İnci | Nârin Bir Hazine

46.Bolum İnci'den

İyi okumalar 🌷

Nereydeydim ben?

Buraya ne zaman gelmiştim?

En son balkonda Cihan'ın kucağında onunla sohbet ediyordum ne ara uyuya kalmıştım ne ara odamıza gelmiştim.Yeni uyanmanın verdiği mahmurlukla biraz gerneşip kıpırdandıktan sonra yatakta arkamı döndüğümde yine beni izleyen Cihan'ı görmemle yüzümün gülmesi bir oldu.

Nasıl bir histi bu nasıl güzel bir duyguydu uyanır uyanmaz gözlerimi açtığımda ya beni uyurken izleyip uyanmamı bekleyen adamı görüyordum ya da kollarıyla sımsıkı sarmalamış beni göğsünde uyutan adamın koynunda uyanıyordum.

Hala devam eden gülümsememle elimi kirli sakalına götürdüm yokluğumda bir hayli uzamışlardı bu bile ayrı hava katmıştı ona.Sonunda uykulu gözlerle ve uykulu sesimle konuşabilmiştim;

"Cihan."

"Söyle hatunum."

"Ne ara uyuyakalmışım ben?"

"Sohbet ederken başını göğsüme koyup beni dinliyordun bende dalmış sana birşey anlatırken bir anda uyukladığını gördüm ses etmedim biraz göğsümde uyutup sonra da yatağımıza getirdim seni."

"Farkında bile değilim bayılmışım resmen."

"Çok güzel uyuyordun kıvrıldım bende yanına bebeğimize sarıldım sana sarıldım otuz yıllık hayatımda uyuduğum en huzurlu uykuma daldım."

Bu adam benden de duygusal oluyordu sanki neydi bu halleri biraz daha devam ederse açacaktım yine ceşmeleri çok güzel konuşuyordu sesi içime işliyordu.

Hala rüyada gibi hissediyordum kendimi gerçek olmayacak kadar güzeldi yaşadıklarım...

"Hatun?"

"Efendim."

"Sustun ne düşünüyorsun?"

"Yanında çok huzurluyum Cihan şuanki mutluluğumuzu biri bozacak diye ödüm kopuyor."

Elini saçıma götürüp bir yandan gözüme gelen perçemimi kulağımın arkasına sıkışıtırarak bir yandan parmak uçlarıyla saçlarımı severek cevap veriyordu;

"İçin rahat olsun yavrum bundan sonra asla izin vermem bir allah'ın kulu huzurmuzu kaçıramaz artık."

Elimi karnıma götürdüm bebeklerimi hissetmek istedim babalarını tanısınlar istedim,sanki iç sesimi duyuyormuşcasına Cihan da elini karnıma götürdü.Ellerimiz karnımın üzerinde üst üste duruyordu aynı yastıkta uzanmış bebeklerimizle konuşuyorduk.

"Güzel bebeklerim bakın bu güçlü el babanıza ait onun da en az benim kadar sizi çok seveceğine eminim,İyiki geldiniz İyiki."

"Hatun çok heyecanlandım sanki gerçekten bizi dinliyorlarmış gibi hissediyorum."

"Hadi sende birşeyler söyle."

Kasığımın üzerindeki eli titriyordu sesi çok duygulu her an gözleri dolmaya hazırdı içindeki evlat hasretinin bu denli büyük olduğunu bilsem o hapı kullanmayı bir daha düşünürdüm...

"Benim mucizelerim yolunuzu okadar gözledim size sahip olmayı okadar çok istedim ki rabbim sonunda dualarımı kabul etti,dünyanın en şanslı çocuklarısınız öyle bir anneye sahipsiniz ki varlığınızı öğrendiğimizden beri tek düşündüğü sizlersiniz.Size sağlıkla kavuşmak için elimizden geleni yapacağız bizi sakın bırakmayın biz size kavuşacağımız günü iple çekiyoruz."

"Cihan."

"Yavrum ağlamasana çocuklar annemi ağlatıyorsun devamlı diyecekler."

"Ya Cihan ya."