İnci | Nârin Bir Hazine

9.Bölüm İnci&Mahir'den

Çiçeklerim okuduğunuz bölümlere oy atarsanız okuduğunuz hissederim ve çok mutlu olurum beğenilerinizi fikirlerinizi eksik etmeyin🌹

İyi Okumalar❤️

Gözlerim kan çanağı olmuş ve şismiş bir şekilde odamda nekadar daha ağladım bilmiyorum.Odama Sevda girdi,önce misafirleri uğurlayıp abim daha fazla üzerime gelmesin diye sakinleştirip benim yanıma öyle geldi.Beni teselli edecek sözleriyle avutmaya çalışacaktı biliyordum;

"İncim ağlama artık yazık gözyaşlarına yazık kardeşim,bak mutlaka bir açıklaması vardır birde onu dinle sakinleş artık.Tamam haklısın bende şoka girdim,kızım bir kek için çıldıran adam senin fatih denen çocukla tanışma görüşme fikri ortaya atılınca ağzını açamadı.Abin sana bağırınca hiç mi içi acımadı şuna bak.Cihan abi nasıl olgun bir adam nasıl dedi abine ulu orta konuşulacak konular değil gitme üzerine kızın diye.Mâdem itiraf edemiyorsun sana bağırmasına neden engel olmadı.
Valla bende Cihan abiden cesaret alıp çıkıştım kadire,en son baktığımda üçüncü sigarasını içiyordu Cihan abi!"

Benim aklıma gelen tabiki de dostumun da aklına gelmişti...

"İnci inşallah düşündüğüm şey olmasın yani Mahir abinden kor..."

Ağlamam artmıştı."Sus Sevda ne olur sus duyacağım şeyleri kaldırıcak gücüm yok gideceğim konuşmaya zaten,bana yardım et ne olursun."

"Kızım çok tehlikeli abin evde değil ama ya gelirde seni sorarsa ne diyeceğim ben"

"Hemen konuşup döneceğim oyalanmadan uzatmadan söz,hadi"

"İyi peki idare ederim ben git ama dikkat et lütfen."

"Tamam söz"

Kıyafetimi bile değiştirmeden evden çıkğım gibi kafamı kaldırmamla birlikte Mahiri balkonlarında bir oraya bir buraya dönerken görmem bir oldu.
Sokak lambasına doğru ilerleyip gözlerinin icine ona nasıl bir hesap soracağımın fragmanınını izleten bir bakış atıp başladım bağ bahçelerin olduğu alana doğru yürümeye.

Arkamdan adım seslerini işitiyordum. Ama ben sesimin duyulmayacağı bir yerde rahat rahat dökmeliydim içimi. İstediğim sakinlikteki yere gelince arkam dönük durdum olduğum yerde.

"İnci bu saatte ne işin var dışarıda senin?"

Hâla arkam donükken konuştum;
"Fatihe bakmaya gelmiştim"

Kolumda izinin çıkacağına emin olduğum bir sertlikte tutup çevirdi beni kendine doğru, çekip birleştirdi bedenlerimizi.İstediğim kıvama gelmişti.

"Ağzından çıkanı kulağın duysun İnci kendine gel siktirtme Fatihini bana!"

Gözlerine bakıp bekledim kolumu elinden kurtarıp dikildim karşısına cesurca korkusuzca,İnciydim ben İnci.
Tanışamadıysa hâla bu gece seve seve tanıştırırdım.

"Ben kendimdeyim Mahir asıl kendinde olmayan sensin.Abim tut sevdiğinin elini çık karşıma varsa dediğinde neden gelip elimi tutmadın!adam resmen görücü getirmiş bana!"

"İnci bak anlamıyorsun nekadar anlatırsam da anlatayım anlamayacaksın.Senin yanındayken duygularıma engel olamıyorum tamam etkiliyorsun beni ama sonra,sonra senin yanından ayrılınca pişman oluyorum gerçeklerle yüzleşiyorum. Kararsızlıklarmla başbaşa kalıyorum.
Alçakca davranırdığımı kardeşimin namusuna göz diktiğimi dostumun namusuna dokunup arkasından iş çevirdiğimi hissediyorum."

Dibine kadar çekti yine beni nefesini duyuyordum.

"Ama hislerim seni görene kadar işte allah kahretsin sen beni kelimelerinle divâne edene kadar,İnci ne yapıyorsun bana bilmiyorum ben ne yapacağımı bilmiyorum."