Ukte Kalanlar

64.

Toprak benden bir kaç kez canımı almıştı.Ancak bu kez ayaktaydım,ölmemiştim.Lakin yine canımı almış gibiydi.Cevdeti gömüyorduk.Asırlar önce öldürdüğüm kişiyi gömmek benim için çok zordu.

Çünkü o benim kardeşim olmuştu.Ailem,arkadaşım olmuştu.Ben bir kişiyi değil bin kişiyi kaybettim.

Cevdet benim için bu kadar kıymetliydi işte.

"Çınar.."

Kafamı kaldırıp Cihana baktım.Gitmemiz gerekiyordu ama ben onu yalnız bırakmak istemiyordum.

"O-onu burada yalnız mı bırakalım?"

"Bir gün hepimiz burada yalnız kalacağız."

Haklıydı.Keşke böyle olmasaydı.Keşke hikaye tamamen değişmiş olsaydı.Keşke Cevdetin bir şansı daha olsaydı.

Onun aşık olmasını,korkmadan,yalansız ilişki yaşamasını isterdim.

"Kaza mı?"

"Değil."

"O yaptı dimi?Bu yüzden aradı beni... Sikeyim onu gebertmeliydim!"

Süreyya hep olduğu gibi benim ölmemi istemişti.

"Bunu sen değil ben yapacağım."

"Bu senin meselen değil Cihan!"

"Bu benim meselem!Gerçek şu,bu asla senin meselen değildi.Ama bana olan aşkın yüzünden tüm bunlarla sen uğraştın.Bu kez ben bize yapılanlar için bedel ödeteceğim."

Haklıydı.Ben sadece aptal aşıktım.Kendimle beraber herkesi yakmıştım.Tanrı beni affeti,lakin Cevdetin cezasını kesmekte geç kalmıştı.

"Seni kaybedemem Cihan."

"Beni kaybetmeyeceksin.Biz beraber yaşlanacağız."

Son kez baktım kardeşimin yattığı toprağa.Huzuru arıyordu umarım bulmuştur.Lütfen tanrı,göklerde onu affet.

"Cihan,geri döneceksin dimi?"

"Söz veriyorum,seni asla yalnız bırakmayacağım."

Saçlarıma öpücük kondurup gaza basmıştı.Beni evime götürüyordu.Artık Cevdet olmadığına göre o evde kalmamın bir anlamı yoktu.Eşyalarımı toplayıp Cihanın beni almak için gelmesini bekleyecektim.

Süreyyanın katili olmak için gidiyordu.Sevdiğim adamı durdurmalıydım ancak yapmayacaktım.

Bu kez o kadının ölmesi gerekiyordu.Ben buna izin verecektim.

"Çocuklar eşyalarını toplamak için sana yardım edecek."

"Dikkatli ol,lütfen."

"Söz verdim Çınar.Ben tüm sözlerimi tuttum."

Cihana sıkıca sarılıp gözlerimi kapattım.Kokusunu içime çekip derin nefes vermiştim.Bizim hikayemiz aşkla başladı ama hep kanla bitti.

Bu kez yine aynısı olacaktı.

"Seni seviyorum portakal kafa.Yemin ederim bizim için ne gerekiyorsa yapacağım."

Bir tek Cihan kaldı.Onu da kaybedersem eğer aklımı kaybederdim.Yaşamamın Cihan olmadan anlamı yoktu.

Kolumda daha bu sabah Cevdetin bana hediye ettiği saat vardı.Cihan gider gitmez odama kapanmıştım.

"Zaman benim için durdu kardeşim...Bunu sen gerçek kıldın."

Nasılsınız kuzular?