Mutfaktan gelen kokuydu beni ayaklandıran.Cihanın kendisine yemek hazırladığını düşünüyordum.Ancak iki tabak çıkartmıştı.
"Cihan."
Ona seslensem bile bana dönmedi.Eskiden ne güzeldi,ona duygularımdan bahsettiğimde ölüyordum.Şimdi hayatta kaldığım için ne söyleyeceğimi bilmiyorum.
Çok komikti.
"Cihan,ne hissettiğini anlıyorum."
"Ne zamandır?Şu duygulara ne zamandır sahipsin?"
Siktir onu nasıl hesaplayacağım?
"Seni ilk gördüğüm andan itibaren."
Sustu.Evet,ne bekliyordum ki?
"Duygularının karşılığı ben de yok."
"Biliyorum."
"Neyi bilmiyorsun ben sana söyleyeyim.Şu saçmalık için kendi arkadaşını hiçe mi sayacaksın?Gerçekten bu kadar küçülmene değecek mi?"
Saçmalık... Normalde bir insanın diğerine duyduğu kutsal duygulara aşk denirdi.Ama benim duygularım,benim Cihana karşı hissettiklerim saçmalıktı.
"Haklısın.Değmiyor ve değmeyecek."
Senin için bin kez ölüp dirilmeme değmiyor.Ama gönül bu,ne boka konacağı belli olmuyordu.
"Yarın evine dönüyorsun."
"Evime mi?"
"Arkadaşının yanına dönüyorsun Çınar."
"Yine başa dönüyoruz!Ben sizden uzak durmalıyım.Nesini anlamıyorsun?!"
Tabağı masaya bıraktığında elini de masaya vurdu.Sesimi kesmemi istiyordu ama şimdi susarsam sonluğu değiştiremezdim.
"Ben anlıyorum!Seni gördüğüm ilk andan itibaren anlıyorum!Garip tavırların,yaptığın imalar... Senin ilerde ilişkimize zarar vereceğini anlamıştım."
"O zaman neden geri dönmeliyim?"
"Çünkü benim anladığımı Cevdet anlamıyor!Aranızdaki bağı bozamam,ancak senin ilişkimizi bozmana da müsade etmem."
Engel olamayacaksın gerizekalı.Ben yakınınız da olduğum her saniye sen ve Cevdet kaybedeceksiniz.Bu hikayede aşk kazanmıyordu.
"Cihan-"
"Sus artık.Sus."
O tabağını alıp gidiyordu.Kaçıyordu.Tanıyordum onu,herkesten daha iyi hem de.Neyi neden yaptığını en iyi ben bilirdim.
"Özür dilerim.Söz veriyorum,aranıza girmeyeceğim.Mutlu olacaksınız."
"Peki sen mutlu olacak mısın?"
Ne?O beni mi düşünüyordu?Tabağını kenara bırakıp karşıma dikildi.Gözlerini gözlerimden ayırmadı.Hazine arıyor gibiydi gözlerimde.
"Gözlerine her baktığımda beni rahatsız eden o şeyi buldum.Acı çekiyorsun.Meğerse sebebi benim."
Acı çekiyordum.En çok ruhum çekiyordu acıyı.Utanıyordum kendimden.Onu öyle kıskanmıştım ki...
"Elimde olsa şu gözlerini oyardım.Çünkü varlığın bile beni rahatsız ediyor.Gözlerindeki acı beni rahatsız ediyor."
Çünkü beni sen öldürdün.Ve derinlerde pişmanlık duyuyordun.
"Kalbimi söküp alsan daha kolay olurdu.Elim kolum bağlanırdı."
"Duygularına sahip çık Çınar.Ben onlarla uğraşmak istemiyorum."
Belindeki silahı alıp masaya bırakmıştı.Dudaklarım hafif yukarı kıvrıldı.Beni tehdit etmiyordu,ya duygularına sahip çık ya da ben onlara sıkarım diyordu.Hiç şaşırmıyorum,hem de hiç.
İki kez öldüm,üçüncü çok koymuyordu.
Cihanı durduran Çınarın gözlerinde gördüğü acıydı.O acının kendisine ait olması onun için beklenmedikti.Bu yüzden yakamamıştı canını.Uyarıyı yapıp gitmişti.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ukte Kalanlar
RomanceÖnceki hayatında sevdiği adamın aşık olduğu kişiyi öldürdü.Bunun üzerine iki kez yeniden farklı hayatlara doğdu.Maalesef kaderinden kaçamamış ve yine aynı şeyleri yaşamıştı. Şimdi 2024 yılındaydı.Artık katil olmak istemiyordu.