Ikinci bahar. 11 bolum.
Mazhar Reyhanin gozlerine bakarak empati kurdugunda, gordukleri onuda uzer. Neden diye sorarsaniz, kim isterki sevdigi birini uzmeyi. Heleki onun nasil uzulduyunu, duygularini hiss ede biliyorsansa, bu dahada agir. Mazharda aynen Reyhanin ne hiss etdiyini anladigi icin daha cok uzuluyordu.
- Reyhan, susma ne olur. Bak sen sustukca kotu oluyorum.
- Olma sende. Hem nerden hatirladiysan bu konusmayi. - Der Reyhan, konusmayi gecistirir gibi. Bi nevi konuyu kapatmak istiyordu. Amma Mazhar izin vermez.
- Unutmadimki. Ben seninle ilgili olan her seyi hatirliyorum. Evet o konusmayida hatirliyorum.
- Yani? Sorar Reyhan.
- Reyhan, ben seni uzmek istemiyorum, cunku ben seni uzgun gormeye dayanamiyorum .
Mazharin ic ses: Uzmek istemiyorsunda, ama kizi zaten uzdun.
- Hayir sen beni uzmedin askim. Gecmisde olanlari dusununce duygulaniyorum hepsi o kadar.
- Amma ben senin uzuldugunu gozlerinde goruyorum.
- Demekki yalnis anliyorsun. Der Reyhan ve guler. Ama gulusunun sahte oldugu belli oluyordu.
- Reyhan, - Diyerek Mazhar Reyhana yaklasir. Amma Reyhan yine susar.
- Rayhan, askim, ne olur bana yalan soyleme.
- Ne yalani?
- Hani sen bana demistinya empati kurunca insan karsindakinin neler hiss etdiyini anlar diye?
- Evet demistim.
Bende aynini hiss ediyorum. O yuzden inkar etmeye calisma. Biliyorum istemedende olsa seni incittim. Bir anlik sinirle , hatta sinirde diyil. Bu tam baska bir duygu. Onceden asik olmakdan kortum. Sonrada bildirmemeye calistim. Belkide oyle daha cok isime geliyordu. Amma o gun ne olduysa kendimi tutamadim. Sanki, bir an seni kaybetdiyimi dusunduyum icin oyle konusdum. Biliyorum, simdi diyil, asil o gun ozur dilemem gerekdi. Amma dusunemedim iste.
- Peki neden oyle dedin ki? Ben sandim ki .... - Sorar Reyhan cok kisik bir sesle. Sonra ise Mazhar onun sozunu keser.
- Ozur dilerim. Der ve ekler gel sen bura. Diyerek Reyhana sarilir. - Ya ben dayanamam senin oyle bakmana. Ozur dilerim askim. Barisdikmi?
- Kusmiydikki?
- Diyilmiydik?
- Hayir tabiki. Der Reyhan gulerek.
- Tamam, o zaman hadi surda deniz kenarinda oturalim ve denizi seyr edelim.
- Tamam olur hadi gidelim. Der ve giderler.
Mazhar: Burakla gitdiginde, temelli gitdigini sandim ve cok korkdum biliyormusun? Sensiz nefes bile alamadim.
Reyhan: Devam et susma.
Mazhar: Sen gitdiginde bende oldum. Seni dusunmediyim bir saniye bile yokdu. Ya donmezsin diye dusunmekten deliricektim nerdeyse. Ne aklimdan nede kalbimden cikmayacaksin. Seni hic unutmiyacam. Bundan sonra , sen nerdeysen bende ordayim.
Reyhan: Umudunu kayp etme. Sakin benden vaz gecme olurmu?
Mazhar: Senden vazgecersem kalbim durur Reyhan. Der ve reyhani oper.
Bir- iki dakika sonra , bir birilerinden ayrilirlar ve bir kac saniye suren sessizlikden sonra....
- Simdi bide cay olucakti ya. Hemde sevgilimin ellerindem. - Der Mazhar.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İkincı bahar.
Fanfiction2 -ci sezon finalinden sonra baslamıs, buyuk ReyMaz evsanesını anlatan bır hıkaye. İlerleyen bölümlerde yeni gelen karakterlerle birlikde tam bir genclik hikayesine dönücek.
