İnci | Nârin Bir Hazine

12.Bölüm İnci'den

Bu bölüme yorum yapmayacağım kadar ağır,hadi açın sezeni kulaklığınızdan ve bölüm bitene kadar tekrar dinleyin.İnci'nin ilk aşk acısını beraber çekelim💔

İyi Okumalar 🌹

Boğazıma oturmuş bir yumruyla zar zor çıkan sesimle konuşmaya başladım;

"Anne ben kek falan yemek istemiyorum ısrar etme lütfen"

Her zamanki annem tabiki de ısrar edecekti ama bu onun için hiç iyi olmayacaktı.Özür dilerim annem kızının acısı daha çok taze tecrübesiz ve yaralı...

"Gızım aç acına ilaç içilmez mideni ağrıtır bakma öyle ye hadi kekini."

"Anne ben kek yemek istemiyorum kek görmek istemiyorum anla beni lütfen."

"Ne dedim gızım ben şimdi sana eyi misin biri bişey mi dedi arkadaşlarınla mı küsüştün al kek ye dedim seversin dedim ne dedim seni düşündüm."

Annem kek dedikçe sıktığım yumruklarımdan dolayı tırnaklarım etime batıyordu elimin içi artık mahvolmustu sıkmaktan

"Deme anne kek deme istemiyorum diyorum istemiyorum yemek istemiyorum görmek istemiyorum."

"Sus gız ne bağırıyon deli dana gibi abin gelcek şimdi Cihan abin var yanında ayıp çocuğa,bağrınıp durma."

Annem bardağı taşıran son damlayı da damlatmaktan hiç cekinmemisti.

"Eyi bari götürem tabağı Emine teyzene yazık kalmasın Mahir oğlum da pek sever cevizli keki,duydun mu hayta evleniyormuş,hem hayırlı oslun diyem gidip de,gızı soram bi kimlerdenmiş fotoğrafı vardır herhalde elinde bakayım Emine'nin gelinine"

Kendimden geçmiştim kendime geldigimdeyse çok pişman olacaktım bu yaptıklarıma.

Kek tabağını alıp öylece bahçe kapısının girişine fırlattım bahçe kapısına denk gelen tabak içindeki cevizli kekler ile birlikte paramca olmuştu ve ben içimdeki tarifsiz acıyı kustum.

"Birdaha bu evde cevizli kek yapılmayacak anne bu eve cevizli kek girmeyecek bu evden cevizli kek çıkmayacak.Anlıyor musun beni anne ne olur anla beni anne!"

Yalvararak konuştuğum annem ile bağırışıma abim ve Cihan abi mutfağa geldi.

Abim kapıdan girerken kırılan tabağın parçası ayağının altını öyle derince çizmisti ki kanlar akmaya başladı.Onu görünce daha da kızdım yaptıklarıma içimdeki hırsı atamıyordum bir türlü birşeyleri yıkmak kırmak istiyordum.

"İnci!ne oluyor abim anneme neden bağırıyorsun kendine gel neyin var bugün senin"?

Duymuyordum ki kulağımda çınlayan başka ses vardı"Ben sana hiç bir zaman seni sevdiğimi söylemedim İnci kendini kandırma..."yankılandı kulaklarımda "kendini kandırma İnci kendini kandırma!"

Masanın üstündeki sürahiyi meyve tabağını saksıyı gördüğüm ne varsa öylece atılıp hüngür hüngür ağlayarak dağıttım abimin ayağı kötü olduğu için durduramıyordu bile beni.

Cihan abi ne olduğunu az çok anlamış perişan halime şok olmuş bir şekilde bakıyordu.

"Evladım sakin ol sakin ol annem ne olursun ne yaptılar sana İncimm"

Etrafı dağıtmaya devam ederken ağzımdan şu sözler çıkıyordu.
"Bir daha kek yapılmayacak bu evde anne kek yok bitti tamam mı bitti!"
bir yandan etrafı dağıtıp bir yandan bu cümleleri kuruyordum.

"Bitti"diye hüngür hüngür ağlayarak hipnoz olmuş gibi devamlı bunları tekrarlarken mutfakta her yer cam olmuştu ellerime ayaklarıma batırıyordu gözlerim kıpkırmızı olmuştu iyice.

"Cihan tut şunu ayağımın üzerinde duramıyorum abicim zaptedemem tek durdur inciyi zarar verecek bir yerine."

Cihan abi abimin söylediklerinden sonra bana doğru gelmeye başladı.

Annemin sesini duydum;"İncim güzel gızım dur artık Allah'ın aşkına dur aman yarabbi ne oldu böyle bu gıza bugün.Kadi,Kadir oğlum ayağın çok kanıyor git havlu bas ayağına."
demesiyle abim seke seke çıktı mutfaktan ayağından akan kanlarla
birlikte.

Anneme çaresizce yalvarmaya devam ederken bu sırada delirmiş beni zapdetmek için cihan abi tek kolumu tuttu.

"Bırak beni bırak!"diye çığlık atıp bağırsamda daha sıkı tuttu kolumu tek kolumu tutmasının hiç bir işe yarayayacağını anlayıp olduğum yerde çevirdi yüzümü anneme doğru.

Sırtım göğüsüne yaslıydı artık,arkadan kollarıyla sardı bedenimi kollarımın üstünden önünde sabit tutmak için sıktı beni bayılmam an meselesiydi.Ben önünde çırpınıp debelensem de o gücün karşısında kim hareket edebilirdi ki ,koca kollarıyla sarmıştı bedenimi Kokusu doldu yine burnuma.

Ben deli gibi sanki yıllardır görmediğim sevdiğim birine kavuşmuş gibi çırpınmayı bırakıp sadece hüngür hüngür ağlamaya başladım bana sarılması sanki tutmak için değilde şefkat ve merhamet gösteren biri gibiydi. Beni tutan kollarına önden tutunarak göz yaşlarımı akıtmaya devam ettim.

"Canım çok acıyor anne canım cok yanıyor."sessizleştim sanki sır veriyormuş gibi fisıldar gibi gözlerim kapalı devam ettim... Kalbim çok ağrıyor anne hiç geçmeyecek gibi."

Cihan abinin bedenine tamamen yapışmıştı bedenim.Annem ses çıkarmıyordu susmuştu.

"Geçecek de bana anne bitecek de canın yanmayacak artık de ne olursun."

Cihan abi ben hareket ettikçe kaskatı kesiliyordu kulağıma dudağı değecek şekilde yaklaştı nefesi değiyordu tenime.
"İnci yapma yapma bunu kendine yapma dur artık"

Kafamı iki yana sallayıp ağlamamın arasında anneme tekrar baktım"Kalbim çok acıyor anne yardım et bana yalvarırım yardım et."Sesim artık fısıltıyla çıkıyordu gücüm tukeniyordu.

"Yardım et bana anne yardım et."

Son cümlemden sonra kendimi tamamen cihan abinin kollarına bırakıp yere çöktüm.Benimle birlikte oda çöktüğünde bacakları'nın arasındaydı bedenim başım boynun girintisine yaslıydı tamamen.En son kucağında saçılarımı okşayıp sessizce birşeyler fısıldadığını duydum ama ne olduğunu anlayamadım;
"Ah incim,benim kollarımda sadece benim kollarımda birtek bana ait olabilirdin herşeyi mahvettin herşeyi."

Baygındım,hiç birşey hatırlamayacaktım

2 SAAT SONRA ...

Gözümü açtığımda odamdaydım.
Cihan abinin arabası ile abimle birlikte acile gittiğimizi öğrendim.Halsiz ve bitkin düşen bedenim için sakinleştirici serum alıp eve geri getirilmişim.Ben gelene kadar annem de sesleri duyup eve gelen komşulara laf anlatmakla meşguldü.

Sevda ve Hasret teyzem de mutfağı toparlamış sevda yerde cevizli kek namına kırıntı bile bırakmayacak derece de silmiş yerleri evdeki cevizi bile saklamıştı.Kardeşim benim dostum yaşadığım herşeyi paylaşmalıydım onunla kendime gelince.

Abim'in ayağına pansuman yapıp sargı bezi ile sarmışlar.Benimde avuç içimde sargı bezi vardı elime batan tırnaklarımdan ve camlardan dolayı kanamış ve zarar görmüştü.

Abim Sevdayı nekadar sıkıştırıp olanları öğrenmek istese de tek kelime etmeyen dostuma çok şey borçluydum.

Kendince açılmama yapmış beni bu dertten kurtarmıştı;
"Kadir,bak bazı dönemlerde böyle patlamalar oluyro kadınlarda gitme kızın üstüne sakın.Hasas günlerde insan ne yaptığını bilemiyor bende de oluyo arada daha gergin daha hasas oluyoruz birde son dönemlerde seninle de arası bozuldu diye üzülüp icine atmıştı seni üzdü diye hepsinin patlaması olmuştur işte.Gitme kızın üstüne olur mu?"diyip
kopacak en büyük fırtınaya kadar sakinlestirmisti abimi.

Sağıma döndüğümde Sevda oturuyordu baş ucumda.

Sesim kısılmıştı boğazım ağrıyordu uyuşmuştum sadece şu kelimeler döküldü dudaklarımdan...

"Sevda!"

"Efendim güzelim"

"Sevildiğimi sandığım kalpte misafir bile olamamışım...Buda benim aşka son kanışım olsun...

Son...💔