A Tear's in My Heart

CHAPTER 32

"Thank you, come again!" Last customer for today, hay kapagod.

"Ma'am mag sasara na po ba tayu?" Napatingin naman ako sa relo ko at mag aalas 8 na nang gabi,

"Oo anong oras na din, tawagin nyu ko sa office pag tapos na kayo" super busy tagala sa araw nato at ang daming customer, pinalilinis ko muna sa kanila ang buong coffee shop bago kami mag sara para bukas punas² nalang para hindi kami naabutan ng mga customer na naglilinis pa, kulang pa kasi ang mga tauhan ko Dito sa coffee shop dahil ang iba ay pinadala ko sa Isang Branch, kaya kailangan ko na din mag hire ng tatlo pa.

Pagpasok ko nang office ay agad akong humiga sa couch  sa munting sala dito sa office ko,

Kapagod daming order's.

Napatingin ako sa pinto nang may na rinig akong katok.

"Ma'am may naghahanap po sa inyu" Bumangon ako sa pagkakahiga at inayos ang damit ko.

"Ayun po sya ma'am" nakita ko ang isang babae na naka upo sa isang table.

Pinagmasdan ko ang babae habang papalapit ako sa kanya she's so familiar,

"Excuse me...." Pagka harap palang nang babae ay agad nanlaki ang mata ko, may kung anong saya akong naramdam ng makita ulit sya it's been a year's ng huli ko syang nakita.

"Emma!" Agad ko syang niyakap ng mahigpit, bigla akong naluha ng makita ulit sya at mayakap sobrang na miss ko sya. She's been my family nong lugmok na lugmok ako.

"Kamusta kana?" Andito kami sa loob ng office para naman makapag-usap kami ng maayos ang dami kung e kukwento sa kanya at dapat ko din malaman kung bakit hindi sya nagpakita sa akin ng limang taon.

"Ah....okay lang ako" Nangunot ang noo ko sa sagot nya parang may pinagdadaanan talaga sya, hindi naman ganito ang Emma na nakilala ko yung emmang masiyahin at palaging kalokohan ang nasa isip.

"May problema ka ba? pwede mo naman sabihin sa akin baka makatulong ako" hinawakan ko ang kamay nya at tinignan sya sa mata.

"B-buntis ako Amaya" Napatitig ako sa kanya at niyakap sya.

"Hush, tahan na makakasama sa baby mo yan eh" hinagod hagod ko ang likod nya habang pinapatahan sya.

"Anong gagawin ko?" Hindi padin sya tumitigil sa pag iyak.

"Anong ibig mong sabihin? Hindi ka ba masaya?" Napalingo sya sinabi ko. "Ipaliwag mo sa akin Emma"

Naaawa ako kanya, ganyan na ganyan din ako noon nong nalaman kung buntis ako tinatagan ko lang talaga ang sarili ko dahil sirili ko lang din ang makakatulong sa akin.

"Tawagan mo ako kung may kailangan ka," ngumiti sya at lumabas na ng kotse ko.

Gabi nadin kaya kailangan ko na talaga syang ihatid Lalo na sa kalagayan nya ngayun kailangan nya din magpahinga, pagkakita kung naka pasok na sya sa loob ng lobby ay pina-andar ko din at sasakyan pauwi.