Underground Society: KILLERS (Completed)

KILLERS 56

(Nyx's POV)

"Nyx patawarin mo na kami!" pangungulit pa rin sa akin ng mga kasama ni Joshua habang nagpapahinga ako na lalo kong ikinainis.

Bakit ba ako ang kinukulit nila? Bakit hindi si Naya? Ang sakit na nga ng braso ko eh.

"Tigilan niyo na nga ako! Dagdag pa kayo sa sakit ng braso ko eh! Bisita kayo ni Joshua kaya huwag niyo kong pakialaman kung ayaw niyong mapalayas!" reklamo ko sa kanila pero parang hindi naman sila natinag.

"Sige na Nyx!" sabay-sabay muli nilang sabi and I just look at them. "Tigilan niyo na 'ko okay? Get a life!" muli kong singhal sa kanila saka ako agad na tumayo.

"You betrayed me and you're expecting na palalampasin ko 'yon? Aren't you aware that I can kill? I am Nyx Davon McGriff a gangster and a killer, I can kill. Kahit sino kaya kong patayin lalo na ang mga traydor na tumatarantado sa akin!" I yelled again na lalong nakapagpatahimik sa kanila at kahit ang mga parents namin na nasa kusina ay agad na napalabas mula doon.

"Kill me, don't make them suffer its me. Don't suffer, let me. Let me do it, ako na ang magdadala ng sakit at guilt, ako na ang magdadala ng galit niyong lahat. After all I did it, and I'll do it over and over again, palagi Nyx. Huwag lang kayong mawala, even if it means I'll die and I'll sink, I'll do it, forever," kuya Eos said to me dahilan para mapatingin ako sa kanya.

Hindi ko na rin napigilan na maiyak, hindi ko na napigilan ang mga emosyon ko at napahagulhol na lang ako dahil ang sakit sakit ng dibdib ko.

"Sobrang daming nawala kuya! At akala namin isa kayo do'n. madaling sabihin na magalit kami, na magpatawad kami at makalimot, pero hindi madaling gawin. Ang hirap-hirap! Ang hirap bumangon, ang hirap matulog, ang hirap magsimula!" I cried at nagiyakan na rin sila habang nakatingin lang sa akin si Kuya. "Nandito kami not because of you, hindi kami nandito para tumakas sa inyo at tiisin kayo. Nandito kami kasi gusto naming makalimot sa panibagong bangungot, gusto naming alisin yung galit at sakit. Para sa sarili namin, hindi para sa inyo, gusto naming mag-move on and you coming here is not right! This is not right kasi nasasaktan at naaalala na naman namin 'yong sakit. Naya is coming back to that misery same as me! Nakaka-pressure! Kasi okay na okay na kayo pero hindi kami and we know we need to be okay kasi hindi pa naman tayo tapos 'di ba? Its unfair!"

Umiyak na lang ako habang nakatingin lang din sila sa akin, umiiyak ang iba habang pinipilit kong pigilin ang sarili ko sa pagiyak dahil ayoko ng mas masaktan pa.

"Palagi niyong sinasabi na iisa tayo 'di ba? Pero anong nangyari? Hindi ko maintindihan! Hanggang ngayon hindi ko maintindihan. Akala ko okay na 'ko pero ito na naman ako!" hiyaw ko sa kanila saka ako lalong napahagulhol ng iyak. Napaupo na lang din ulit ako sa kinauupuan ko and I felt hands hug me.

"I'm sorry!" bulong sa akin ni ate Selene.

Naramdaman ko na lang din na niyakap ako ni Kuya Eos ng hindi siya nagsasalita and I just hug him too, bago ako yumakap kay ate Selene at kay kuya Styx.