İnci | Nârin Bir Hazine

27.Bolum İnci'den

İyi Okumalar Canlarım❤️

Sevda'nın sesi ile Cihan'ın gözlerine diktiğim bakışlarımı geri Sevdaya çevirdim...

"İnci konuşsana canım gelecek misin bana yardıma?"

"Cık cık nerde görülmüş kızım daha bir haftalık evli kızın gece başka yerde kaldığı!"

"Sen karışma Fadile, Sevda gelinimin kız kardeşi sayılır gitse de gideceği yer belli."

"Ben birşey demiyorum abla daha yeni gelin ne işi var sokaklarda kocası ne der diye dedim."

"Bırak onu da onlar düşünsün sen karışma."

"İnci,yardıma ihtiyacım olmasa seni sadece muhabbete zaten çağırmazdım toplanıyorken eski günlerdeki gibi otururuz dedim."

Cihan"Sevda işlerinizi gündüz ben işteyken halletseniz gece İnci evinden başka biryerde kalmasa."demişti.

"Cihan abi sadece bir gece,bütün kızlar toplanıyoruz zeynep abla da mehmet abiyi bırakıp geliyor sonçuta yarın sabah yine dönecek herkes evine"

"Peki abim ben İnci'ye bırakıyorum kendisi bilir."

Dili başka gözleri başka söylüyordu kalabalığın içinde tepki veremiyordu ama gitmek zorundaydım sevda benim herşeyim.en zor günümde elimi hiç bırakmayan yegâne dostum bende onun en zor gününde yardımına koşmalıydım.

"Gelirim tabiki Sevda benim en zor günlerimde sen yanımdaydın kırk yılın başı yardım istemişsin benden yardım etmez miyim hiç."

"Dostum benim be valla korktum kabul etmeyeceksin diye hadi bir kaç kişi geldi bile gidelim bizde."

"Şuan misafirlerimiz var Sevda ben ikindi vaktinden sonra katılırım size gece beraberiz nasıl olsa."

"İyi peki hadi görüşürüz ozaman."

"Görüşürüz canım."

Cihan gözlerime hayal kırıklığıyla bakıyordu ona söz vermiştim. Hazırlanacaktım onun için ama beni de anlamalıydı hem bir hafta boyunca eve gelmeyen o ne yapabilirim yani gelip baksaydı öldüm mü kaldım mı anlardı iyi olduğumu bukadar da hasret girmezdi araya.

Cihan kapının önünde girişte duran dört kişilik tahta masa ve sadalyede tek başına elinde sigara ile oturuyordu gözleri Yunus Emre'nin oynadığı oyundaydı ama düşünceleriyle başka âlemdeydi.Geçen iki saatin ardından misafirler kendi halinde oturuyordu artık ikindi vakti gelip çatmıştı,eve gidip küçük bir çantaya gece giyineceğim rahat birseyler hazırlayıp gitmeliydim sevdalara.

Eve giderken Cihan'ın önünden geçtim bakmaya cesaretim yoktu hızlı adımlarla çıktım eve odaya girdiğimde çantamı alıp içine pijama takımı diş fırçası ve kremimi koydum bunları hazırlarken aklımda Cihan'ıbu şekilde bırakıp gitmekle hata mı ediyorum düşüncesi vardı.

Eğer kalsaydım bu gece Cihan ile geçireceğimiz tutku dolu anları düşündüm dokunuşları ile çılgına döneceğimi bacaklarımı birbirine bastırma ihtiyacı hissettim ne ara Cihan delisi olmuştum ben böyle özlemiştim uyuzun kokusunu.Banyoda yine kendini kaybediyordu az kalsın heybetli güçlü kollarıyla beni kucağına almıyor mu? çıldırıyordum kokusu için ayrı kendisi için ayrı...

Aklıma gelen bir fikirle Cihan'ın dolabını açtım kokusunu duydum içlerinden bir tane t-shirt aldım ve çantaya koydum.
Makyaj masama doğru ilerlerleyip kirazlı rujumu ve tarağımı da alıp koydum çantama fakat gözüme çarpan birşey vardı Cihan'ın yüzüğü,o gece öfkeyle çıkarıp beni yalnız bir başıma bırakıp gittiği gün yüzüğü koyduğu yerde öylece duruyordu.