Ukte Kalanlar

24.

Aynadaki yansımama bakıyordum.Yorgundum.Kalbimin yorgunluğu artık yüzüme vurmuştu.Aşk için bu kadarına ne gerek vardı?Herkesin hayatını mahvetmeye ne gerek vardı?

Merak ediyordum,ben olmasaydım nasıl olurdu?Cihan mutlu bir hayat yaşar mıydı?

"Çino,iyi misin?"

"Bok gibiyim."

"Sorun değil hala yakışıklısın!"

Aslında Cevdet kötü biri değildi.Beni kızdırmamaya çalışıyordu.Çünkü korkuyordu.Gözlerinde görmüştüm bir kere.Ölmekten,onu bir kez daha öldürmemden korkuyordu.

Kendime kıyardım ama ona asla.

"Cevdet,oğlum Cihan geldi!"

İkimizde birbirimize bakıyorduk.Cihanın geldiğini duyunca yüzüme kan gelmişti.Hızlı adımlarla dışarı çıkmıştım.Yine beni görmek için gelmiş olmalıydı.

Sanırım gerçekten bir şansımız vardı.

"Nasılsın?"

"İyiyim Çınar.Sen nasılsın?"

Seni gördüm çok iyi oldum.

"İyiyim.Yine lastiğin mi patladı?"

"Yok lastik yerinde.Cevdet burada mı?"

Yüzümdeki gülümseme anında silinmişti.Sikeyim hayal kurmama asla müsade etmiyordu.En azından hayallerim de mutlu olmak istiyordum.

"İçerde."

Yüzüme bakmadan girmişti içeri.Söz konusu Cevdet olunca benim kıymetim olmazdı.Daha dün akşam gitmekten vazgeçtiğim için kendime kızıyordum.Cihan Bulut Kutlu benim neyime?!

"Cihan?"

"Aradım açmıyorsun.Hemen engelledin mi beni?"

"Allah aşkına çocuk muyum ben?Dün zehir-"

Ağzını siksinler Cevo.

"Dün bana zehir oldu ya!Şarj aletim kayboldu.Telefonum çalışmıyor anlayacağın."

"Konuşmak istiyorum.Sormak istediklerim var."

Bundan sonrasını dinlememe gerek yoktu.Bu yüzden işimin başına geri dönmüştüm.Öpüşerek barışırlar mı,sarılarak anlaşırlar mı beni ilgilendirmez artık.Gözlerim hafif onlara kaydığında dışarı çıkmıştılar.

Meraktan geberirim ama...

Yazardan

"Benden vazgeçmek senin için kolay.Bunu anlayalı uzun zaman oldu."

"Belinde silahla gelmişsin bakıyorum?"

"Senden ayrılan benim.Unuttun mu?"

"Öyle olmasa öldürecek miydin?"

"Beni gerçekten hiç tanımamışsın.Buna rağmen nasıl seni yanımda tuttum anlamıyorum."

Aşkın gözü kördür derler.Cihanın gözleri de uzun zamandır görme kaybı yaşıyordu.Cevdetin sürekli ondan bir an da vazgeçmesi onu hep düşündürmüştü.Bu ilişkiyi ayakta tutan sadece kendisiydi.

Sonunda koca duvarlar üzerine yığılmıştı.

"Özür dilerim.Korkak olduğum için özür dilerim.Yaşadıklarımız çok güzeldi.Ancak daha fazlasını kaldıramam Cihan."

"Güzeldi...Özel değildi yani?Karşımda başka biri dursa ne yapacağımı iyi biliyorsun.Ama şanslısın,senden vazgeçen benim."

Meraklanmaya başlamıştı Cevdet.Cihan imalı konuşuyordu ve bu onu korkutmuştu.

"Tek bir soru ve tek bir cevap.Yalan söylediğini hissedersem eğer o silah belimde durmaz.Ben yalanı affetmem, ki bunu en iyi senin biliyor olman lazım."

"So-soru ne?"

"Çınarın bana olan duygularını biliyor muydun?Arkadaşının benden hoşlandığını biliyor muydun?"

Cevdet artık inkar bile etse Cihan ona inanmayacaktı.Çünkü karşısındaki bedenin havalanan kaşları ve titreyen bedeni ona cevabını vermişti.

Cevo lütfen gerçekleri söyler misin🤣