဤလက်ဖက်ရည်ဆိုင်သည် သူမ၏ အပိုင်ဖြစ်ကြောင်း မပြောခဲ့ပေ။ စိတ်နှလုံး အေးချမ်းစေ၍ အားပြန်ဖြည့်ပေးနိုင်သော နေရာကောင်းတစ်ခုဟုသာ ပြောခဲ့သည်။

အဖိုးရှုသည်လည်း ထိုလှည့်စားမှုအား အတော်လေး သဘောကျ ကျေနပ်နေ၏။

ထိုလူများ၏ အမြင်တွင် ကျင်းယွင်ကျောင်းကိုယ်တိုင် မျက်နှာလာပြပြီး ဖြစ်သဖြင့် သူတို့သည် စိတ်ထဲ၌ ကျေနပ်သွားကြ၍ နောက်ဆုံးတွင် လက်ဖက်ရည်အား အရသာခံမြည်းစမ်းရန် အခွင့်အရေးရလာတော့သည်။ ထို့နောက် သူတို့သည် လက်ဖက်ရည်၏ ရနံ့ကို ခံစားကြည့်လိုက်ပြီး သေချာအာရုံစိုက်၍ အနည်းငယ် သောက်ကြည့်လိုက်၏။ သို့သော် လက်ဖက်ရည် ပါးစပ်ထဲသို့ဝင်သွားသည်နှင့် သူတို့သည် အံ့သြထိတ်လန့်သွားပြီး နှစ်သက်သဘောကျသော ချီးမွမ်းသံများ ထွက်ပေါ်လာတော့သည်။

လက်ဖက်ရည်သည် တရုတ်ယဥ်ကျေးမှု၏ တစိတ်တပိုင်းဖြစ်သောကြောင့် သူတို့သည် လက်ဖက်ရွက်မျိုးစုံနှင့် အမြဲတမ်းလိုလို ထိတွေ့သောက်သုံးနေရ၏။ လက်ဖက်ရည်သောက်ခြင်းသည် သူတို့၏ ကိုယ်ပိုင်ဟန်ပန်ကို တိုးတက်စေရုံသာမက လက်ဆောင်ပေးရန်အတွက် အကောင်းဆုံးရွေးခြယ်မှုတစ်ခုလည်း ဖြစ်သည်။

အရက်လက်ဆောင်ပေးခြင်းသည် စရိုက်ဆန်လွန်း၍ ပိုက်ဆံလက်ဆောင်ပေးခြင်းက တဲ့တိုးဆန်လွန်းကာ လက်ဖက်ခြောက် လက်ဆောင်ပေးခြင်းကမူ ထိုအရာများနှင့် ကွာခြား၏။ လက်ဖက်ခြောက်ကို ကောင်းစွာရွေးခြယ်နိုင်ပါက ပညာရှင်အဆင့်ပင်။

အဖိုးထန်သည်ပင် ဟိတ်ကြီးဟန်ကြီး မလုပ်နိုင်ဘဲ လက်ဖက်ရည်ကို အချိန်အတော်ကြာ အရသာခံ၍သောက်နေသည်။

"လက်ဖက်ရည်ကောင်းပဲ။ သမားတော်ကျင်းက ဒီလောက်ညွှန်းနေတာကို မအံ့သြတော့ပါဘူး။ ဒီနေ့ လာရတဲ့ခရီးက အလကား မဖြစ်တဲ့ပုံပဲ"

လူတစ်ယောက်က ချီးကျူးလိုက်၏။

ကျင်းယွင်ကျောင်းသည် ထိုစကားပြောလိုက်သူအပေါ် မည်သည့်ထင်မြင်ချက်မှ မရှိပေ။ လူနာတစ်ယောက်၏ မိသားစုဝင်ဖြစ်မည်ဟုသာ တွေးလိုက်သည်။

ထိုစကားအား ဒုတိယမြို့တော်ဝန်ကလည်း ခေါင်းညိတ်၍ ထောက်ခံလိုက်ပြီး ကျင်းယွင်ကျောင်းအား သဘောတကျ ချီးမွမ်းလိုက်၏။

"သမားတော်ကျင်း၊ မကြာသေးခင်က ခင်ဗျားရဲ့သတင်းတွေ  ကြားခဲ့ပါတယ်"

ဒုတိယမြို့တော်ဝန်က ခပ်တိုးတိုး စပြောလိုက်သည်။

ယခင်က သူ၏ ဖခင်ဖြစ်သူသည် ပြင်းပြင်းထန်ထန် နာမကျန်းဖြစ်ခဲ့ပြီး သမားတော်များစွာက လက်လျော့ထားရာ သူသည် ကံစမ်းကြည့်စမ်းရန်အတွက် ကျင်းယွင်ကျောင်းဆီသို့ သွားခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ထိုအချိန်က သူမသည် သူ၏ ဖခင်ဖြစ်သူအား လုံးဝပျောက်ကင်းအောင် ကုသပေးနိုင်မည်ဟု မယုံကြည်ခဲ့ပေ။ သို့သော် ဆေးရည် အကြိမ်တော်တော်များများ သောက်ပြီးနောက်တွင် သူ့ ဖခင်၏ အခြေအနေမှာ အမှန်တကယ်ပင် တိုးတက်လာ၏။ လက်ရှိအချိန်တွင် ဖခင်ဖြစ်သူသည် အနည်းငယ် အားနည်းနေသေးသော်လည်း ဖြည့်စွက်စာအချို့စားနေနိုင်သဖြင့် မကြာမီအချိန်အတွင်း အပြည့်အဝ ပြန်လည်ကျန်းမာလာတော့မည် ဖြစ်သည်။

သူ၏ ဖခင်သည် ကျင်းယွင်ကျောင်းနှင့် မကုသရသေးခင်က အိပ်ယာထဲမှ လုံးဝမထနိုင်ခဲ့သော်လည်း ယခုအခါ ဖခင်ဖြစ်သူက လက်ဖက်ရည် မြည်းစမ်းရန်အတွက် သူနှင့်အတူ ဟွားနင်ခရိုင်သို့ပင် လိုက်နိုင်နေပြီ ဖြစ်သည်။

ဤကျင်းယွင်ကျောင်း၏ နည်းလမ်းများသည် အမှန်တကယ်ပင် လျို့ဝှက်ဆန်းကြယ်လှရာ သူက သူမအား အဘယ် မျက်နှာသာမပေးဘဲ နေနိုင်မည်နည်း။ ထို့အပြင် သူကိုယ်တိုင်သည်လည်း လက်ဖက်ရည် ကြိုက်နှစ်သက်သူဖြစ်၍ ဤလက်ဖက်ရည်၏ အရသာမှာ အမှန်တကယ်ပင် ထူးကဲလှသည်။ လက်ဖက်ခြောက်၏ သဘာဝရနံ့သည်လည်း အလွန်မွေးပျံ့၍ လတ်ဆတ်နေရာ သူ ယခင်က သောက်ဖူးသည်များနှင့် နှိုင်းယှဥ်ပါက သိသိသာသာပင် ခြားနားလှလေသတည်း။

အတိတ်၌ ပြန်လည်မွေးဖွားခြင်း BOOK 2Where stories live. Discover now