Ukte Kalanlar

54.

Cihan beni hiç yalnız bırakmıyordu.Adam işi gücü bıraktı peşimde dolaşıyordu.Beni kaybetmekten bu kadar korktuğunu bilmiyordum.Öğlen çıkması gerekmişti.Kendisi gitmişti ancak korumaları kapıda duruyordu.

Doğum günüm yaklaşıyordu.Bu kez yirmi altı yaşıma girebilecek miyim bilmiyorum.Ama artık endişeli değildim.

Ölsem bile sikim de değildi.

Neden mi?Çünkü mutluydum.Kardeşim dediğim biri vardı.Asırlar önce katili olmuştum lakin şimdi can dostumdu.

Asırlardır aşk için savaşmıştım.Kazandım.Benim aşkla baktığım gözler bana aşkla,şevkatle bakıyordu.

"Cevo,lahmacun sipariş ettim koş!"

Arabanın altından çıkıp ellerini yıkamıştı.Kanepeye sağ tarafıma oturup sessizce yemeğini yiyordu.Bu gün fazla sessizdi.

"Cevo,bana kızgın mısın?"

"Konuşmuyorum seninle."

"Ne?Neden?"

"Acaba neden!O kadınla nasıl buluşursun?Ya canından olsaydın?"

Haklıydı.Ama ben nedense onun beni öldürmeyeceğini inanmıştım.Bana gerçekleri anlatmak için uğraşıyordu.Hikayenin değişmeyeceği gerçeği...

"Beni affetmen için ne yapabilirim?"

"Şu kapıda duran korumalardan birini bana ayarla."

"NE?"

Gülmüyordu!Cevdet gayet ciddi şekilde suratıma bakıyordu.

"Sonsuza kadar yalnız mı kalayım?Ben de randevuya çıkmak istiyorum!"

"Kimseyle paylaşamam seni ben!"

"Nah!"

Sanırım yalnızlık kafa yapmıştı.Kahkaha atıp Cevonun saçlarını karıştırdım.Tabii ki ilişki yaşaması sorun değildi.Ama belinde silahı olan biriyle değil.

"Oğlum senin daha tatlı biriyle takılman lazım."

"Bul kanka?"

"Nereden bulayım!"

"Müge Anlıya çık!"

Şaka gibi ya.Lahmacunu bırakıp işine geri dönmüştü.Bende ağzım açık şekilde ona bakıyordum.

Müge Anlıya nasıl çıkabilirim?

Telefonuma gelen aramayı görünce yüzümde güller açmıştı.Sevgilim arıyordu.

"Naber yakışıklı?"

"İyi portakal kafa.Sen ne yapıyorsun?"

"Deliyle uğraşıyorum ne yapayım..."

"Akşam yemeğine çıkalım mı?"

"Akşam yemeği olduğuna emin miyiz?Menü de ben yokum dimi?"

"Söz veremem."

"Kabul ediyorum ve evet diyorum!"

"Tamamdır.Seni seviyorum,dikkat et kendine."

Cevdeti anlamaya başlamıştım.Ne güzel sevgilim vardı.Beraber zaman geçiriyorduk,konuşuyorduk,eğleniyorduk.Hatta kavga bile ediyoruz.

Ama Cevo yalnızdı.

"Cevo.Pişt baksana."

"Konuşmuyorum seninle!"

"Buluruz lan sana birini.Taş gibi çocuksun.Sana kim hayır der?"

"Emin misin?Bulur muyuz?"

Değilim... Hayır buluruz bulmasına ama nereden.

"Evet."

Derin nefes verip işimin başına geri dönmüştüm.Şu dışarıdaki korumaları gözden geçirmem gerekiyordu.Kardeşimi öyle kolay kolay kimseye kaptırmam!

Cevo bana aşık olsan çok güzel ikili oluruz be!