İkincı bahar.

Ikinci bahar 48 bolum.

Masal ve ruya gibi  bir gecenin sabahinda,  bu sefer ilk Reyhan uyanir. Hemde oldukca  mutlu uyanmisdi. Ama nedenini kendi bile bilmiyordu. Sanki bu gun bir sey olucak gibi bir his vardi icinde. Ama guzel seyler olucakdi sanki. Ici cok  rahatdi. Taki apartmandaki sesleri duyuncaya kadar.
Reyhan: Demekki neymis, her zaman ic sesin dedigine guvenilmezmis. Al isde oldu bile. Ama neresi iyi anlayamdim. Diyerek ustunu giyip asagi iner.  Indiginde kizlarin kapisinin onunde Sebnemle Selimi kavqa ederken gorur. Selim basdan asagi sirim siklamdi.
Reyhan: Ne oluyor be sabahin korunde?
Sebnem: Bunu bu yeni tasinan ve  arkadas bile sayilmayan arkadasa sor istersen.  Sabahin korunde kapimiza dayanip   avazi cikdigi kadar bagiran o nede olsa.
Reyhan: Tamam soruyorum. Ne oluyor arkadasim?
Selim: Ne oldugunu bana diyilde, beni bu hale sokan eski ev arkadasina sor istersen.
Reyhan: Senimi kiricam sorayim. Sebnemcim, bu arkadasin hali ne boyle?  Acaba bu soruma <<ona sor>> disinda  mantikli bir  cevap vere bilecekmisin?
Selim: Hic sanmiyorum cunki arkadas baya mantiksiz oldugu icin mantikli cevap vermesi imkansiz.
Reyhan: Sen benim ev arkadasima mantiksizmi dedin?  Der Selime ters-ters bakarak.
Selim: Pardon. Ama baksana bu halime.
Reyhan hakketen ne olduki? Der bir az gulerek.
Selim: Cokmu komik?
Reyhan: Ay pardon. Cok ozur dilerimde, sen ne oldugunu anlat istersen.
Selim: Ne olsun? Sabah erkenden ekmek  ve kahvaltiliklar almak icin markete gitdim. Donusdede tam apartman kapisina dogru yururken, senin  bu cadaloz arkadasin bir kova deterjanli suyu basimdan asagi dokdu. Durum ozetle bu. Derken Reyhan bakislarini Sebneme dogru yoneltir.
Sebnem: Ne??? Gecicek baska yermi bulamadi? Illa bizim balkonun altindanmi gecmeli.
Reyhan: Diyelim baska yerden gecdi, yada diyelimki balkonun altindan baskaa biri gecdi...yinede dokucekmiydin? Ayrican sen ne diye suyu pencereden dokuyorsunki.
Sebnem: Bilerek dokmedik her halde. Camlari siliyordum yalnislikla dokuldu.
Reyhan/Selim: Cammi? Sabahin korundemi?
Sebnem: Aaaa bu ne ??? Size hesapmi vericem  ben?
Selim: Vericeksin. Sen sabahin korunde cam siliceksin diye, gerci onada inanmadimya neyse. Sen cam siliceksin diye, ben sabahin korunde  islanmaya mecburmuyum?
Sebnem: Fenami sabahin korunde ferahlatici dus almis oldun.
Selim: Ben daha uyandigimda dus almisdim!!!
Sebnem: Fazla  su goz cikarmaz.
Selim: Deterjanli su  demek istedin her halde!
Sebnem: Fenami? Sayemde mikroplarindan arinmis oldun. Dedimya fazla su goz cikarmaz.  Deterjan banyosundan sonrada gidip evde dus alirsin deterjanin akip gider. Sen burda konusacagina en iyisi git guzelce bir durulan!!!
Selim: Ben sana gostericem, durulanmayida, deterjan banyosunuda. Bu neya sabah-sabah?????!!!!!
Reyhan: YYYYYYEEEEEETTTTTTEEEEEERRRRRR!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Susunbe!!!!!! Bu ne sabah-sabah. Ne guzel uykumu almisim, morelim tavan yapmis, cok guzel bir gune uyanmisim, bide bu sizin yapdiginiza bakin. Biricik kocamla sabah keyfi yapmakdansa, ben burda sizin vir-virinizi dinliyorum.
Selim/Sebnem: Dinleme o zaman!!!
Reyhan: Boyle bir secimim olsaydi, tabiki dinlememeyi tercih ederdim, ama malesef oyle bagiriyorsunuzki, sesiniz ta bizim eve kadar geliyor. Eee durum boyleyken banada baska secim kalmiyor. Simdi  ikinizde cenenizi kapatiyorsunuz ve evlerinize defolup kahvalti sofrasina oturup, doya-doya zikkimlaniyorsunuz. Anlasildimi? Ben simdi askimin yanina gidiyorum. Eyer olurda sesinizi duyarsam, yolarim.  Dediginde Selimde Reyhana bakip guler. Nede olsa yolunucak sac yokki, yolsun.
Reyhan: Hic gulme!!! Seninde gozlerini oyarim. Dedigi anda Selim gulmeyi keser ve ikiside iceri gecerler. Onlardan hemen sonrada, Cemle Fahriye cikar kapidan. Yani heresi kendi dairesinden cikar.
Fahriye: Harikaydin arkadasim! Helalbe! Iyiki indin asagi. Yoksa kafamiz sisdi ha bunlarin sesinden. Hele Sebnem evin icindeyken bile soylenmeden duramiyor.
Reyhan: Bu anlatdiklarin sanki bana birini andiriyor.
Cem: Kimi?
Reyhan: Kendimi.
Cem: Vallahi Seliminde Sebnemden geri kalir yani yok.  Kafa birakmadi Tuceyle bende.
Fahriye: Al  bendende o kadar! Sedada, bende bikdik bunun soylenmelerinde. Ama Seda  yine sansli. Bir hafta sonra evlenip kurtuluyor Sebnemden. Olan bana olucak.
Cem: Istersen seni bu durumdan kurtara bilirim.
Fahriye: Nasil yani?!
Cem Yani temelli  olmasada bu  gunlugune kurtara bilirim. Ne dersin?
Fahriye: Iyide nasil kurtaricaksinki.
Reyhan: Ay nasilsa, nasil. Evet de isde. Daha iyi bir seciminmi var sanki.  Sordugunda, Fahriye donup evin  icine bakar ve Sebnemin soylenmelerini duyunca, Cemin teklifini kabul  etmeyi kabul eder.
Fahriye: Eee tamam. Baskada carem yok zaten.
Reyhan: Peki Sedayla Tugce nerde?
Fahriye: Seda  Furkanla bulusmaya gidi. Safiye kahvaltiya cagirmis.
Reyhan: Bunu bir ay once soyleseydin, basimiza tas yagicak her halde derdim.
Fahriye: Bende.
Cem: Tugcede, okula kaydini yapdirmaya gitdi.
Reyhan: Iyi. O zaman bende kocacimin yanina donup bir az sekerleme yapayim. Diyerek eve gider.
Fahriye: E nereye gidicez? Fikrin ne?
Cem: DIyorumki. Once bir sabah gezintisine cikalim. Saatde erken, tam sirasi. Sonrada, sahilde guzel bir kahvalti edelim. Bildiyim iyi bir yer var. Kahvaltiliklari super. Enfes yani.  Eee gidelimmi?
Fahriye: Iyi fikir aslinda. Dur ben ustume rahat bir seyler giyineyimde, oyle cikalim. Der ve iceri gecip kiyafetlerini giyip gelir.
Fahriye: Ben hazirim.
Cem: O zaman cika biliriz. Der ve beraber apartmandan cikarlar.