41.Bölüm İnci'den

6.4K 255 42
                                    

Benim canım ailem❤️

Güzeller güzeli okurlarım,öyle güzel doğum günü mesajları ve güzel dilekler aldım ki hepsi paha biçilemez.

Hepinize ayrı ayrı çok teşekkür ediyorum❤️

Sizlere iyi okumalar diliyorum 🌙

Buram buram ben kokan evimizde odamızda kocamın huzurlu kollarında açtım yine gözlerimi.Dün gece dokunuşlarıyla beni kendimden geçiren adama baktım hâla uyanmamıştı uyandırmak için iyice sindim göğüsüne işte bunun verdiği his okadar başka ki sanki daha önce yaşadığım yıllar boşuna uyandığım günler ziyanmış gibi geliyordu.

Uyandırmak icin işaret parmağımın ucuyla çıplak tenine tam kalbinin üzerine ismimi yazıyordum ki üçüncü yazışımda temasımla uyanmıştı sonunda.Sabah uyandığında çıkan o kalın ve etkileyici sesiyle yine göz kırpıyordu işte bana;

"Günaydın güzelim."

"Günaydın."

"Ne yapıyorsun sen öyle bakayım!"

"Adımı kalbine yazıyorum!"

"Zaten yazılı olan yer için fazla mürekkep harcamıyor musun hatun?"

Tam olarak nereye erimeliydim,yüzümü tamamen göğüsüne kapatıp kıkırdamaya başladım benim bu hareketime karşılık iki koluyla birden sarılınca bende kocama biraz sıranaşmak için üstüne çıkmıs bulundum,hemen bacağının birini ayırıp tamamen bedenimi konumladı kendi üstüne;

"Peki biz senin sabah sabah bu enerjik halini ne yapacağız inci hanım."

"Aslında çok enerjik değilim sadece mutlu uyandım."

"Bu mutlulukta bir payım var mı?"

"Mutluluklarımın hepsi sana ait."

"Hmmm."

"Hıhım."

Tam öpüşmek için dudaklarımız buluşuyordu ki alacaklı gibi çalan kapı ile yerimde zıplamam bir oldu.

"Ulan eğer sen geldiysen Yunus Emre keseceğim artık o kulaklarını!"

"Ya saçmalama Cihan deme öyle aşkıma."

"Senin aşkın benim kızım bir daha duymayayım bak bozuşuruz!"

Söylediği cümlenin etkisiyle ben üzerinde durmuş kapının sesini unutmuş gülerken bu sefer yumurkla çalınan kapının sesi kendime getirmisti beni,bu kapıyı çalan güç kesinlikle Yunus Emre'ye ait değildi.

Kapımıza gelen kişi felaketimizin habercisiydi cihanın üstünden kalkıp sabahlığımı üzerime geçirip kuşağını sıkıca bağlarken bakışlarım benimle birlikte kalkan cihana kaydı kapıya doğru gidiyorduk ki uyarıcı bir sesle durdurdum onu ;

"Cihan kapıyı böyle açmayacaksın değil mi?!"

"Nasıl?"

"Üstün çıplak üzerine birşey giyinir misin?"

Hem üzerine birşey giyiniyor hemde homurdanarak bana laf yetiştiriyordu...

"Geldim amınakoyayım geldim aman bir rahat bırakmayın sabah sabah bile beni kıskanan hatunumun ağız tadıyla hakkından geleyim!"

"Uyuzluk yapma Cihan ya hadi bak kapıya kırlacak şimdi aç artık!"

Cihan kapıyı açtığında nefes nefese kalmış birinin sesini duyuyordum endişeli korku dolu bir sesle konuşmaya başlayınca kim olduğunu anlayabildim ve bende kapıya doğru yöneldim.

İnci | Nârin Bir HazineHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin