İnci | Nârin Bir Hazine

30.Bölüm İnci'den

İyi okumalar 🌷

Annem'in kuruduğu cümle kimisi için gayet normal gelse de Sevda,Cihan ve benim için koca bir soru işaretiydi.

Mahir'in biz buradayken bu eve gelecek yüzü var mıydı?

Düğün gecemizde evimize gelecek kadar yüzsüzse bu gece de gelebilir dedim içimden,bir yanım daralıyor bir yanım ise rahattı çünkü düğün gecesi alkollüydü ondan gelmişti,kendimi kandırdığımı bilmeden daldığım düşüncelerimden abimin sesi ile çıktım;

"İnci, Sevda büyükler burada otursun biz dışarıdaki çardakta oturalım,çay için bize de yeni bardak hazırlayın."

"Tamam abi"

Durgun bir sesle abime cevap verdikten sonra Cihan'ın gözlerine bakamıyordum bile evdeyken bana,bırak onunla konuşmayı baktığını görmeyeceğim demişti, eğer gelirse bırak bakışmayı aynı ortamda oturmak zorunda kalacaktık.

Bahçede büyükleri tek başlarına bırakıp bizde kapının önündeki çardağa geçmiştik,emine teyzeler de gelmişti. Leyla sevda abim Cihan ve ben kapının önünde oturuyorduk çok şükür ki Mahir gelmemişti.Mutfağa çayları tazelemek için girdiğimde bütün bardaklara çayları yeniden doldurup tekrar elimde tepsi ile kapıdan yanlarına doğru ilerliyordum ki karşı evden karanlıktan bana doğru Mahir'in geldiğini görmemle olduğum yerde elimde tepsi ile kalana kadar...

Gelmişti,bukadar yüzsüzdü bukadar arsızdı peki o hâli neydi zayıflamış göz altları çökmüş durgun ve keyifsiz,beni gördüğünde gözlerindeki ifadeye asla aldanmadım gördüğümde heyecanlanmadım hislerimin katili
bana doğru geliyordu.

Ağır adımlarla usulca bana yaklaşırken önce bedenimi süzdü sonra bakışları yüzümü turladı gözlerime dudaklarıma baktı oradan bakışları elimdeki yüzüğe kaydı ve bir anda kaşlarını çatıp adımlarını hızlandırarak dibime kadar girdi.

"İnci!eline ne oldu?"

"Sanane!ne işin var senin burada?"

Elini elimin üzerine koyduğunda gözlerinde acı vardı"beter olsun"dedim içimden Allah kahretsin ki elimi de çekemiyordum çay tepsisisiyle kalkalmıştım.

"Hemen çek o elini Mahir hemen!"

"Ne yaptı sana söyle neden elin bu halde!"

Bu anları burnundan soluyarak izleyen Cihan tamamen aklımdan çıkmıştı bir hışımla elindeki sigarayı yere atıp ayağıyla ezdi,kalkmış bize doğru geliyordu bu gece çok kötü bitecekti hemde çok Cihan'ın bana bakışları öfkeden çok nefreti barındırıyordu Cihan bana nefertle bakıyordu...

"Çek o elini Mahir siktirtme belanı!"

"Ne yaptın lan kıza!"

"Bak seni bir kere uyarıyorum,Kadir burada diye birşey yapmayacağımı zannediyorsan büyük yanılıyorsun Allah yarattı demem siker atarım karıma dokunan elini kolunu çek şimdi o elini karımın elinden!"

Mahir Cihan'ın ağzından"karım" kelimesini duyunca çoktan çekmişti elini ama ağzımızın tadını bozmaya devam edecekti...

"İnci'nin hassas bedeni senin çektirdiklerine dayanamadı değil mi? eline bak kim bilir ne oldu!"

Cihan abimlere arkası dönük bir şekilde Mahir'in yakasına yapışıp kendine yaklaştırdı ve bütün öfkesini kustu.

"O hassas beden artık benim koçum bırak benim karımı düşünmeyi merak edip soramazsın bile şimdi siktir git canımı sıkma benim!"

"Onu inctiyorsun Cihan inctiyorsun!"

"Nerden biliyorsun amınakoyayım nerden biliyorsun sen karımla benim aramda olanları,belanı benden bulma Mahir yavaşlık yapma siktir git!"