Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
📞 Tak Yoongi, rozumiem. Wzięłam mu ulubioną książkę - powiedziałam do słuchawki idąc
📞 Umyj mu twarz jak możesz - powiedział
📞 Oczywiście jeszcze może penisa? - spytałam
📞 nie - powiedział grobowym głosem - te miejsce mogę tylko ja myć i dotykać
📞 No patrz, a myślałam, że po dotykam - zaśmiałam się cicho
📞 Masz swojego Faceta - powiedział
📞 Nie jesteśmy razem Yoongi - mruknęłam
📞 Dobra kończę słońce bo muszę mamie pomóc
📞 Pa - pożegnałam się z przyjacielem
Słońce powoli chowało się za horyzontem, rozświetlając niebo ciepłymi odcieniami różu i pomarańczu. Wzięłam głęboki wdech, starając się uspokoić swoje nerwy. Odkąd Tae trafił do szpitala i zapadł w śpiączkę, każda moja wizyta była na wagę złota bo nie wiadomo było czy kiedyś się obudzi.
Gdy byłam już prawie przy wejściu do szpitala, nagle poczułam, jak ktoś chwyta mnie za ramię i odwraca gwałtownie.
- Spokojnie i nie krzycz - usłyszałam męski głos. - Jeśli będziesz współpracować, nic ci się nie stanie chyba
Zaczęłam się szarpać, próbując uwolnić, ale napastnik był silniejszy. Złapał mnie mocnej i zaczął prowadzić w nieznaną stronę. Jak się potem okazało ciągnął mnie do samochodu gdzie czekał drugi mężczyzna. Związali mi ręce i nogi, a potem wrzucili na tylne siedzenie. Widok za oknem szybko się zmieniał, gdy samochód ruszył w stronę obrzeży miasta.
Serce biło jak oszalałe. Co jest? Co zrobiłam? Kurwa powiedziałam im co mój ojciec robi.. ja pierdole Hana ty idiotko Myśli kotłowały się w mojej głowie, gdy samochód pędził w nieznane.
Po kilkunastu minutach jazdy samochód w końcu się zatrzymał. Usłyszałam, jak drzwi otwierają się, a potem ktoś wyciąga mnie na zewnątrz.
- proszę, nie - szepnęłam, próbując się wyrwać. - Czego ode mnie chcecie?
- Chodź z nami, to się dowiesz - odpowiedział jeden z nich, mocniej zaciskając uchwyt. Drugi mężczyzna wyciągnął strzykawkę, a ja poczułam nagłe ukłucie w szyi. Świat zaczął mi wirować przed oczami, a nogi ugięły się pode mną. Wszystko zniknęło w ciemności.
🥢
Obudziłam się w zimnym, wilgotnym pomieszczeniu, kajdany boleśnie wbijały mi się w nadgarstki. Czułam chłód betonu pod sobą, a jedyne światło wpadało przez małe, zakratowane okno wysoko na ścianie. Z trudem podniosłam się do pozycji siedzącej, starając się zorientować, gdzie jestem. Drzwi do pomieszczenia były zamknięte, ale za nimi słychać było głosy. Próbowałam skupić myśli, ale ból głowy był niemal nie do zniesienia.
