İkincı bahar.

Ikinci bahar 44 bolum.

Reyhan: Mazhar, yapma!
Mazhar: Anlamadim? Nedenki?
Reyhan: Istemiyorum isde. Simdi izin verirsen uyuyucam. Diyerek yorqanin altina girip uyur taklidi yapar.
Reyhanin ic sesi: Bravo!!! Muhtesemdin arkadasim! Kiz sen aklinimi kacirdin?! Ne yapdigini saniyorsun. Dun olanlardan sonra yapilacak seymi bu?
Reyhan:  Ya simdi, ya hic!!! Zamani geldi bile. Boylesi daha iyi olucak. Onuda hayal kirikligina ugratmaya hakkim yok.
Reyhanin ic sesi: Yani hic bir sey anlatmamaya karar verdigine gore, buda onu kendinden  uzaklasdirmanin yontemlerinden birimi acaba?
Reyhan: Evet oyle!!! 
Mazhar: Reyhan, sen iyimisin? Neden boyle yapiyorsun?
Reyhan: Iyiyim!!! Rahat birak beni.
Mazhar: Iyi olduguna eminmisin peki?
Reyhan: Mazhar, beni sinir etme. git basimdan!!!
Mazhar: Yok-yok! Sen kesin iyi diyilsin. Reyhan, lutfen cikarmisin yorqanin altindan?
Reyhan: Mazhar, sana git dedim!!! Beni rahat birak!!! Yalniz kalmak istiyorum. Sonra konusuruz. Beni bu kadar merak ediyorsansa, git bana kahvalti hazirla!!!
Mazhar: Ya tamam, kizma hemen. Istedigin kahvalti olsun. Ben hemen hazirlarim canim. Diyerek odadan cikar. O odadan cikdikdan sonra, Reyhanda yorqanin altindan cikar.
Reyhan: Ozur dilerim askim. Cok ozur dilerim. Ben seni uzmek istemezdim, ama boylesi daha iyi olucak. Cunki ben senin ilerde daha cok uzulmeni istemem. Diyerek yatagin yanindaki cerciveyi alip seyr eder. Seyr etdigi fototrafda ikisinin dugun fotorafiydi.
Reyhan: Daha bir ay bile olmadi. Onu gecdim, daha bir hafta bile olmadi. Niye her sey boyle kotu gidiyorki? Hayellerimiz vardi bizim. Artik gerceklesmiyecek hayallerimiz.

Mutfakda.

Mazhar: Yine ne olduya sana? Daha dun, her sey o kadar guzeldiki...ama bu sabah...
Mazharin  ic sesi: Daha dun Ikinizde zill zurna sarhosdunuz. Peki sarhos olmadan oncesini hatirlatmami istermisin?  Zorla odadan cikarmisdin. Unutdunmu ?
Mazhar: Unutmadimda...
Mazharin ic sesi: Neden kendini kotu hiss etdigini cok iyi biliyorsun.  Her seferinde derdini unutub, hic diyilse bir az mutlu olsun diye, icirip sarhos edemezsinki. Bu cozum diyil. Daha net ve iyi bir cozum bulman gerek.
Mazhar: Biliyorum. Dun gece o kadar mutluyduki, bir an hic sabah olmasin dedim. Ama o kadar mutlu olmamiza ragmen, yine derinlerde bir yerde....
Mazharin ic sesi: Tum bu mutlulugun sahte demiyelimde, gecici oldugunu biliyordun. Dun gece sadece bir kac saatligine onu ve kendini mutlu etmeyi basardin. Ama sorun cozulmeden tamamen mutlu olmaniz mumkun diyil.
Mazhar: Bu soruyu  sormaya bile cok korkuyorunm, ama ya sorun cozulmezse? Benim icin  sorun diyilde...yani sorun olmasina sorunda, ama ben bunu bile kabul ediyorum. Fakat Reyhan bunu kabul edicek gibi diyil.
Mazharin ic sesi: Iki yol var. Birincisi  bu  sorunu kokunden cozmek, ikincisi  kabullenip onunla yasamak. O zaman sorun, sorun olmakdan cikar zaten.
Mazhar: Ama  cok zor. Ne yapacagimi bile bilmiyorum. Onu boyle uzgun gormek, beni bitiriyor resmen.
Mazharin ic sesi: Nemi? Ilk once senden bekledigi kahvaltiyi hazirlayacaksin. Sonrasindada morelini yuksek tutmaya calisacaksin. Hem kendi morelini, hemde onunkini. Unutma,  kendine bile hayri olmayan insandan hic kime hayir gelmez. Ilk once kendi morelini yuksek tutmaya calisacaksin.
Mazhar: Haklisin aslinda. Neyse ben kahvaltiyi hazirlayayim.  Yardimin icin cok sagol.
Mazharin ic sesi: Bir sey diyil.  Bende arkadaslarimin yanina gideyim.
Mazhar: Ne?!
Mazharin ic sesi: Nasil yani ne? Bir tek seninmi ic sesin var saniyorsun? Bizimde kendimize gore bir cevremiz var her halde. Hadi sana kolay gelsin. Diyerek kaybolur. Aslinda kaybolmaz bile. Sadece yatak odasina gecer.
Mazharin ic sesi: Burdamiydin?
Reyhanin ic sesi: Gordugun gibi evet.
Mazharin ic sesi: Durumlar nasil?
Reyhanin ic sesi: Gordugun gibi depresyondayiz. Ne soylediysem kar etmedi.  Boyle giderse yakinda istifa edicem gorevimden.
Mazharin ic sesi: Al bendende  o kadar.
Reyhanin ic sesi: Peki sende durumlar nasil?
Mazharin ic sesi: Simdilik, sabirli olmayi, morelini yuksek tutmayi ve cozum bulmayi onerdim.
Reyhanin ic sesi: Ne dedi peki?
Mazharin ic sesi: Simdilik ikna olmus gibi gorunuyor.
Reyhanin ic sesi: Hic yokdan iyidir bence. Benimki hic bir seye ikna olmuyor. Tabi onuda anlamak  gerek, ama buldugu cozumde cozum diyilki.
Mazharin ic sesi. Simdi konusduklarimizi, onlara anlata bilmememiz ne kadar kotu dimi?
Reyhanin ic sesi: Aynen oyle.  Kurallar-kurallar......Istesekde bu konusmalarimizi onlara anlatamayiz.  Yasak malesefki.
Mazharin ic sesi: Farkindayim. Kendileri bu sorunlarla bas etmenin yolunu bulmalilar. Birlikde bu gunleri atlatmalari gerek. Bunun icin evlendiler zaten.
Reyhanin ic sesi: Aynen oyle. Hem bir-birileri icin yaratildiklari dogruysa, kesin bununda ustesinden gelicekler. Bize dusen beklemek qaliba.
Mazharin ic sesi: Evet oyle. Neyse  gecen yarim kalan poker macina devam etmeye ne dersin?
Reyhanin ic sesi: Olur. Zaten simdilik bize ihtiyaclari yok. Biz en iyisi eylenmemize bakalim. Diyerek poker oynamaga baslarlar.  Mazharda bu sirada  kahvaltiyi hazirlayip tepsiye koyar ve tam mutfakdan cikacakken, aklina bir sey gelir ve  hemen evden cikarak asagi iner. Apartmanin onundeki ciceklerden bir az kopardikdan sonrada hemen  eve doner. Sonraysa bir bardaga su doldurdukdan sonra cicekleri suya koyar. Tabi sonrada cicekleri tepsiye koyarak  yatak odasina gider. Gitdiyinde Reyhanin oturup derin-derin dusundugunu gorur.
Mazhar: Reyhan, burdamisin?
Reyhan: Ne?!
Mazhar: Diyorumki, geldigimi bile fark etmedin. Ne oluyor sana?
Reyhan: Dalmisim qaliba.
Mazhar: Onemli diyil. Bak sana kahvaltini getirdim.
Reyhan: Sagol. Bide ozur dilerim.
Mazhar: Ne icin?
Reyhan: Demin sana bagirdigim icin. Sinirlerim bozuk. Neden oyle yapdigimi ben bile bilmiyorunm.
Reyhanin ic sesi: Aslinda bal gibide biliyor neden oyle davrandigini.
Mazharin ic sesi: Al bendende o kadar. Neyse biz oyunumuza bakalim, onlarda kahvaltilarini etsinler.
Mazhar: Onemli diyil. Unutdum bile. Olur bazen oyle.  Hem bak burda ne var. Der cicekleri gostererek.
Reyhan: Cok guzeller. Benim icinmi?
Mazhar: Ya kimin icin olucak? Tabiki senin icin. Bu kahvaltida senin icin. O yuzden surat asmayi birak ve kahvaltini bitir.
Reyhan: Tamam. Bu arada ellerine saglik. Der ve kahvaltilarini ederler.
Yarim saat sonra.
Mazhar: Reyhan,
Reyhan: Efendim?
Mazhar: Benimle konusmak istemedigine eminmisin? Sanki anlatmak istedigin bir sey var.
Reyhan: Aslinda emin diyilim daha. 
Mazhar: Bak eyer anlatmaya karar verirsen, ben her zaman dinlerim.
Reyhan: Anlayisin icin cok sagol.
Mazhar: Sende bana guven tamammi? Ben her sey duzelicek diyorsam, kesin duzelicek.
Reyhan: Gercekden duzelicekmi?
Mazhar: Tabikide duzelicek.
Reyhan: Mazhar, ben seni cok seviyorum, ama son zamanlarda kendimi kontrol edemiyorum....
Mazhar: Sst  bos ver. Simdi bunlari dusunme. Hadi  kalk hazirlan.
Reyhan: Nereye gidicezki?
Mazhar: Cikip bir az dolasiriz. Sanada iyi gelir. Hem belki...
Reyhan: Belki ne?
Mazhar:  Yunus baliklarinin gosterisinede gideriz. Bak biletlerde hazir.
Reyhan; Hangi ara bilet aldin sen?
Mazhar: Dun aldim. Hadi hazirlanda cikalim.
Reyhan: Tamam. Bide tepsiyi mutfaga  gotururmusun?
Mazhar: Tabiki askim.  Diyerek tepsiyi mutfaga goturur. Sonra ikiside hazirlanip beraber  evden cikar ve yine cok guzel bir gun gecirirler. Yunus baliklarinin gosterisinden sonra hayvanat bahcesine giderler. Oylende beraber  Nail ustanin koftecisine gidip  yemek yedikden sonra sahile inerler. Bir az dolasdikdan sonraysa yine eve donerler. Eve, yani problemli hayatlarina geri donerler.
Mazhar: Nasil? Eylene bildinmi bu gun?
Reyhan: Evet cok guzel gundu. Ama cok yoruldum yine.
Mazhar: Istersen git uzan. Bende sana sicak cay getiriyim.
Reyhan: Cok sagol askim.
Mazhar: Bir sey diyil. Hadi git dinlen. Der ve Reyhan gitdikden sonra gidip papatya cayi demler.
Reyhanin ic sesi: Gercekdende guzel bir gundu.
Mazharin ic sesi: Evet. Guzel gundu ve ne yazikki bitdi.  Tipki dunki gun gibi.