İkincı bahar.

Ikinci bahar 8 bolum.

Ikinci bahar 8 bolum.

Sabah olur. Her kez misil-misil uyumakdayken Mazhar uyanir, amma Reyhani uyandirmamak icin, yerinden kipirdamaz. Saatine bakar ve henuz erkeniydi. O yuzden oturup Reyhani seyreder. Oylece bir yarim saat gecer. Yarim saat sonra Reyhan gozlerini acar ve kendi odasinda olmadigini anlar. Sonra basini bir az kaldirir ve Mazharin kendisini izlediyini fark eder.

- Ben butun gece burdami uyudum? - Sorar Reyhan ve kalkmak ister, amma Mazhar izin vermez.

- Dur! Nereye kalkiyorsun? Henuz erken, der ve Reyhan yeniden uzanir.

- Ben simdi burdami uyudum?

- Evet. Yine gezmeye baslamissin. Seda cok korkdu, amma senin gelip yanimda yatdigini gorduyundede cok sasirdi. Uyandiricakdi nerdeyse, ben izin vermedim.

- Neden izin vermedinki? Uyandirsaydi.

- Olurmu hic. Hem boyle durumlarda insan uyandirilmaz, tehlikeli. Ve ayrica sevgilim ilk kez gelip dizlerim ustunde uyumus. Uyandirirmiyim hic. Ben sana kiyamam ki. Oylece oturup seyr etdim seni. Taki uyuyuncaya kadar. O kadar guzel uyuyordunki, uyandirmaya kiyamadim. Keske hep boyle seni seyr etsem. Hemde her sabah. - Der Reyhanin saclarini oksayarak.

- Gercekten istermisin? - Gulumser Reyhan.

- Reyhan, istermisinimi kalmis? Zaten istiyorum dedim ya. Hem elimde olsa butun geceni seni seyr ederim.

- Amma olmazki. Simdi sen butun gece burdami oturdun? Rahat edememissindir ya. Keske uyandirsaydin beni. Rahat-rahat uyurdun.

- Iyide ben zaten rahatdim Sen yanimdaydinya.

- Ya demek rahat uyudun. O zaman ben gidip kahvaltiyi hazirliyim. Kahvalti etdikten sonrada Hastaneye gideriz, sonrada okula geceriz. Iki gun sonra son sinavim var. O yuzden ders notlarimi almam gerek. - Der ve gulerek yerindan kalkarken Mazhar onu durdurur.

- Ne?

- Bir sey unutmadinmi? - Sorar Mazhar.

- Yo ne unutdumki ?

- Opmeyi!

- Ne?! Sen iyice simardin qaliba! Reyhan kizmis gibi yapar.

- Simardimmi? Ben butun geceyi sen uyanmayasindiye yerimden kipirdamayim burda oturum, sende bir opucugu bana cok gor oldumu simdi?

- Benmi dedim butun geceyi burda otur diye? Uyandirsaydin. Bu an Reyhan sesini yukseltir ve sonra odaya sessizlik coker. Sonra bir kac saniye sonra Reyhan hafiv gulumser ve Mazhari yanagindan oper.

- Bu kadarmi?

- Evet? Baska ne bekliyorsunki?

- Ne biliyim... der ve Reyhana yaklasarak dudagina bir buse kondurur. Sonra goz goze geliler. Ikisininde gozlerinin ici parliyordu. Bir kac saniye bakisdiktan sonra, Reyhan sessizligi bozar.

- Simdi gide bilirmiyim? - Sorar Reyhan.

- Simdi evet. Der ve Reyhan gider. O gitdikden sonra Mazhar banyoya, elini yuzunu yikamaya gider. Reyhan kahvaltiliklari cikarir cayi koyar ve Sedanin odasina gider. Sedanin halya uyudugunu gorur ve uyandirmayaya karar verir. Nede olsa dun aksama kadar hastanede yoruldu. O yuzden salona gecer. Elif Masal henuz uyuyordu. O an mazhar gelir.

- Gec otur.

- Ya sen ne cabuk hazirladin bunlari? Bu arada Seda gelmiyormu kahvaltiya?

- Hayir uyuyordu, bende uyandirmadim. Dinlensin gidince uyandiririm. Hem biz gidince Elife o bakar.

- Tamam anladik. Kisaca seninle bas-basa kahvalti etmek istiyorum deseydinde olurdu.

- Ne ? Sen simdi benim dediklerime inanmiyormusun?

- Ya dur kizma hemen. Saka yapdim.

- Demek saka yaptin? O zaman bir seferkine dikkatli olda, cay bardagini basindan asgi bosaltmiyim.

- Hele bir dene de gor ne oluyor?

- Ne olucak ki? Ha ne olucak?

- Soylemem! Surpriz! Hem simdi soylersem, sen cay bardagini basimdan asagi bosaltmaktan vaz gecersinde.

15 dakika sonra.

Mazharla Reyhan kahvaltilarini bitirip sofrayi toplarlar. Ve tam o anda Elif uyanir. Bunu goren Reyhan elifi susturduktan sonra Sedayi uyandirmaya gider. Mazharda eve ustunu degistirmeye cikar. Reyhan Sedanin odasina girer ve onu uyandirmaya calisir.

- Seda! Seda hadi kalk!

- Ne oldu ya? Sorar Seda uykulu bakislariyla.

- Kalk diyiyorum. Biz simdi gidicez. Elifde uyandi.

- Nereya gidiyorsunuz Elife kim bakicak?

- E Hastaneye, ordanda okula gecicez. Ders notlerimi almam gerek. Zaten fazla kalmam donerim hemen. Elifede sen bakarsin.

- Bakarimda, amma bir saat, cunki benim acil sirkete gitmem gerek. Gerci ne yeri nede zamani bu gunde, amma bu gun sozlesmeyi imzalamak icin son gun. O yuzden gitmem gerek. Yani siz cabuk gelseniz iyi our. Yoksa yetisemem.

- Ay o zaman sen hic dusunme bu konuyu. Elif bizimle gelir. Once hastaneye ugrarriz, ordanda okula geceriz. Zaten okuldada cok kalmayacayik. Reyhan bir oneride bulunur.

- Iyi olur bence. Hem Nadide teyzede Elifi gorurse , belki bir az toparlar. Yoksa kadin resmen kendini birakdi. Belki torununu gormek ise yarar.

- Olur o zaman. Ben gidiyim Elifin mamasini veriyim sonrada ustunu degistiriyim. Sende kahvalti etde bir an once cikalim. Hem bizimle hastaneye gelirsin. Diyerek, Ryehan odadan cikmak ister, amma Seda onu durdurur.

- Reyhan,

- Efendim?

- Sen simdi butun geceni salondami uyudun?

- E oyle oldu bir az . Bu arada hakliydin. Yine gezmeye basladim. Bu sitres olaylari hic yaramiyor bana.

- Peki mutlumusun?

- Belli olmuyormu?

- Oluyor. Resmen gozlerinin ici parliyor. Sonunda senide boyle gordumya.

- Dogru. Cok mutluyum. Neyse, ben o zaman , gidiyim Elifin yanina, sende kalk kahvaltini yap, cunki biz yaptik.

- Bas-basa dimi? Sorar Seda ve sinsi-sinsi guler.

- Seda! Sende baslama istersen.

- Sendemi? Demekki bir ben boyle dusunmiyorum.

-Evet! Mazharda aynini soyledi.

- E hakli cocuk.

- Seda!!!!!!

- Ya tamam sustum sen git Elifi hazirla bir azdan cikariz.

- Olur. Ben gittim. Der ve odadan cikar.

#Armaan

8 bolumun sonu. Umarim begenmissinizdir. Bu sefer not kisa olucak, cunki zamanim yok. Lutfen begendiginiz sahnelerin altini cizmeyi unutmayin ve guze/ uzun yorumlarinizi esirgemeyin.