A Tear's in My Heart

CHAPTER 7

Chapter 7

Inimbitahan kami ng mama ni Raiko na mag dinner sa kanila dahil matagal tagal nadin ng huli naming kita gusto nya daw kaming kamustahin, alas onse palang din ng umaga kaya maaga-aga pa, si Raiko naman ang nasa trabaho alam na din naman nya na may dinner mamaya e te-text ko nalang sya baka kasi malelate na naman kami, dahil maaga pa naman naisipan kung mag bake para dadalhin mamaya kila Tita, buti nalang naalala ko na may binili pala akong mga ingredients nong nakaraan kaya ngayun ko nalang e be-bake.

Ni ready ko na ang mga gagamitin kung sangkap at sinuot narin ang apron inipit ko nadin ang buhok ko, sinimulan ko nang mag bake hinalo ko muna ang harina at butter at sinonod na din ang iba,

"Mukhang masarap yan ah" Tiningnan ko naman si manang na kakarating lang nginitian lang ako nito.

"Yaan mo manang bibigyan kita" Ngumiti ako rito at pinag patuloy ang aking ginagawa, ni ready ko na ang oven at nilagyan ng chocolate ang ibabaw, dinamihan ko ang chocolate para mas masarap, nilagay ko na sa oven Ang nga brownies at benake ito ng mga 10 to 15 minutes,

habang nag hihintay ay nilinis ko muna ang mga kalat sa kusina at kinuha ang dalawang garapon dito ko ilalagay ang mga brownies ang isa Dito sa bahay at ang isa dadalhin ko kina tita, tumonog ang oven kaya dali dali akong tumongo sa kusina at binuksan ang oven sa sa sobrang madali ko ay hinawakan ko ng diritso kaya napaso ako,

"ouch!" Nabitawan ko ang brownies Buti nalang ay hindi ito nalaglag lahat

"Oh anong nangyari?" Nagtatakang pumasok si manang sa kusina at tinignan ang kamay ko, sobrang pula na at ang hapdi

"Napaso lang po, pero okay lang ako manang" mahinahon na sabi ko para Hindi na sya mag-alala

"Hali ka at ng matignan ko" Sinundan ko naman sya papunta sa sala

"Nako sobrang laki naman ng paso"

"Okay lang manang, medjo mahapdi lang po" Tinignan ko naman ito na parang sinasabi na okay lang ako.

"Itong nata nato talaga oh! Masyadong magaling mag sinungaling" napalingon naman ito kaya tumawa lang ako sa sinabi nya, okay lang naman talaga ako,

Kinuha ni manang ang first aid kit habang nag hihintay ako kay manang ay biglang bumokas ang pinto-an, Bakit ang aga nya atang umuwi ngayun, pati si manang ay nagtaka ng Makita si Raiko dahil ala 1 palang ng hapon usually kasi gabi na umuuwi si Raiko, Naalala ko may dinner pala kami with his family,

"What happened?" Nag taka itong tumingin sa akin at kay manang,

"Napaso itong si Amaya, nahawakan nya yung tray nga brownies" Sabi ni manang at kinuha ang ointment, gagamutin na nya sana ako ng magsalita si Raiko,

"Let me do it manang" Hinubad naman nito ang kanyamg coat nya at finold ang kanyang sleeveless Hanggang siko, kinuha nya ang ointment kay manang at umopo sa tabi ko.

"tsk! tupid, Be careful next time!" Tinignan ko naman sya ng masama!

"Nakalimotan ko lang suotin yung gloves!" Tinignan naman ako nito na parang ayaw magpatalo! Sinimulan nya ng lagyan ng ointment ang aking kamay,

"aray!"

"wag kang malikot" Dinahan-dahan nyang lagyan Uli ang kabila

"Did you bake brownies?"

"hmm" tanging sagot ko lang sakanya dahil nah fucos ako sa aking kamay na nilalagyan nya ng ointment

"Can I have some?" Tumingin naman ito sa akin at naghihintay ng aking sagot

"Oo naman, marami din naman ang binake ko magdadala din ako kina tita mamaya" kinuha ko na kamay ko at hinipan-hipan ito,

"Ilalagay ko muna ang mga Brownies sa jar, para ready ng dalhin mamaya" tumayo na ako at naglakad papuntang kusina

"Ako na, just sit down" Sumonod pala ito sa akin sa kusina kuniha na nito ang jar at pinasan muna, umopo nalang Ako at pinag masdan syang nilalagay ang mga Brownies sa jar,

Sobrang gwapo nya ngayun Hindi halata na pagod sya, tumitig lang ako sa kanya habang naglalagay sya, napaka swerte ng babaeng mamahalin mo, mabait naman talaga sya eh maypagka suplado lang at sobrang lamig makitungo. 

"It's done, I'll put it in the fridge first, take a rest, it's still early, I'll wake you up later so you can get ready" Nilagay nya muna sa ref ang dalawang jar, at nilinis ang kunting kalat sa kusina,

"Magpahinga kana rin parang pagod ka ata" Tumingin ito sa akin at tumango,