PART 3
"မနှစ်ကထက် ပိုများလာတယ်နော် အရသာ တော်တော်ရှိမယ့်ပုံပဲ အဟဲ..."
"ငါ့အစ်ကိုလို့မပြောရဘူးနင်က စိတ်ထားစေတနာလည်းကောင်းတယ်နော် အများကြီးရထားတာပဲအဟီး..."
မျက်ခုံးလေးပင့်၊ အသံကို သူ့ဆီကလိုချင်လို့ကပ်ဖားနေသောအသံမျိုး ဂျိုကာမျက်နှာထားလေးမို့ သူ နှာခေါင်းရှုံ့သွားရ၏။
"စားချင်ယူစား စကားပလ္လင်ခံမနေနဲ့"
"ဟီးဟီး... တကယ်လား စားပြီနော်"
ဆိုတာနဲ့ ထူးချွန်ထက်တို့လက်မြန်ချက်က အလင်းရဲ့မြန်နှုန်းနဲ့ထပ်တူညီစွာပဲ ချောကလက်ဆီသို့....။
သပိတ်၏စာကျက်စားပွဲပေါ်မှာ တင်ထားသော ချောကလက်၊ ချောကလက်မုန့်၊ ချေကလက်ဝေဖာတို့အပုံလိုက်ဟာ မသိလျှင် ခရစ္စမတ်သစ်ပင်လိုပုံထားသည့်အတိုင်း။ ထိုအထဲကနေ ချောကလက်သကြားလုံးသုံးခုလောက်ကို လက်နဲ့နှိုက်ပြီး ပါးစပ်ထဲတန်းထိုးထည့်ဝါးစားပြန်တော့၏။
သပိတ် နားကျပ်လေးတပ်ထားရင်းနှင့် လက်ချောင်းတို့ပေါ် ဘောပင်လေးကိုလှည့်ကစားနေပြီး စာရွက်ပေါ်မှာ အိမ်ပုံအချို့ကိုရေးဆွဲနေသည်။ အထူးက ဘေးနားကနေ လိုက်စပ်စုပြီး ကျွေးသမျှမုန့်တို့ကို တကျွတ်ကျွတ်နဲ့စားနေ၏။
ဒီနေ့က ဖေဖော်ဝါရီ14ရက် ချစ်သူများနေ့မို့ ကျောင်းကပြန်လာတာနဲ့ သပိတ်အခန်းထဲကို လာပြေးကြည့်တာ ထင်တဲ့အတိုင်းပင် ချောကလက်တို့ကထုံးစံမပျက်။ တစ်နှစ်ထက်တစ်နှစ်တောင် ပိုများလာသေး။
ကာယကံရှင်ထံမှ ခွင့်ပြုသည့်အလံဖြူပြတာနဲ့ အထူးတို့တွယ်တော့တာပဲ။ ရွှေရောင်လေးထောင့်ဆန်ဆန်သံဘူးနဲ့ ချောကလက်ဘူးဟာ အားလုံးထဲမှာထင်းနေပြီး ဈေးကြီးမယ့်ပုံမို့ စိတ်ဝင်စားသွားကာ အကြည့်ရောက်သွားရင်း...
"ငါ အဲဒါစားချင်တယ်"
"မရဘူးကျန်တဲ့ဟာပဲ ယူ"
"စိတ်ပုပ်..."
"အဟက်..."
သပိတ်က လှောင်သံနဲ့တစ်ချက်ရယ်ပြီး အထူးမမှီလောက်မယ့် ဘီဒိုထိပ်မှာ သွားတင်ပစ်လိုက်သည်။ ဒီနှစ်အတွင်းမှာ သူလည်းအရပ်ရှည်လာသလို အထူးလည်းရှည်လာတာပဲ။
YOU ARE READING
သူ့ထံသို့အပ်နှံထားသော ငါ၏ချစ်ခြင်း ထာဝရရှင်သန်စေသတည်း...
Romanceကိုကိုနဲ့ ညီမလေး ဇာတ်လမ်း
