Köyde geçen bir aşk hikayesi...
•Kitap Bade | Ateş Parçası Hikayesi ile Aynı Kurgudadır•
•Yazarının Bilgisi ve İzni Vardır•
#hepbiaslı Minnetim ve Saygılarımla🤍
Köy kurgusu ve abimin arkadaşı konuludur.
Hikaye küfür ve yetişkin içerik içermektedi...
Not: Fotoğraf Cihan Nazlı ve Yunus Emre'ye aittir...Yunus emremi es geçmek istemedim...
Ozaman buyrun final bölümüne İyi okumalar🌷
İnci gözlerini açtığı hastane odasında gördüğü iki adet kundakla birlikte geri sıkı sıkı kapattı gözlerini.Olmuştu işte sonunda anne olmuştu sağ sağlim kavuşmuştu ikizlerine.İçinden şükürler edip gözlerin araladığında şuan görmek istediği tek yüz bebeklerinin babasıydı. Doğuma girerken Cihan pek endiseliydi kendisiyle birlikte o da çok korkmuştu. İncinin gözleri birtek Cihan'ı arıyordu. Hayatı boyunca sınandığı bir imtihanın sonucunda tanımıştı hem dünyasını hem ahiretini cennete çevirecek olan o adamı.Hic beklemedigi anlarda karşısına çıkıp en savunmasız olduğu zamanda yakalamıştı onu.
Kapıdan giren Cihan'ı görmesiyle derin bir nefes verdi,işte şimdi tamamlanmıştı varlığına ihtiyacı vardı bebeklerinin iyi olduğunu duymaya ihtiyacı vardı.
"İncim..."
Duymuştu işte sesini,sesinde duymaya korktuğu endişeyi aradı ama endişe yoktu korku yoktu neşeliydi içi içine sığmıyordu sanki.Kendisine yaklaşan kocası yattığı yatağın kenarına oturup anlını öptüğünde gözlerini kapattı,bu anının huzuru hiç birşeyde yoktu.Ama kendisinin de herşeyin yolunda olduğunu duymaya ihtiyacı vardı.
"Cihan."
"İncim,güzelim benim iyi misin?"kendisini düşündüğünü belli eden ses tonunu duyunca gülümseyerek cevap verdi.
"Ben iyiyim,bebekler bebeklerimiz nasıl?"
"Çok iyiler incim için rahat olsun sağ sağlim doğdular."heyecanla kurudugu cümleye nefes almadan devam etti"Görmen lazım İnci çok güzeller ay parçası gibiler."
"Görmek istiyorum."
"Birazdan getirirler merak etme."
Elini tutup üstünü öptükten sonra inci'nin üzerine eğilip dudaklarına yaklaştı,sıcak nefesini karısının doğumdan sonra susuzluktan kuruyan dudaklarına verip öptüğünde aklında kırk gün boyunca bu hasrete nasıl dayanacağım sorusu dolanıyordu. Tıklanan kapı sesinden sonra eski haline dönen Cihan"Buyrun"dediğinde içeriye kucağında pembe ve mavi battaniyelere sarılmış evlatlarıyla birlikte giren doktoru ve hemşireyi görmesiyle ayağa kalkıp ayakta karşıladı gelenleri.
"Evet,nasılsınız bakalım İnci hanım ."
"İyiyim Emel hanım."
"Zor bir doğum oldu fakat hiç bir sıkıntımız yok bu gece kaldıktan sonra yarın çıkabilirsiniz."doktorunun verdiği bir kaç bilgiden sonra emzirmesine yardım etmesi için hemşireleri odada bırakıp çıkmıştı Emel hanım.
Kolunu uzatıp bebeklerini kucağına istedikten sonra bebeklerin ikisini birden kucağına aldı inci.Hiç bir tecrübesi olmamasına rağmen uyanık olan mırıldanan oğlunu emzirmek için onu tutup uyuyan kızını şimdilik babasına verdi.
"Kucağına almak ister misin?"
Cihan deli gibi kavuşmak istiyordu nazlısına,görmek istiyordu güzelliğini gözleri dolup kafasını onaylarcasına salladığında titreyen ellerini uzattığında hemşirenin de yardımıyla kavuştu kızına.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
