İnci | Nârin Bir Hazine

8.Bölüm İnci'den

İyi Okumalar❤️

Tüm sevdiklerimizle birlikte bahçemizin ışıkları altında topalanmıştık.Abimin erkek arkadaşları benim arkadaşlarım oldukça kalabalıktık,sohbet koyuydu sadece abim işten hâla gelmemişti. Birazdan gelir nasıl düşüncesiyle çayı demlemiştik.Mutfakta Sevda ile birlitke hazırlıkları tamamlarken kapı çalındı.

"Koş Sevda,abimdir sen aç bende çayları götüreyim."

Sevda heyecanlı bir ses tonuyla "Tamam tamam baktım ben canım sen hallet işini"diyip önce aynanın önüne geçip saçını başını düzelttikten sonra kapıyı açmaya gitti.

Bu akşam gelecek olan kişi benim için davetsiz olan bir misafirdi,hayatımda
bir çok olaya yön verecekti.Tepsiyi almış önce erkeklere çaylarını götürmek için oraya yönlendigimde Mahir'in ayağa kalkmış yanıma doğru geldiğini gördüm.Herkesin gözü de hâliyle bizdeydi.Yanıma geldiğinde kulağıma eğilip öfkeli bir sesle konuştu;

"İnci!beni cileden çıkarma bu şekilde çay dağıtmaya aramıza mı geliyordun sen?"diyince kafamı kaldırıp yüzüne sinsi bir gülüş ile baktım.

"Ne var halimde?"diye çok ciddi bir soru sormuştum ama neden sinirlendiğini anlamadım.

Çenesini sıkıyordu;"Bütün gerdanın ortada kızım ne demek ne var hâlimde"
diyip sesini iyice kısıp devam etti"Daha iki gün önce benim dokunup öptüğüm yerleri seni tavlamak için bekleyen şerefsizlerin önüne sunmana izin vermem,ya git bir şâl tak ya da bizim olduğumuz tarafa bu hâlde gelip beni krize sokma İnci!"

Tam cevap verecektim ki içeriye abim girdi yanında daha önce hiç görmediğim bir arkadaşıyla.Bakışlarım ona döndüğünde boyu posu yerinde hafif kumral,sempatik birine benzediğini gördüm.

"İyi akşamlar herkese geç kaldım kusura bakmayın hoşgeldiniz,sizi bir arkadaşımla tanıştıracağım."derken gözü bendeydi"Birkaç ay önce işe başlayan arkadaşım Fatih."

Abimin niyetini şimdilik pek anlamış değildim anladığımda kıyamet kopacaktı ve bu kıyamet Mahir'in gözü önünde kopacaktı.

"Bak Fatih,seni aile gibi olduğumuz arkadaşlarımızla tanıştırayım ama önce gel bu benim kız kardeşim kıymetlim 'İnci"gözlerini ayırmadan elini uzattı bende karşılık verdim mecburen 

"Hoşgeldiniz"

"Hoşbuldum"

Tanışma faslı bitmesine rağmen elim elinin içindeydi hâla bırakmıyordu.
Mahirin sesi girdi araya Fatih'in elimi tutan elini tutttu.

"Bizde tanışalım ben Mahir Kadir'in çocukluk arkadaşıyım."

Çocgun elini nasıl sıktığının farkında mıydı acaba?Bir anda ortamı yumuşatmak için kurduğum cümle başıma bela olacaktı;"Çok güzel seyler hazırladık açsınızdır da cevizli kek var sever misiniz?"hay ağzıma sıçsalardı da sormasaydım çünkü bakışlarıyla Mahir sıçmıştı çoktan.

Ortamı düzeltmem gerekiyordu hemde hemen,evet çay koymalıydım;

"Mahir abi tepsiyi oradan verir misin? çayları tazeliyeyim ben.

"Git sen ben getiririm İnci..."

Mutfağa gidip tezgaya tutundum arkadamdaki nefes burnundan soluyordu resmen,sinirle bir sesle fısıldadı kulağıma;

"Hemen odana çık ve beni bekle İnci!"

Bugün yediğim cevizli kekler birazdan beni tırmalayacaktı,yüzümü bile dönmeden çıktım odama sırtım kapıya dönük karşımdaki camın önünde bekliyordum ki kapı açıldı sert bir şekilde,ilk bast dönmeye cesaret edemedim sonra içimden 'Ne dedim ki sanki ben yeter ama!'diyip bir hışımla dönünce Mahirin göğsüne gömülmeyi belkemiyordum.