Chapter 20

94 3 1
                                    

ISANG MALALIM na paghinga ang pinakawalan ni Beckett nang marinig ang sinabi ni Vivianne. In one swift, he moved away from Vivianne as he started the engine again, and drove the car afterward.

Vivianne bit her lower lip as she thought that Beckett pretended not to hear her insinuation. Bigla siyang nahiya sa sarili. Bakit nga ba siya nagsasabi ng ganoon? Saan siya nakakuha ng lakas ng loob para magsalita?

Parang gusto na lang tuloy niya i-untog ang ulo niya sa pader. However, she got everything all wrong.

"B-Beckett?" nauutal na pagtawag ni Vivianne sa lalaki nang bigla nitong ihinto ang kotse sa gilid—Sa bandang damuhan. "Ano'ng ginagawa natin dit—"

Hindi na niya natapos ang sasabihin nang biglang isinandal siya ni Beckett sa bintana at ginawaran ito ng halik. It wasn't even gentle or passionate. It was aggressive as soon as Beckett's lips crashed onto hers.

Beckett was true to his words earlier. Talagang nagpipigil lang siya, at ngayon ay para siyang nakawala sa hawla. He had been containing himself not to destroy her, and not to fuck her in such a place as this.

But he lost it all. Sinubukan naman sana niyang mag-drive papunta sa malapit na hotel, pero hindi na kaya ng puso at puson niya. Mabuti na lang at tinted ang kotse kaya puwede niyang gawin kung ano man ang naisin sa loob.

Vivianne felt the same way. As soon as Beckett's hands moved around her body like it was claiming his territory, she lost her sanity. Maya maya lang ay natagpuan na niya ang sariling tumutugon sa bawat halik ni Beckett.

She straddled on his lap, her hands clinging onto Beckett's nape as she leaned forward, deepening the kiss. Tila uhaw na uhaw siya. They were close... so close... but it wasn't enough. Ngayon pa lang ay alam na ni Vivianne kung saan hahantong ang ginagawa nilang dalawa.

Too fast, too reckless... but too hot.

If falling in love with Beckett Clainfer is a sin, she wouldn't mind being imprisoned for a lifetime.

"Ah..."

Vivianne groaned a little as Beckett's kisses trailed from her lips, down to her jaws and collarbone. Sa bawat dila ni Beckett sa kan'yang leeg ay napapaarko ang likod niya, pilit tinatanggap ang bawat sarap na ipinaparanas ng lalaki.

She's burning hot. She wanted more... more than his kisses and touch.

"Beck—Oh my..."

Mas lumakas pa ang ungol ni Vivianne nang maramdaman niya ang isang kamay ng lalaki sa dibdib niya, marahang minamasahe iyon. Ang isa naman nitong kamay ay naglakbay sa bato niya, inaanggulo ang kan'yang leeg para mahalikan pa siya nito nang mas malalim.

They kissed like there was no tomorrow until Beckett parted their lips for a second.

"If you don't like this, tell me to stop..." medyo paos na anas ni Beckett habang tumataas-baba ang kamay nito sa kan'yang beywang. "I'm sorry for kissing you... and touching you. I just can't help myself..."

Halos hindi na marinig ni Beckett ang kan'yang sarili, at hindi lang iyon. Halos hindi na rin niya makilala ang sarili niya. The real Beckett Clainfer everyone knew never apologizes especially in things like this.

Just how hard did he fall for Vivianne? Even he couldn't tell.

"Bakit ka nagso-sorry? Humahalik ako pabalik, hindi ba?" ani Vivianne bago hinaplos ang palapulsuhan ni Beckett. Nakahawak na kasi ngayon ang isa nitong kamay sa pisngi niya. "And I told you earlier... To take me here..."

Si Vivianne naman ang pinamulahan ng mukha ngayon. Saying it for the second time just made the situation embarrassing and filthy at the same time, given how arousing their position was. Ramdam nga niya ang bawat pagtusok ng p.agkalalaki ni Beckett sa kan'ya.

Beckett Clainfer (Wild Men Series #24)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon