Ukte Kalanlar

5.

Cevdetin benim için hazırladığı sofraya bakıyordum.Geçmişi,bundan önceki hayatını hatırlasa yüzüme bakmaz kaçar giderdi.Onun kalbine hançeri saplayıp öldürmüştüm.

İkinci hayatında kurşunu kalbine sıkmıştım.Ben onu hep kalbinden vurdum.O benim aşık olduğum kişiyi çalmıştı...

"Aç değil misin?"

"Hayır."

"Sana sormadan Cihanı davet ettim diye kızdın,biliyorum.Ama Çınar ben ona güveniyorum.Sen de güvensen olmaz mı?"

Yani ben arkadaşımı paylaşmıyordum,öyle mi?Salak!Bir sene sonra öleceksin!Çünkü aşık olduğun kişiye köpek gibi aşığım!

"Kızmadım.Cevdet,ben taşınmak istiyorum."

"Ne?Cihan söyledi dimi?!Sen onu niye takıyorsun ki?Biz kardeşiz lan!"

Değiliz.Benim yüzümden ölüyorsun ve asla mutlu olamıyorsun.

"Sevgilin haklı.Kendimi onun yerine koyuyorum ve o haklı.Bi-biz yine kardeş kalırız.Ben sadece taşınmak istiyorum."

Sizden uzak kalmalıyım.Bu kez belki bir şeyleri değiştirirdim.İmkansızı umut ediyordum.

"Çino,kaç senedir birlikte yaşıyoruz.Benim yokluğuma alışmak öyle kolay mı kardeşim?"

Allah kahretsin... Gözlerinde bana duyduğu sevgi beni çok rahatsız ediyordu.Neden katili olduğum kişi bana bu kadar yakın davranıyor?

"Zor.Çok zor.."

Aniden sarılmıştım ona.Öyle yorulmuştum ki... Ondan güç almak istiyordum.Her şeyi anlatıp beni affetmesini istiyordum.

Ölsem bile yeniden doğmak istemiyordum.

"Cevo,hepimizin iyiliği için taşınmak zorundayım."

"Saçmalama!Senin varlığının bize ne ziyanı olur lan?!"

O sinirle söylemişti ancak ben kahkaha atmıştım.Cevdet,seni iki kez öldürdüm.Hem de hiç acımadan.

Emin ol yine acımam.Çünkü hikayenin sonunda ikimiz de ölüyoruz.

"Kararım kesin.Kabul edip etmemen sikim de bile değil."

"Çino,ben sensiz nasıl yaşarım lan?Tüm düzenim mahvolur!Hayır,bu kadar yemeği kim yeyecek?"

Derdini sikeyim.

"Kedi,köpek ne varsa alırsın eve.Onlar yer sen de temizlersin."

Odama gidip dolabımı açtım.Öyle fazla kıyafetim yoktu.Çantaya doldurdum hepsini.İçimde küçük bir umut vardı.Onlardan uzağa kaçarsam eğer katil olmazdım.

"Bu saatte mi gidiyorsun?Ne ara ev buldun?"

Bulmamıştım.

"Kiracı arayan çok.Hadi,kendine iyi bak.Mümkünse çok uzun süre hayatta kal."

Cevdetin omzuna dokunup kapıya gelmiştim.Kaç Çınar.Kaç kurtar kendini.

"Lan oğlum,bari sabahı bekleseydin!"

Bekleyemezdim.Cihanı gördüğüm her dakika,Cevdetin ondan bahsedeceği her saniye beni katil olmaya daha da yakınlaştıracaktı.

Apartmandan dışarıya adım atar atmaz yağmur yağmaya başlamıştı.Adımlarım durdu.Geriye bakmamak için derin nefes aldım.

"Lütfen,lütfen bu kez başarayım."

İlerdeki otobüs durağına gittim.Nereye gideceğimi ben de bilmiyordum.Mezar dışında neresi olursa olsun giderdim.

Önümde daha bu sabah gördüğüm siyah araba durmuştu.Camı indiğinde Cihanla karşılaşmıştım.

Lafımı geri alıyorum,acil mezara ihtiyacım var!

Kaderden kaçamazdı.Ama bir ihtimal değişirdi belki,kim bilir.