Part 27
"ဘာအရောင်လေးလဲ"
"ဟင်"
အထူးဗိုက်ပေါ်မှောက်အိပ်နေသောသူက အထူးခါးပေါ် သူ့လက်ချောင်းနှစ်ချောင်းနဲ့ လမ်းလျှောက်သလိုမျိုး တို့ထိကစားနေရင်းနဲ့ တိုးလျစွာမေးသည်။ သူ့အသံကလည်း အထူးနည်းတူစွာ တုန်ခိုက်နေဆဲ။
"မင်း ပင်တီက ဘာအရောင်လေးလဲလို့"
ထိုအခါ အထူးမှာ သူ့မျက်နှာကိုမမြင်ရသော်လည်း မျက်နှာတစ်ခုလုံးဖြန်းခနဲ ရဲတက်သွား၏။
သပိတ် ထိုသို့မေးလာလိမ့်မယ်လို့ နည်းနည်းလေးမှ မတွေးထားမိတာလည်း ပါ၏။
"အစိမ်း... အစိမ်းကိုမှ အရင့်... ဟမ် မဟုတ်သေးဘူး... အစိမ်းနုလား... အဲဒါလည်း မဟုတ်သေးဘူး... Avocado Avocadoအရောင်ထင်တယ်... ဟို နင် နင်ရော ဘာအရောင်လဲ....ဟမ်? အိုမို အိုမို အမေ့ ငါ့ပါးစပ်"
အထူးမှာ ကိုယ်မေးပြီး ကိုယ့်အာမေဋိတ်နှင့် ကိုယ်ပြန်လန့်ဖျန့်သွားရသည်။
အထူးလည်း ကြောင်တောင်တောင်နှင့် ဘာလို့သွားမေးနေမှန်းမသိ ပါးစပ်က ဘရိပ်အုပ်လို့မရတော့...
ရှက်လွန်းလို့ သေချင်လိုက်တာမှ။
ကိုယ့်ပါးစပ်ကို လက်နဲ့အုပ်ပြီး မျက်ဝန်းဝိုင်းဝိုင်းနှင့် ပြူးကြောင်နေသော အထူးကို သပိတ်သည် သူ့အောက်နှုတ်ခမ်းသားကို ကိုက်ရင်း အသည်းယားစွာပင် သဘောကျနေမိ၏။ သူမေးပြီး သူ့ဘာသာသူပြန်ရှက်သွားပုံက တကယ့်ချစ်စရာလေးဗျား...
ပါးလေး ရဲတက်စပြုလာတာမို့ သပိတ်သည် နဖူးချင်းထိကပ်ထားရင်းဖြင့် ဂျယ်လီလိုတုန်တုန် တုန်တုန်နဲ့ဖြစ်နေသော နှုတ်ခမ်းသားကို မထိတထိနမ်းပေးနေသည်။ ဘာမှမလုပ်ဘဲ ဒီအတိုင်းကြည့်နေမယ်ဆို အထူးပိုရှက်နေတော့မှာမို့...
"အဟက်... တကယ်ဖြေပေးရမှာလား ပြော ဟွင်"
အထူးသည် လက်ဖြင့် ကိုယ့်ပါးစပ်ကိုအုပ်ထားရင်းနှင့် ခေါင်းကို အဆက်မပျက် ခါရမ်းပစ်တော့သည်။
မသိချင်ပါဘူးဟဲ့ ငါ့ပါးစပ်က မတော်တဆယောင်ထွက်သွားလို့ပါဆိုနေမှ....
YOU ARE READING
သူ့ထံသို့အပ်နှံထားသော ငါ၏ချစ်ခြင်း ထာဝရရှင်သန်စေသတည်း...
Romanceကိုကိုနဲ့ ညီမလေး ဇာတ်လမ်း
