İnci | Nârin Bir Hazine

48.Bölüm İnci'den

İyi okumalar🌷

"İnci."

"İnci."

Uyuya kaldığım bu huzurlu kollarda kısık kısık sesler duyuyordum okadar rahat uyuyordum ki gözlerimi açamıyordum.

"İncim!"

"Hıı"

"Uyan güzelim hadi"

"Biraz daha uyumak istiyorum canım?"

"Geldiğimizde dinleniriz yavrum randevuzuma geç kalacağız."

Bebeklerimi görmeye gidecektim değil mi beni derin uykumdan uyandıracak tek güç onlardı.Hemen açtım gözlerimi etrafıma bakındım balkonda aynı pozisyonda Cihan'ın kollarında başımı göğsüne yaslayıp bir kaç saat uyumuşum.Kendisinin gözlerine bakılırsa o uyumamış beni uyandırmayı beklemişti. Biraz da olsa uyumanın ve uyandığımda bulantı hissetmememin rahatlığıyla uyanır uyanmaz tebessüm edip kafamı kaldırıp kocamın dudaklarına güzel bir öpücük kondurdum.

Çok güzel bakıyordu banyodan çıkmış haliyle ıslak saçları yeni kurumuş anlına dökülmüştü gözleri uykulu baksa da içi gülüyordu.Öpücügümden sonra büyüyen gülüşüyle göz kırpmıştı birde bana;

"Teşekkür etmek içindi."

"Neyin teşekkürü yavrum."

"Çok güzel uyumuşum onun teşekkürü."

"Her teşekkürün için bir öpücük alacaksam bundan sonra seni hep böyle uyuturum ben hatun."

"Gıcıklık yapma işte Cihan içimden geldi öptüm işte."

"Benim içimden neler geliyor be hatun bir bilsen."

Kıkırdamaya başladığımda onunda güldüğünü göğüsündeki başımın hafif hareketlenmesinden anlamıştım.Sabah sabah gecenin uykusuzluğuyla pek enerjik olamasak da neşeli uyanmıştık.

"Bebeklerimizi göreceğiz Cihan,nasıl heyecanlıyım bir bilsen."

"Kalp atışlarını da duyarız belki."

"Bir ay oldu mutlaka duyarız doktorumuz da aslı abla da aynısını söyledi ya."

"Hadi inşallah."

"İnci?"

"Efendim."

"Kalp atışlarını duyunca ağlama olur mu yavrum."

"Söz veremiyorum."

Kalktım göğsünden arkamı dönüp lavaboya gidiyordum biraz da gıcıklık yapmak istemiştim doğrusu,aslında o da ağlayacağımı çok iyi biliyordu gözyaşlarıma dayanamadığı için kendince önceden uyarıyordu ama bilmiyordu ki elimde değildi benden habersiz akıyordu gözlerimden yaşlar.
Ben yavaş yavaş balkondan çıkıp arkamı dönmüş odamıza giderken arkamdan seslenişlerine hem gülüp hemde uzaktan cevap yetiştirmeye çalışıyordum.

"Bana bak küçük hanım lafımı bitirmedim ben bak ya kalktı gidiyor bide."

"İsim var."

"Ne işin var kızım?"

"İnci!"

"Buraya gel yavrum."

"Ağlamayacaksın dedim okadar."

"Banane."

"Bak ya."

"Banane banane."

"Şımarık mısın kızım sen?"

"Eveet."

"Kabul de ediyor artık yandık amınakoyayım."

"Kızıma kötü örnek olacaksın şımarık hanım nekadar da yaramaz annem varmış bende yaramaz olayım diyecek bak."