Beloved Amara (ချစ်သော အမရာ)

အပိုင်း (၁၁) Thanks But No Thanks

ဆေးရုံနံ့တစ်ခုကို အမရာ့နှာခေါင်းထဲတွင်ရမိသည်။ ဆရာဝန်မမို့ ဤသို့သောပိုးသတ်ဆေးနံ့ကို သူရင်းနှီးနေသည်မှာ ကြာခဲ့ပြီ. . .

အမရာမျက်လုံးတွေ တဖြည်းဖြည်းပွင့်လာတော့ အပေါ်တည့်တည့်မှာ မြင်ရတာက ဗီးနပ်စ်နတ်သမီးခန်းမ (အမရာနေသည့်အခန်း) . .

>>ဟင်. . ငါ. . ငါမသေဘူးပဲ<<

နှာခေါင်းနှင့်ပါးစပ်မှာ တင်းကျပ်ကျပ်ကြီးမို့ မျက်လုံးကိုသေချာဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ အောက်ဆီဂျင်ပေးထားသည့် မျက်နှာဖုံးကြီးဖြစ်လေသည်။ မျက်နှာဖုံးကိုဆွဲဖယ်ပြီး ငုတ်တုတ်ထထိုင်လိုက်တော့မှ ဆေးနံ့ကတဖြည်းဖြည်းပျယ်လာပြီး နှင်းဆီနံ့ပျော့ပျော့လေးကို ရပြန်သည်။ လူကတော်တော် အားပျော့နေပြီး ကိုယ်တွေလက်တွေက လေးလံနေစဲ. .

"အမလေး မဒမ်ရယ်. . . တော်သေးလို့ပေါ့. .ဘာမှမဖြစ်တာ . . ဘုရားကယ်ပေလို့"

အမရာ့ဘေးမှာ ယူလီရာက ငိုနေခြင်းဖြစ်သည်။

'ယူလီရာ. . .

ယူလီရာ. .ငါ ဘာဖြစ်တာလဲ'

"မဒမ် ရေနစ်ပြီး သတိလစ်နေတာ နှစ်ရက်ရှိပြီ၊ viscount လူသာလည်း မနေ့ကနေ့လည်က သီတင်းလာမေးသွားပါသေးတယ်"

သူမခေါင်းထဲမှာ ခပ်နောက်နောက်အတွေးတွေ ပုံရိပ်ဟောင်းသဖွယ်ပြန်ပေါ်လာသည်။ အမျိုးသမီး ၂ယောက်က သူမကို ရေကန်ထဲတွန်းချလိုက်တာတော့ သေချာပေသည်။

'ငါ အလုပ်ကြံခံရတာ ယူလီရာ. . ကြိမ်းသေတယ်။'

"မဒမ် မတော်တဆဖြစ်တဲ့ကိစ္စက လှေကားရင်းကနေ ခြေချော်ကျတယ်လို့ ပြောပါတယ်"

'ဘာခြေချော်ကျရမှာလဲ။ ငါအလုပ်ကြံခံရပါတယ်ဆိုမှ'

"ရှင်"

'ဟုတ်တယ်။. . အလုပ်ကြံခံရပါတယ်ဆို. . ။ ဒါနဲ့ ငါ့ကို ဘယ်သူအရင်တွေ့တာလဲ'

"တင်မိုးသီးပါ မဒမ်. .

မဟုတ်မှလွဲရော. . သူများညာပြောတာလား"

ယူလီရာတွေးရင်းနှင့် မျက်နှာဖြူဖျော့သွားသည်။

>>တကယ်တော့ မဒမ့်ကိုမနေ့က ပြန်လာပို့တာ တင်မိုးသီး။ ရုပ်ကသူခိုးရုပ်နဲ့ ငါ့မျက်နှာကို စေ့စေ့မကြည့်ရဲဘဲ ရှောင်ပြေးနေတယ်။ မဒမ်မတော်တဆ မှန်အိမ်ထဲခြေချော်ကျတယ်လို့ပဲ သူပြောတာ ကျန်တာဘယ်ကနေ ဘယ်လိုဖြစ်တယ် သူဘာမှ မသိဘူးချည်းပဲ. .