Chapter 337

453 38 0

بواسطة Doh_Clover

بقلم Doh_Clover

Chapter 337 : ပညာမတတ်သော

ကျင်းယွင်ကျောင်းသည် သူမ၏ များပြားလှသော ဗဟုသုတများကို မဆုံးနိုင်အောင် မျှဝေနေ၍ ချွေ့ကျွင်း၏ မျက်နှာမှာ အပြာရောင်ပြောင်းလာသည်အထိပင်။

သူတို့အားလုံးသည် ဆယ့်ခုနစ်၊ ဆယ့်ခြောက်နှစ်အရွယ် လူငယ်လေးများသာ ဖြစ်ကြ၍ ပညာသင်ယူနေကြဆဲဖြစ်ရာ သူတို့မိသားစု၏ စီးပွားရေးနယ်ပယ်မှ ဆေးပင်များအကြောင်းကို ကောင်းမွန်စွာ နားလည်သော်လည်း ထိုအကြောင်းအား သူတို့၏ မိဘများနှင့် အခြားလူကြီးသူမများပြောသည်ကိုသာ အနည်းငယ် ကြားဖူးနားဝရှိခြင်းဖြစ်ရာ သူတို့ မရင်းနှီးသည့် ဆေးပညာအသုံးအနှုန်းများကို သုံး၍ ပြောနိုင်သော ကျင်းယွင်ကျောင်းနှင့် လုံးဝဆန့်ကျင်ဘက်ပင်။

ဤနေရာ၌ ဆေးဖော်စပ်သည့် ပစ္စည်းများစွာရှိနေသည်ဖြစ်ရာ ကျင်းယွင်ကျောင်းက တစ်ခုချင်းစီ၏ အသုံးပြုပုံနည်းလမ်းများနှင့် ဖော်စပ်နည်းများကို ရှင်းပြနေပါက နာရီအနည်းငယ်ဖြင့်ပင် လုံလောက်မည် မဟုတ်ပေ။ ထို့အပြင် သူမ ပြောသွားသည့် ဆေးဖော်စပ်နည်း ခုနစ်မျိုး အကြောင်းလည်း ရှိသေး၏။ တစ်ချက်ကြည့်ပါက ထိုဖော်စပ်နည်းခုနစ်မျိုးသည် တူညီပုံရသော်လည်း နည်းလမ်းတစ်မျိုးချင်းစီသည် အခြေခံအားဖြင့် တစ်မျိုးနှင့်တစ်မျိုး တခြားစီဖြစ်၍ ဆေးဖော်စပ်ရာ၌ ထိုခုနစ်နည်းစလုံးကို အခြေခံအဖြစ်သုံးရန် လိုအပ်သည်။

"ဒီသည်းခြေရည်ရဲ့အရောင်က အစိမ်းရောင်သမ်းနေပေမယ့် အတော်လေးလတ်ဆတ်တယ်၊ သေချာပေါက် ကျွဲတွေနွားတွေရဲ့သည်းခြေရည် ဖြစ်နိုင်တယ်၊ အနံ့ဆိုးပေမယ့် သူ့ရဲ့သဘာဝက ခါးပြီးတော့ အေးတဲ့အတွက် အပူကိုလျော့ကျစေပြီး အမြင်အာရုံကို ကြည်လင်အားကောင်းစေတယ်။ ထျန်းနန်ရှန်နဲ့တွဲလိုက်ရင်ကျ သူ့ရဲ့ခြောက်သွေ့တတ်တဲ့ ဂုဏ်သတ္တိကပျောက်သွားတယ်။ ဒါကြောင့် အပူကိုလျော့ကျပြီးတော့ လေငြိမ်းစေတဲ့ အစွမ်းသတ္တိရှိလာတယ်"

ကျီရှန်းရှန်းသည် သူမ ကြားလိုက်ရသည့် ဆေးဖော်စပ်သည့်နည်းလမ်း တနင့်တပိုးကြောင့် မူးမေ့လဲကျလုနီးပါးဖြစ်နေ၏။

"တော်...တော်ပါတော့။ ဒီဆေးပစ္စည်းတွေ အားလုံးရဲ့ အသုံးပြုနည်းတွေကို နင်သိတာလား"

ကျီရှန်းရှန်းသည် မိဘများထံမှ ဆေးပင်များအကြောင်းကို သင်ယူလေ့လာနေသူတစ်ဦး ဖြစ်သည်။ သို့ရာတွင် သင်ယူရမည့် အကြောင်းအရာများမှာ များပြားလွန်းသောကြောင့် သူမသည် ဆေးပင်များကို ခွဲခြားမှတ်မိနိုင်မည့် နည်းလမ်းကိုသာ သင်ယူနေရဆဲ ဖြစ်၏။

ဤလူငယ်များသည် သမားတော်များ မဟုတ်ကြသော်လည်း ဆေးပင်တစ်ပင်ချင်းစီ၏ ထူးခြားသော ဂုဏ်သတ္တိများကို သိရှိထားရန် လိုအပ်သောကြောင့် သူတို့သည် သာမန်သမားတော်တစ်ဦးထက် ပို၍ အရည်အချင်းရှိကြ၍ တစ်ချက်ကြည့်ရုံနှင့်ပင် ဆေးပင်များ၏ စစ်မှန်မှု၊ သက်တမ်းနှင့် လတ်ဆတ်မှုကိုပင် ခွဲခြားသိကြသည်။

"ငါက ဆေးတွေကို ရောနှောဖော်စပ်ချင်နေမှတော့ ဆေးပင်တစ်ပင်ချင်းစီရဲ့ အသုံးပြုပုံကို နားလည်နေတာ ပုံမှန်ပဲ မဟုတ်လား"

ကျင်းယွင်ကျောင်းက ပြန်ဖြေလိုက်၏။

ဤဆေးပင်များ အားလုံးနှင့် ပတ်သတ်သည့် ဗဟုသုတများမှာ ကျင်းယွင်ကျောင်း အစောပိုင်းက ကျက်မှတ်ခဲ့သည်များဖြစ်၍ အကြီးအကဲရှုနှင့်သိကျွမ်းပြီးသည့်နောက်တွင် သူမသည် ဆေးဝါးဖော်စပ်သည့် သီအိုရီများကိုသာ ပို၍ ကျက်မှတ်ခဲ့ရသည်။ ထို့အပြင် သူမသည် စနေနေ့တိုင်း အကြီးအကဲရှု၏ အိမ်သို့သွား၍ ဆေးဖော်စပ်နည်းအချို့ကို လက်တွေ့စမ်းသပ်လေ့ရှိ၍ သူမ၏ကျောက်စိမ်းပေလိပ်နှင့် အကြီးအကဲရှုထံမှ အကူအညီများစွာ ရရှိခဲ့၏။ ထို့ကြောင့် ဤကဲ့သို့ အတွေ့အကြုံများစွာ ရှိပြီးသည့်နောက်တွင်မှ သူမသည် အလုပ်သင်တစ်ယောက်သာ ဖြစ်နေသေးလျှင် သူမအတွက် အမှန်တကယ်ပင် ရည်မှန်းချက်ရှိတော့မည် မဟုတ်ပေ။

"မင်းက မိဘမဲ့ မဟုတ်လား။ အင်တာနက်ပေါ်က လူတွေ ပြောတာကကျတော့ မင်းက မွေးစားမိသားစုရဲ့အနိုင်ကျင့်ခံရတာဆို၊ ဒါဆိုရင် ဒီဆေးပစ္စည်းတွေအားလုံးရဲ့အကြောင်းကို ဘယ်လိုလုပ်ပြီး သိနေရတာလဲ။ အင်တာနက်ပေါ်က လူတွေကို မင်းရဲ့အတိတ်နဲ့ ပတ်သတ်ပြီးတော့ လိမ်ပြောခဲ့တာတော့မဟုတ်ဘူး မဟုတ်လား"

ချွေ့ကျွင်းက ချက်ချင်း မေးလာ၏။

သူကိုယ်တိုင်သည် ကျင်းယွင်ကျောင်း ပြောသွားသည်များကို အတိုင်းအတာတစ်ခုအထိ နားလည်သော်လည်း အကယ်၍ လူတစ်ယောက်က သူ့အား ဆေးပင်တစ်ပင်၏ အသေးစိတ်အချက်အလက်များအားလုံးကို မေးလာပါက သူ ပြန်ဖြေနိုင်မည်မဟုတ်ပေ။

တစ်ဖက်တွင်မူ သူ၏ မိဘများသည် ဆေးပင်တစ်ပင်၏ အသေးစိတ်အချက်အလက်များကို ပြန်ဖြေနိုင်သည့် အရည်အချင်းရှိသည်။ သို့ရာတွင် ထိုအရည်အချင်းသည် ဆယ်စုနှစ်ပေါင်းများစွာ အဆက်မပြတ် သင်ယူလေ့လာခဲ့သည့် အကျိုးဆက်ဖြစ်၏။

သူ၏ ဖခင်ဖြစ်သူပြောလေ့ရှိသည်မှာ သူသည် ဆေးဖော်စပ်သည့် နည်းလမ်းများကို ရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိ သင်ယူလေ့လာကျက်မှတ်ရန် မလိုပေ။ ဆေးဖော်စပ်လျှင် ဆေးပင်များအား နီးနီးကပ်ကပ် ထိတွေ့ကိုင်တွယ်နေရမည်ဖြစ်ရာ အချိန်ကြာလာသောအခါ ဖော်စပ်နည်းကို အလိုလို သိရှိနားလည်သွားမည်ဖြစ်သည်။

ကျင်းယွင်ကျောင်းသည် ချွေ့ကျွင်းကဲ့သို့ တစ်ပါးသူ၏ အတိတ်အကြောင်းကို စိတ်အားထက်သန်စွာဖြင့် ပြောလေ့ရှိသော ဆန်ကုန်မြေလေးများအား အလွန်မုန်းတီး၏။

ကျီရှန်းရှန်းက သူမသည် အင်တာနက်ပေါ်မှ ကျင်းယွင်ကျောင်းဖြစ်သည်ကို သိသွားသောအခါ ချက်ချင်း စကားလမ်းကြောင်း ပြောင်းပေးခဲ့သည်။ သို့ရာတွင် ချွေ့ကျွင်းကမူ ထိုကိစ္စကို အလွတ်မပေးဘဲ ပြန်လည်အစဖော်နေ၏။

တစ်ဖက်၌ ထုံ့ရန်သည် ချွေ့ကျွင်း၏ စကားကို ကြားသောအခါ မျက်မှောင်ကြုံ့၍ ပြန်ပြောလိုက်သည်။

"ချွေ့ကျွင်း၊ မင်းက လူတွေရဲ့အားနည်းချက်ကို ထုတ်ပြောနေတာပဲ"

ထိုအခါ ကျီရှန်းရှန်းသည် ရှက်သွား၍ တစ်ချိန်တည်းမှာပင် ကျင်းယွင်ကျောင်းသည် သံသယဝင်စရာကောင်းသည်ဟု ခံစားလိုက်ရ၍ အသံတိတ်သွား၏။

"ဒါဆိုရင် ကလေးဘဝတုန်းက ခက်ခဲခဲ့လို့ ကျွန်မက အနာဂတ်ကို ပိုကောင်းအောင် ပြောင်းလဲလို့မရဘူးဆိုတဲ့ အဓိပ္ပါယ်လား။ ချွေ့ကျွင်း၊ ရှင် ငယ်ငယ်တုန်းက ဘောင်းဘီထဲ သေးပေါက်ချခဲ့ဖူးတယ် မဟုတ်လား။ ဒါဆိုရင် ရှင်က အခုထိ သေးခံဝတ်ထားတုန်းလို့ ကျွန်မ ယူဆလို့ရမလား"

ကျင်းယွင်ကျောင်း၏ စကားက ပတ်ဝန်းကျင်ရှိလူများအား ပြုံးစိစိဖြစ်သွားစေသည်။

ထိုအခါ ကျီရှန်းရှန်း၏ မျက်လုံးများက တောက်ပသွား၍ သူမသည် ချွေ့ကျွင်း၏ ဘက်သို့ လှည့်၍ ပြောဟန်ပြင်လိုက်စဥ်မှာပင် ချွေ့ကျွင်းက ဒေါသတကြီးပြောလာ၏။

"မင်း ဒီလို စကားတွေ မပြောသင့်ဘူး၊ မင်း ပညာမတတ်တာ ပေါ်လွင်နေတယ်"

[T/N : ဒီနေရာမှာ ကျီရှန်းရှန်းက ချွေ့ကျွင်းကိုပြောတယ်ဆိုပေမယ့် အောက်ကစာကြောင်းမှာကျ ကျင်းယွင်ကျောင်းကို ပြောလိုက်တဲ့ အဓိပ္ပါယ်ဖြစ်သွားလို့ ချွေ့ကျွင်းက ပြောတယ်ဆိုပြီးတော့ပဲ ယုတ္တိရှိအောင်ပြင်လိုက်ပါတယ်။]

ထိုစကားကိုကြားသောအခါ ကျင်းယွင်ကျောင်းက ပြန်ပြောလိုက်သည်။

"ဒါဆိုရင် ပညာတတ်တဲ့လူတွေက ဘယ်လိုပြုမူတယ်ဆိုတာ ကျွန်မကို ပြောပြပါဦး။ ရှင်တို့လိုလား။ ဒါဆိုရင်တော့ ကျွန်မကတောင်းပန်ရမှာပဲ။ ကျွန်မ အဲ့လိုအပြုအမူတွေကို သည်းမခံနိုင်ဘူး"

ကျင်းယွင်ကျောင်းက စကားဆုံးသည်နှင့် အိတ်တစ်အိတ်အနီးသို့ လျှောက်သွားလိုက်ပြီး မြေကြီးများကို လက်ညှိုးထိုးပြ၍ ပြောလိုက်၏။

"ဒီဟာကို ဘယ်သူက ဒီနေရာကို ယူလာတာလဲ။ ဒီဆေးပင်တွေကို စိုက်ပျိုးထားတဲ့မြေက ကျောင်ရှင်းတု ဒါမှမဟုတ် မြေဝါ မဟုတ်လား"

ထို့နောက် ကျင်းယွင်ကျောင်း၏ မျက်နှာအရောင်က ချက်ချင်း ပြောင်းလဲသွား၍ အနီးနားရှိလူများသည် သူမအား မရည်ရွယ်ဘဲ စိုက်ကြည့်မိသွားကြသည်။