အပိုင်း (၃၁) Barcelona - Alexandre The Ghost (Warning) 🚨

6.6K 181 28
                                        

'ငါတို့ မနက်ဖြန်ဆိုသွားပြီ'

ဘေးကနေခပ်တည်တည်ဖြင့် ဝင်ပြောသော တင်မိုးသီးကိုမြင်လျင် ယူလီရာလန့်သွားပြီး

"အမလေး. . . နင်အသံမပေးဘာမပေးနဲ့ ဘယ်လိုလုပ်ပေါ်လာတာလဲ"

'ငါ. .. နင့်ကိုလိုက်ရှာနေတာကြာပြီ. . . ပြောစရာလည်းရှိတယ်'

"ဘာပြောမလို့လဲ"

'အပေါ်ရောက်မှ ပြောပြမယ်. . ဒီညကျမှ အားလုံးအိပ်တဲ့အချိန် နင့်ကိုငါလာခေါ်မယ်လေ၊ ၂ ယောက်ထဲ သီးသန့်ပြောမှ ဖြစ်မှာမို့လို့'

သူတို့နှစ်ယောက်ပြောနေကြတာတွေကို ဘေးဝိုင်းမှာထိုင်နေတဲ့ အဲလက်စ်က အတိုင်းသား ကြားနေရလေ၏။

ယူလီရာကတော့ ဘာမှန်းမသိရှာ၊ သူ့စိတ်ထဲ လော့ဒ်နှင့်မဒမ်တို့နဲ့ ပတ်သက်တာ တစ်ခုခုပြောမည်ဟု ထင်သွားပုံ ရပါသည်။ သို့ပေမယ့်. . တင်မိုးသီးပြောနေတဲ့စကားတွေက ဘားတန်ဒါကောင်လေး ကြားရင် တမျိုးထင်သွားနိုင်သည်မို့ ယူလီရာက ဘားတန်ဒါ ကောင်လေးဘက်သို့လှည့်ကာ. .

"ကျွန်မ. . . . ကျွန်မ ညကျမှ ပြန်လာသောက်တော့မယ်နော်. . . အခုကတော့ အလုပ်ရှိသေးလို့ ခွင့်ပြုပါအုံး. . "

ဘားကောင်လေးခမျာ မျက်နှာအချိုးအနည်းငယ်ပြောင်းသွားသော်လည်း ဘာမှမဖြစ်သယောင် ဆက်ပြုံးပြကာ ပြန်နူတ်ဆက်လေသည်။

'ရပါတယ်ခင်ဗျ. . အချိန်မရွေးပါ'

ထို့နောက်. . ယူလီရာက တင်မိုးသီးဘက်သို့လှည့်၍

"မဒမ် နေမကောင်းဘူးထင်တယ်။ ခုနက အပေါ်ကိုတက်လာတာ မျက်နှာသိပ်မကောင်းဘူး။"

'ဟင်. . . မဒမ်က ဒီဆိုင်ကို လာသွားသေးတာလား'

"ဟုတ်တယ်လေ. . အနောက်ကအခန်းထဲမှာ တားရော့လာမေးတာ၊ အခုလေးတင်ပဲ သူပြန်တက်လာတာ ငါသွားပြီနော် မဒမ်ကို တစ်ယောက်ထဲထားခဲ့ရလို့"

ယူလီရာက ပြောစရာရှိတာပြောပြီးသည်နှင့် ရှိုးတိုးရှမ်းတမ်းဖြင့် တင်မိုးသီးလက်ထဲမှ အမြန်ထွက်ပြေးသွားလေသည်။

အဲလက်စ် လက်သီးကို မသိမသာဆုပ်လိုက်မိသည်။ သူ့စိတ်တွေမလုံခြုံတော့ပြန်ပေ။ ယူလီရာ ထွက်သွားသည်ကိုကြည့်ရင်း ချွေးစေးတွေပျံလာမိလေသည်။

Beloved Amara (ချစ်သော အမရာ)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora