Ukte Kalanlar

3.

Bir senem varmış.Öldürmek için ve ölmek için sadece bir sene... Kaderimi değiştirmek istiyordum.Zamanın içinde sıkışıp kaldım.Sürekli savrulup duruyorum.

İki aşığı sonsuza kadar ayırdığım için gökler bana ceza mı veriyor?

Uyandığımda yatağın kenarında kafasını yaslayıp uyuyan Cevdeti görmüştüm.Gece başımda beklemiş olmalıydı.

"Cevdet,uyan."

Omzunu sarsıp uyandırmıştım onu.Saçları siyahın en koyu tonuna sahipti.Gözleri kahve,burnu sivriydi.Kirpikleri neredeyse yok denilecek kadardı.

"Günaydın."

"Günaydın."

Uyanır uyanmaz gözleri çıplak göğsüme değdi.Kızarmış gözleri boğazıma çıktığında yerinden sıçramıştı.

"Bu ne lan?!"

Boğazımdaki izi bulmuştu parmakları.Önceki hayatımda boğazım kesilerek öldürülmüştüm.Bu yüzden her doğuşumda boğazımdaki iz benimle yeniden doğuyordu.

"Kaza."

"Ne kazası?!Daha önce yoktu!Kimlere bulaştın Çino?!"

"Sesini kıs,çok gürültü yapıyorsun."

Tenime değen parmakları itip ayağa kalkmıştım.Birinin bana dokunmasından rahatsız oluyordum.

"Çino-"

"İyiyim Cevo!Tamam mı?"

"Tamam."

O iyi biriydi.Beni önemsiyordu ancak ben onun iyi kalbine kapılıp gidemezdim.Ölecektim ve ben öldüğümde sanırım en çok üzülen kişi Cevdet olacaktı.

Arkamdan ağlayacak biri varmış.

"Çino,kızma ama Cihan geldi."

"Cihan kim?"

"Doğru lan hatırlamıyorsun.Sevgilim.Baksana bir camdan belki hatırlarsın."

Üzerime beyaz gömlek giyinip camdan bakmıştım.Dışarıda aniden yağmur yağmaya başlamıştı.Apartmanın önünde siyah araba duruyordu.Diğer arabalarla karşılaştırıldığında oldukça pahalı gözüküyordu.

Hangi yılda doğarsam doğayım insanlar hep paralarını yarıştırıyordu.

"Çok zengin biriyle birliktesin sanırım."

"Mafya çocuğu değil lan!Cihan Bulut Kutlu,hatırladın mı?"

Cihan Bulut ne?Herifin ismi hangisiydi acaba...

"Hatırlamadım."

Cevdetin büzülen alt dudağına bakıyordum öylece.Üzülmüştü galiba.Kırıcı bir şey söylemedim,neye üzüldü?

"Cihan geldi!"

Çalan kapıyı duyunca koşarak çıkmıştı odadan.Herifin ismi Cihan,bunu öğrendim en azından.

Cevdetin peşinden gidip salona gelmiştim.Kapı açılmıştı ve o sevdiği adamla konuşuyordu.

"Geldiğin için teşekkür ederim."

"Senin için geldim."

Sırtım onlara dönüktü.Lakin duyduğum ses bana hiç yabancı değildi.Kısa bir süreliğine bacaklarım titredi.Bana yaklaşan adımlar aklımı durdurdu.Düşünemiyordum,yerimden kıpırdayamamıştım.

Felç olmuş gibi hissediyorum...

"Geçmiş olsun."

Arkamı dönecek gücüm yoktu.Onun sesiydi.Bu ses gerçekten onun sesiydi....

"Çino,sana diyor."

Döndüm arkamı.Zamanın içinde sıkışıp kalma sebebim tamamen karşımda duruyordu.

"Geçmiş olsun,portakal kafa."

Üzerindeki siyah takıma baktım önce.Yüzüne hemen bakacak cesaretim yoktu çünkü.Elleri cebinde yüzüme bakıyordu.Gözlerimi yüzüne çıkarıp nefesimi tuttum.

Onun ne yüzü ne de sesi değişmemişti.

Bu kez tamamen karışık bir hayata doğmuştum.Benim ilerde öldüreceğim kişi meğerse yakın arkadaşım olan Cevdetti.

Evet, Çınar tamemen farklı hayata doğmuştu bu kez.Geçmişinde öldürüp katil olduğu kişi bu hayatında en yakın arkadaşı olmuştu.Cihan Bulut Kutlu ve zamanda sıkışıp kalan Çınarın hikayesi bu🙌