PART 20
"အထူး အိပ်ပုတ်လေးရေ ထတော့.... တံခါးဖွင့်ပေးပါအုံး"
"ဒေါက် ဒေါက်..."
အပြင်ကနေ သပိတ်၏တံခါးခေါက်သံကြောင့် အထူးမျက်ခွံတို့ လေးလံနေသည့်ကြား ဖွင့်ချင်မဖွင့်ချင်နဲ့ နိုးထလာရသည်။
နံရံက တိုင်ကပ်နာရီဆီကို မော့ကြည့်လျှင် နံနက်ငါးနာရီခွဲသာ ရှိသေးသည်။
မနက်စောစော ဘာအာရုံလာစားပြန်ပြီလဲမသိ ဒီချစ်သူကိုကိုစုတ်က ဟုတွေးရင်း ဝါးခနဲ တစ်ချက် သန်းလိုက်သေးသည်။
"အထူး ထတော့ ကိုကို့ကို တံခါးလာဖွင့်ပေးအုံး"
ဖေဖေကြားလျှင် သံသယ အဝင်မခံရအောင်လို့ အသံကို ခါတိုင်းခေါ်နေကျ ပုံမှန်ထက် မြှင့်ခေါ်လိုက်၏။
"အင်.... ဘာလဲ"
အခန်းထဲကနေ ပျင်းကြောစွဲလေသံနဲ့အတူ အိပ်ချင်မူးတူးသည့် ရုပ်ကလေးအား သူ့ကိုတံခါးဖွင့်ပေးလာတာကို ငုံ့ကြည့်ပြီး ပြုံးလိုက်မိသည်။ သူသည် ထိုပါးဖောင်းဖောင်းလေး ကို နှာတံတစ်ခုလုံး နစ်ဝင်သွားသည့်အထိ ဖိကပ်နမ်းရှိုက်ပစ်လိုက်လျှင် သူမလေးက လန့်သွားရှာ၏။
"ဟ...မိုးလင်းတာနဲ့ ဘာဖြစ်နေတာလဲ"
"အဟွမ်း... မိုးလင်းအနမ်း လာပေးချင်လို့"
သပိတ်ကပြုံး၍ပြောပေမဲ့ မျက်မှောင်ကျုံ့နေဆဲ....
"ဘာကိုမိုးလင်းအနမ်းလဲ ရူးနေလား ဖေဖေရှိတယ်နော်"
"သိတယ် ပြောစရာရှိလို့ နှိုးလိုက်တာ"
"ပြော"
ရုတ်တရက် လန့်သွားရှာသည့် သူ့ကိုလိုနီမလေးကို အသည်းယားလွန်းကာ ပခုံးနှစ်ဖက်ပေါ်သို့သူ့လက်တင်ပြီး ခုံတစ်လုံးမှာ ဝင်ထိုင်စေ၏။
အထူး၏ အနောက်ဘက်ခြမ်းကို သွားလိုက်ပြီးမှ သူ့ရင်ခွင်ထဲ ရောက်သွားသည့်အထိ ခါးကိုင်း၍ သိုင်းဖက်ပစ်လိုက်ပြီး နားသယ်စပ်လေးကို လေဖွဖွမှုတ်ကာ ကျီစယ်ပစ်ရင်း....
"ခဏက အတည်ဖုန်းဆက်လာတယ် ရွှေတိဂုံတက်ပြီး အပြန်ကျရင် တိရိစ္ဆာန်ဥယျာဉ်သွားရအောင်တဲ့"
YOU ARE READING
သူ့ထံသို့အပ်နှံထားသော ငါ၏ချစ်ခြင်း ထာဝရရှင်သန်စေသတည်း...
Romanceကိုကိုနဲ့ ညီမလေး ဇာတ်လမ်း
