PMS BOOK II: WAY BACK TO LOVE (Slow Update)

Chapter 27: His Whereabouts

[CRIS]

"Are you really leaving?" asked Ken habang nakatayo kami dito sa loob ng airport at hinihintay ang nakatakdang paglipad ko papuntang States.

"Did something really bad happened to tita?" takang tanong ni Eric na nakaakbay lang kay Ken habang ang kaliwang kamay ay nasa bulsa.

"I don't know, that's what I'll find out. I need to see them. I'm really worried. Atleast tito gave me there address." I was really thankful nang sagutin ni tito ang tawag ko one rainy night at bakas sa boses nito ang problemang dinadala. He may not bluntly stated the problem nang magkausap kami pero alam kong may masama pa ring nangyayari sakanila.

Isa pa, my nightmares won't really let me sleep at night kaya kelangan ko na talagang puntahan sila doon. It won't take long, maybe just for a week. Nakausap ko na rin si Kiye about this, I'll miss her but it's only for a week, nangako naman ako sakanyang tatawagan ko siya from time to time to check on her.

"By the way, where's your chick?" tanong ni Ken na nagpabalik sa naglalakbay kong diwa, nilibot niya ng tingin ang buong paligid at nang walang makita ay ibinalik na lang ulit ang tingin sakin. Well yeah, she's probably in school right now kaya di siya makakapunta, okay lang naman sakin nagkita na kami kagabi at nakapagpaalam na rin ako ng maayos.

"She's not a chick Ken, she's a human. Wag mo nga siyang tawagin tulad ng mga tinatawag mo sa mga babae mo!"

"Ulul! Alam kong tao ang girlfriend mo!! Tsaka anong mga babae, isa lang ang babae sa puso ko no!" tsaka kami humagalpak ng tawa ng mga gagong to. Damn! Parang mamimiss ko ata ang mga kumag na to ha. No one's gonna joke around when I get there, serious business kasi ang pupuntahan ko dun.

"Balitaan mo na lang kami bro, tsaka pasalubong na rin pagbalik mo!" Mga baliw talaga tong mga to! Ano akala nila, I'm going there for a vacation?! Tss.

"Ewan ko sainyo. Sige na mga bro! Papasok na ako sa departure area." paalam ko sakanila tsaka nagfist bomb sa isa't-isa, di pa natapos dun at niyakap pa ako ng mga baliw.

"Mamimiss ka namin pare. . .huhuhu. . .wala na yung tatay tatayan namin. . .huhuhu." Mga gago talaga tong mga to! Nagawa pang magbiro eh.

"Mga ulul!!!" tsaka ko sila pinagbabatukan pero tumawa lang sila ng tumawa. Kahit kelan talaga di nauubusan ng trip ang dalawang to, kahit na may mga trabaho na sila ay para paring mga bata.

"Biro lang men! Sige na! Ingat na lang." huling pagpapaalam nila kaya binuhat ko na ang backpack ko at papasok na sana sa loob nang may biglang tumawag sa pangalan ko kaya napalingon ako.