62.

623 53 3
                                    

"Buraya neden geldik?"

"Beğendin mi?"

Cihanın beni yemeğe çıkaracağını sanıyordum.Ama o beni güzel bir eve getirmişti.Üçüncü kat,üç oda bir salon,fazla lükstü.

"Yeni evin mi?"

Arkama geçip kollarını belime sardı.Kafasını omzuma yaslayıp burnunu boynuma sürtmüştü.

"Yeni evimiz."

"E-evimiz mi?"

"Burayı senin için aldım.İkimiz beraber burada yaşlanacağız.Güzel anılar biriktireceğiz.En önemlisi seni yataktan hiç çıkartmayacağım!"

Son lafına kahkaha atmıştı.Cihan beraber yaşlanmamızın hayalini kuruyordu.Ancak benim bir kaç saat sonra öleceğimi bilmiyordu bile.

"Beğenmedin mi Çınar?"

"Cihan."

Karnımın üzerindeki elleri itip yüzümü ona döndüm.Ellerini tutup gözlerine baktım.

"Bana evlilik teklifi mi edeceksin?"

Bu kez gülümsemiştim.Keşke o kadar zamanım kalsaydı.O zaman ben dizimin üzerine çöküp Cihana evlenme teklifi ederdim.

"Sana söylemek istediğim bir şey var."

"Söyle güzelim."

Gözlerinde gördüğüm aşk konuşmamı engelliyordu.Onun hayallerini yıkacaktım ben.

"Bu hikaye değişsin diye çok çabaladım.Beni sevmen için... Hatalar yaptım kabul ediyorum lakin çok pişmanım."

"Çınar hepsi geçmişte kaldı."

Eli yanağıma çıkmış ve okşamaya başlamıştı.

"Ben pişman değilim.Seni sevdiğim için pişman değilim.Cihan ben-"

Yağmurun sesini duyunca duraksadım.Kafamı cama çevirip dışarıda yağan yağmura baktım.Kalbim sıkışıyordu.

"Çınar,ne oldu?Seni üzen ne?Söyle bana ben-"

Sıkıca sarılmıştım ona.Beni üzen bir daha seni görememekti.Beni üzen bir daha ellerini tutamamaktı.Beni üzen bir daha gözlerine bakamamak olacaktı.

Beni üzen sensizlik olacaktı.

"Sana çok aşığım."

Parmakları turuncu saçlarımı okşamıştı.Keşke zaman tam şimdi dursa.Keşke...

"Korkma,artık kötü günler geride kaldı.Ben hep yanında olacağım."

Ama ben yanında olamayacaktım Cihan.Gülümseyerek gözlerine baktım.O siyah gözleri hafızama iyice kazıdım.Ölürken bile seni unutmak istemiyordum.

"Sana bir hediyem daha var."

Cebinden çıkardığı biletleri elime tutuşturdu.Parise gidiyorduk ve üç bilet almıştı.

"Be-bekle!Parise mi gidiyoruz?!Neden üç tane var peki?"

"Bir düşün istersen."

Daha geçen gün Cevdetle konuşmamı hatırlamıştım.Sikeyim bunu beraber mi planladılar?

"Sen ciddisin..."

"Onu bırakıp gelmeyeceğini biliyordum."

Biletlerin tarihine baktım.Uçak üç saat sonra kalkacaktı.İçimde yeniden umut yeşermeye başlamıştı.

Ben ölmeyecektim!



Ukte KalanlarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin