PART 9

5.4K 186 120
                                    

   PART 9

   

“ငါတို့ငယ်သေးတယ် အတည်...”

“ငြင်းနေတာ မင်း‌မမောဘူးလား ချစ်သည်း...”

“ဟင့်အင်း... နင်လည်း ငါ့ကိုလိုက်တာမမောသရွေ့ငါလည်းငြင်းတာ မမောနိုင်ဘူးထင်တယ်...”

  သူမစကားကြောင့်  အတည်၏အသက်ပြင်းပြင်း ရှူသံကိုကြားလျှင်  သူချစ်သည်းကို စိတ်ပျက်နေမှန်း ရိပ်မိသည်။ မတတ်နိုင်ဘူး သူမမှာသူ့ကို ငြင်းရုံအပြင် အခုချိန်မှာ ဘာမှမတတ်နိုင်သေးသောအခြေအနေမို့ နားလည်ပေးချင်ပေမဲ့ ထုတ်ပြောပြမှာတော့မလုပ်ချင်ပေ။

“အိမ်နီးချင်းဖြစ်တိုင်း ငါတို့နှလုံးသားကနီးစပ်လာမှာမဟုတ်ဘူး အတည်...  နောက်ဆိုငါမငြင်းရအောင် ငါတို့က သူငယ်ချင်းထက်မပိုကြရအောင်နော်...”

“သူငယ်ချင်း... နေပါအုံး... ငါကအခုမင်းကို သူငယ်ချင်းလိုဆက်ဆံနေမိတာလား ချစ်သည်း”

“ဟင်”

  အတည်ဘာပြောနေလဲဆိုတာ ရုတ်တရက်ဆိုတော့ ချစ်သည်းကြောင်သွား၏။

“ငါ့ကို နင် အထူးတို့လိုပဲ ဆက်ဆံနေတာပဲလေ... ဒါလည်း ငါတို့က သူငယ်ချင်းပဲလေ”

“ဪ...”

  တည်ကြည်က တစ်ခုခုကိုအတွေးပေါက်သွားသလို ခေါင်းတညိတ်ညိတ်လုပ်နေသည်။ ချစ်သည်းအပေါ် သူ့ရဲ့အပြုအမှုက သူငယ်ချင်းတစ်ဦးထက် မပိုနေဘူးပဲ။
ဒါဆို သူငယ်ချင်းမဟုတ်သည့်အရာကို သူလုပ်ပြမှ သိမယ်ထင်တယ်။

“အသည်း...”

“ဟင်”

“ငါမင်းနဲ့ ဘယ်တုန်းကမှ သူငယ်ချင်းလိုမခင်ချင်ခဲ့ဘူးသိလား အခုရောနောင်ရော မင်းကငါ့သူငယ်ချင်းမဟုတ်ဘူးဘဲ ငါကြိုက်တဲ့ကောင်မလေးဆိုတာကို သက်သေပြမယ်..”

ဟင်...

လျပ်တပြတ်အတွင်း ချစ်သည်း၏စကားကို  အတည်က သက်သေပြ၏။

  သဘာဝတရားက ထူးဆန်းသည်။ မျက်နှာနှစ်ခုက နီးကပ်သွားလျှင် မျက်ဝန်းတို့အလိုလိုပိတ်သွားတတ်သည်။ ဘဝမှာ ပထမဦးဆုံးသော ပန်းပွင့်လို နူးညံ့သောအထိအတွေ့တစ်ခုကို ချစ်သည်း ခံစားလိုက်ရသည်။

သူ့ထံသို့အပ်နှံထားသော ငါ၏ချစ်ခြင်း ထာဝရရှင်သန်စေသတည်း...Where stories live. Discover now