İkincı bahar.

Ikinci bahar 50 bolum. FINAL!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Reyhan: Ya ne yapdik biz? Bir cocuga sahip cikamadik.
Mazhar: Nereye giderki gece vakti?
Reyhan: E dusun artik!!! Senin bana soylediklerini duymussa, kesin bu evde istenmedigini sanmis ve o yuzden kacmisdir.
Mazhar: Benim yuzumden yani. Ama nerden bilicekdimki bizi dinledigini?
Reyhan: Bilicekdin!!! Bilmen gerekdi. Diyerek kapiya dogru gider.
Mazhar: Nereye? Benide bekle. Cikip ariyalim.
Reyhaan: Zaten baska bir  secenegimizde yok artik dimi? Der ve ikiside anahtarlarini alip evden cikarlar.
1 saat kadar dolasip  bir cocugun gide bilecegi her yere bakdikdan sonra, en son su an yanindan gecmekde olduklari  parka bakmaya karar verir  ve ikiye  ayrilarak Omuru aramaya baslarlar. Ama mesafeyide fazla acmazlar.
Parkda.
Omur evden cikdikdan sonra her zamanki gibi sokaklarda yalniz basina dolasirken cocuk parkina kadar gelmis ve bir banka oturmusdur.  Yine gece olmus ve yine yalnizdir. Bitmek bilmeyen aramalarinin sonucunu ne zaman goreceginide bilmiyordu. Ama aramakdanda vazgecmiyordu yine. Simdiyse, bankda oturmus,   bu gun olanlari, ne kadar guzel bir gun gecirdigini ve gunun sonunda yine geldigi yere dondugunu  dusunurken,  arkadan cok ani, hatta bir saniye icinde iki sokak  serserisi belirir ve aninda yanina otururlar.
X: Hayirdir ufaklik? Yolunumu kaybetdin?
X2: Pekde ufak tefekmis. Diyerek pis-pis gulmeye baslar. Tabi Omur haliyle cok korkmusdu bu ani gelismeden. Hatta bir an bayilmakdan korkdugu icin derinden nefes alip vermeye baslarki, arkadan bir ses duyulur.
Reyhan: Siz ne yapdiginizi zann ediyorsunuz? Hemen kaybolun.
X: Sendemi yolunu kaybetdin guzelim?
X2: Istersen yolunu bulmaya yardim edelim.
Reyhan: Yooo qayet bilerek geldim. Hazir burdan geciyorken, bir selam vereyim dedim.
X: Dilde pabuc kadar. Der ve tam o  sirada sesleri duyan Mazhar o tarafa gelir ve der.
Mazhar: Ne kadarda dogru tehsiz? Son soylediklerinde haklisin. Bazen ben  bile ona laf yetisdiremiyorum. Bu yuzden  hic inad etmeden uzaklasin, yoksa konusmaya baslarsa, burdan uzaklasa bilmek icin yalvarmaya baslarsiniz.
X2 Yokya?! Ayrica sende nerden cikdin hayalet gibi?
X: Bu ne ya? Gelen gelene! Sirada kimler var?
Reyhan: Oda  sizin burdan uzaklasip uzaklasmayacaginiza bagli.
X: Bence hic uzaklasmayalim.  Ne derler her karsilasmanin bir sebebi vardir illaki. Der Reyhana bakarak.
Mazhar: Sen ne diyorsun lan?!  X in uzerine saldirarak pataklamaya baslayinca, X2-de Reyhani yakalar. Omurde korkdugundan kaydiragin altina saklanir.
X2: Yerinde olsam  sakin olurdum. Dediyinde Mazhar donup bakinca Reyhani Rehin aldigini gorunce delirir bir anda.
X:  Ha-ha-ha!!!
Mazhar: Hemen kizi birak yoksa elimde kalirsin!!!
X2: Yokya? Baska arzun?
Mazhar: Senin gebermen.
Reyhan: Mazhar arkanda!!! Der ve Mazhar arkasini dondugunde x in arkadan saldirmak istedigini gorunce aninda davranarak onu yere serer ve bununlada yetinmeyip bir az benzetmeye baslarken, X2 de ani gelismenin etkisiyle, Reyhanin kolunu bir az birakir gibi olur. Yani birakmazda bir az  serbest tutunca, Reyhanda aniden  X2 ye dogru donerek,  belden asagi tekmeyi yapisdirir. Tabi bunun etkisiyle X2 iki buklum sekilde yere serilir.
X2: Allah belani versin.......Geberticem seni!!!
Reyhan: Zaten belami vermis. Sen hic merak etme. Mazhar, yeter artik. olduruceksin adami. Birak diyorum.
Mazhar: Of!!! En iyisi polisi arayayim ben. Yoksa bu ikisi gercekdende elimde kalicaklar. Iyi bayildi hic diyilse. Polisler gelinceye kadar uslu uslu yatsin.
X2 Bitdiniz lan. Diyerek cebinden bicagini cikarirken Reyhan aniden fark eder ve geri cekilir. X2 de Mazharin ustune yururken, Mazhar bir az geri cekilip kolundan vurarak bicagi elinden dusurmesini saglar. Sonrada ensesine   vurarak bayiltirki, polisler gelinceye kadar agriza cikarmasinlar.
Reyhan: Mazhar, Omur nerde?
Mazhar: Sahi nereye gitdiya? Dur bir dakika! Duyuyormusun?
Reyhan: Evet  su tarafdan geliyor. Diyerek, aglama sesini takip ederek kaydiraga dogru gider  ve Omurun kaydiragin altinda saklanip sessizce agladigini gorunce, onu ordan cikarip sakinlesdirmeye calisirlar.
Mazhar: Sen gel bakayim buraya.  Diyerek Omuru saklandigi yerden cikarir.
Reyhan: Cokmu korkdun sen? Ama boyle gece-gece kacarsan  boyle olur isde. Ya seni bulamasaydik.  Hicmi dusunmedin ne kadar uzulecegimizi?
Omur: Niye uzulesinizki? Zaten  kalsam daha cok uzulucekdin.
Reyhan: Kim benmi? Ben asil gidersen uzulurum.
Mazhar: Sen beni yalnis anladin prenses. Ayrica, ne diye sonunu duymadan cekip gidiyorsun? Hemde gece-gece. Bizi ne kadar korkutdugunun farkindamisin Omurcum.
Omur: Omurmu? Adimi nerden biliyorsun? Ben adimi soylememisdimki.
Reyhan: Televizyondan duyduk canim. Her kes seni ariyormus.
Mazhar: Yurtdan kacdigini neden soylemedin?
Omur: Beni yurda goturmeyesiniz diye.
Reyhan: Anladim canim. Ama simdi gitmemiz gerek.
Omur: Gitmesek. Ben  oraya donmek istemiyorum.
Mazhar: Oraya diyil. Eve gidicez.
Reyhan: Ama yarin gidip ordakilere seni merak etmemelerini soyleriz . Yazik  onlarda. Cok meraklandilar senin icin.
Omur: Yalan soylemiyorsunuz dimi?
Reyhan: Hayir tabikide.
Mazhar: Bizimle kalmak istermisin?
Omur: Isterimde, ya yurtdan birakmazlarsa.
Mazhar: Sen boyle kacarak gelirsen, tabikide izin vermezler.
Reyhan: Ama sen yurda gitsen, bizde seni almak icin mudur amcayla konusup anlassak, bir sure sonra seni eve goturmemize izin verirler belkide.
Omur: Izin verirlermiki?
Mazhar: Bilmemki. Denemeden bilemeyizki? Ne dersin? Deneyelimmi? Sorar Mazhar, Omurde Evet dercesine kafasini sallar gullerek.
Reyhan: Yalniz bu sapkada amma yakismis sana. Ama bizim aldigimiz elbiseleri cikarmanada bozulmadim diyil.
Omur: Ama ben beni evde istemediginizi dusunduyumuz icin, birakip gitdim.
Reyhan: Oyle bile olsa, onlar senin. Sana alindi. Ama sen illa sapkami seviyorum diyorsan, sana yeni guzel sapkalarda alariz. Dediginde Omurun nasil sevindigini gorur ve cok mutlu olur.
Mazhar: Eee tum yalnis anlamalari hall etdigimize gore, artik eve gide biliriz dimi? Hadi ver bakalim elini. Diyerek Omure elini uzatir.
Reyhan: Hadi obur elinide ver bakiyim. Der ve  Omur her ikisinin elinden tutdukdan sonra, beraber ReyMazin evine giderler.