Chapter 194 : ယှဥ်ပြိုင်ခြင်း(၂)
အပြင်ဘက်မှ လူများက ထိုအလွန်အမင်း အင်အားကြီး၍ ဟိတ်ဟန်ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ် ဖြတ်လျှောက်သွားရန်အတွက် အလျင်အမြန်ပင် လမ်းဖယ်ပေးလိုက်ကြသည်။ ကျင်းယွင်ကျောင်းသည် ခေါင်းလှည့်ကြည့်လိုက်သောအခါ သူမ၏ မျက်နှာပေါ်၌ အံ့သြမှုများ ဖြတ်ပြေးသွား၏။
ရောက်လာသူသည် သူစိမ်းတစ်ယောက် မဟုတ်ပေ။ အမှန်တကယ်ပင် ၎င်းမှာ လူထူးလူဆန်း အဖိုးရှုဖြစ်၍ သူ၏ အတူနေတပည့်ဖြစ်သည့် ဦးလေးရှင်းယွမ်က သူ့ နောက်မှ လိုက်ပါလာသည်။
ထိုသူနှစ်ယောက် ထွက်ပေါ်လာသည်နှင့် အခန်းထဲရှိ သမားတော်များသည် ချက်ချင်းပင် အလွန်ရိုသေလေးစားမှုရှိသည့် လေးလေးနက်နက် အမူအယာဖြစ်သွားကြောင်း ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မြင်လိုက်ရ၏။
ဒါရိုက်တာလျို့က ချက်ချင်းပင် သူတို့ အနီးသို့ ပြေးသွား၍ သူ့ အမူအယာမှာ အလွန်မြှောက်ပင့်သော အမူအယာဖြစ်သွားကာ လေသံမှာလည်း ယဥ်ကျေးသိမ်မွေ့သွားသည်။
"အကြီးအကဲရှု ၊ တကယ်ပဲ ဒီကို ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ လာခဲ့တာလား။ ကျွန်တော် တကယ်ကြီး ဝမ်းသာဂုဏ်ယူမိပါတယ်"
ဒါရိုက်တာရှုသည် တစ်ချိန်တည်းမှာပင် ပျော်ရွှင်သွားရင်း အံ့သြထိတ်လန့်သွားသည်။ အကြောင်းမှာ ဤအကြီးအကဲရှုသည် အလွန်ထူးဆန်းသော လူတစ်ယောက် ဖြစ်သောကြောင့်ပင်။ ကောလဟာလများက ပြောကြသည်မှာ သူသည် ဒေသခံတစ်ယောက် မဟုတ်ဘဲ ဟွားနင်ခရိုင်၌ ရုတ်တရက် ထွက်ပေါ်လာခြင်းဖြစ်ပြီး သူ၏ အပြုအမူများမှာ အလွန်သိုသိပ်သည်။ သို့သော် သူရောက်လာပြီးနောက်တွင် အထူးသဖြင့် ဆေးပညာနယ်ပယ်မှ အရေးပါအရာရောက်သူများစွာက သူ့ကို ကြိုဆိုကြ၍ အများ၏အဆိုအရ သူ့ လွှမ်းမိုးမှုကလည်း အလွန်ကြီးမားလှ၏။ ထို့အပြင် သူ၏ ဆေးဖော်စွမ်းရည်သည်လည်း ပြိုင်စံရှားဖြစ်၍ ခရိုင်အတွင်းက ဆေးရုံ အနည်းငယ်ကသာ သူ ဖော်စပ်ထားသည့်ဆေးကို ရနိုင်ကြလေသည်တဲ့။
သူ့ အဖိုးဖြစ်သူက လွန်ခဲ့သော အချိန်အတော်ကြာကတည်းကပင် သူ့အား ဤအကြီးအကဲရှုကို ဘယ်တော့မှ အပြစ်မပြုမိစေရန်နှင့် ထိုသို့မဟုတ်ပါက သူသည် ဒုက္ခများစွာကို သေချာပေါက် ဖိတ်ခေါ်မိလိမ့်မည်ဟု သတိပေးခဲ့၏။ သူသည် ဤစကားလုံးများကို အမြဲတမ်း အမှတ်ရနေခဲ့သည်။
