Ikinci bahar. 15 bolum.
Sebnem: Ozge , sen az bi gelsene.
Ozge: Neden geliyimki?
Sebnem: Konusmamiz lazim!
Ozge: Tamam geliyorum. Ve ikisi ordan uzaklasirlar.
Sebnem: Ozge sen ne yaptigini dusunuyormusun?
Ozge: Evet dusunuyorum. Ben sana pes etmem demistim dimi?
Sebnem: Ama aslinda Reyhan iyi biri.
Ozge: Ya bana o deliyi savunma. Hem ben sana dedimmi o benim olucak diye?
Sebnem. Ha sen okullar acilinca gor ne yapicam demistin. Onumu diyorsun? Pardon amma sen adamin sevgilisine agza alinmiyicak laflari saydirdiktan sonra, onu donup sana bakicaginimi dusunuyorsun? Yani akil var, mantik var. Onca lafdan sonra, olurda bir gun ayrilicaklari varsa bile sana bakmaz. Iyice kendini gozden saliyorsun. O kadar. Gerci ayrilicagada benzemiyorlar ya. Hadi neyse.
Ozge: Kizim sen kimin tarafindasin? Bana bir soylesene. Eger o kizin tarafini tutarsan arkadasligim burda biter.
Sebnem: Evet Reyhanin tarafindayim, cunku sen artik abartiyorsun. Reyhan hakli bence, senin kafa hepden gitmis! Sen neyin kafasini yasiyorsun?
Ozge: O zaman arkadasligimiz bitmisdir. Gide bilirsin sevgili arkadasinin yanina.
Sebnem: Ne gitmesi be? Ayni evde yasiyoruz henuz.
Ozge: Artik benim evimde kalmiyorsun Reyhanlarda kalirsin.
Sebnem: Bir dakika sen o evi yalnizmi tuttunki konusuyorsunda?
Ozge: Onu benim hakkimda konusmazdan once dusunucekdin.
Sebnem: Amman ne halin varsa gor. Seninle kalicagima sokakda kalirim daha iyi. Yoksa senin kafa hepden gitmis. Bir doktora gorun en iyisi. Diyerek disari hava almaya cikar ve orda Reyhanla Denizi gorur.
Reyhan: Aaa Sebnem geldi
Sebnem: Siz burdamiydiniz?
Reyhan: Evet sen neden geldin? Yoksa bir seymi oldu?
Sebnem: Tam ustune bastin. Ozgeyle tartisdik.
Reyhan: Nedenki. Ya oyle oldu iste.
Deniz: Gerci ben tahmin ediyorum neden, amma neyse ben gidiyim. Sizde rahat-rahat konusun.
Reyhan: Dur nereye gidiyorsun?
Deniz: Ya Mazhar abinin yanina. Hem ben size engel olmayim. Der ve gider.
Reyhan: Sebnem dogru soyle Ozge sana ne yapti?
Sebnem: Ya onemli bir sey diyil. Kavga etdik sadece...bide evden gitmemi istedi. O kadar.
Reyhan: Neee?!
Sebnem: Evet beni evden kovdu manyak. Sanki kendi basina tutmus orayi.
Reyhan: Benim yuzumden dimi?
Sebnem: Hayir ya, zaten ben coktan o evden kacmaliydim.
Reyhan: Nedense sana inanasim gelmiyor. O yuzden dogruyu soylesen iyi olur.
Sebnem: Yani kavga etdik. Ben ona artik fazla abartin diyince, sen kimin tarafini tutuyorsun diyip, beni evden kovdu.
Reyhan: Yok daha neler? Buna ne hakki varki? - Sinirlenir Reyhan.
Sebnem: Ya bos ver. Sen bulasma ona bu aralar. Hey-heyleri ustunde.
Reyhan: Ya ben ondanmi korkucam?
Sebnem: Anladik korkmuyorsun amma, hic gerek yok.
Reyhan: Iyi bulasmam. O zaman sen bir az bekle ben bir telefon edip geliyorum.
Sebnem: Tamam beklerim. Der Sebnem ve Reyhan ordan uzaklasarak Fahriyeyi arar. Sedada evde oldugundan ikisininde onayini almak ister. Yani sonucta o evde Seda ve Fahriyeyle yasiyor. Kizlar once baya sasirirlar. Amma Reyhan olanlari anlatip, onlari bir sekilde ikna eder. Amma kizlarda ona sonra bir sey olursa karismayacaklarina dahil sart koyar ve eyer tasinacaksa, Sebneminde bu evin kurallarina uymasi gerektigini soylerler. Bide, Sebnemi Reyhan davet ettigi icin, Sebneminde onun odasinda kalmasi makul olur diye dusunduklerini kesin bir dille anlatirlar. Reyhansa mecbur tum sartlari kabul eder. Sonucda kizin evsiz kalmasina sebep olan bir azda o. Amma yinede arayi duzeltmeleri iyi oldu. Telefon konusmasi bitdikten sonra, Reyhan Sebnemin yanina donre.
Reyhan: Bir sey soyliyicem. Senin Ozgeyle kaldigin evin anahtarlari ustundemi?
Sebnem: Evet ustumde. Niye sordunki?
Reyhan: Sordum, cunki bu gunden itibaren bizimle kalicaksin. Ben az once kizlarla konustum. Hem bende odada yalniz kaliyordum. Yani bir kisilik yerimiz var. O yuzden bir an once evden esyalarini al ve bize git.
Sebnem: Bir dakika ya? Sen simdi ciddimisin?
Reyhan: Evet qayet ciddiyim. Sen ne sandin?
Sebnem: Yani ne biliyim. Daha bu gun sorunlarimizi hall ettik. Simdide odama tasin diyorsun. Sencede bir az tuof diyilmi.
Reyhan: Yo bence hicde toaf diyil. Amma sen, seninle ayni odada yatmam diyorsansa, keyfin bilir. Salonda yatarsin. Diyip gulmeye baslar.
Sebnem: Amma sakacisin sende.
Reyhan: Oyleyimdi. Diyip sinsi-sinsi guler. hadi o zaman iceri girelim artik. Der ve hastaneye girerler. Bir kac dakika sonra. Mazharla Denizin yanina gelirler. Ozgeyse o sinirle cekip gitmisdi. Mazharla Denizse Sebnem le Reyhani bir az samimi gorup sasirirlar. Amma ustelemekde istemezler. Ne olucaksa olsun. Sonucta kavqa etmiyorlar ya. En onemliside bu.
Mazhar: Ne cok kaldiniz disarida?
Reyhan: Ben kizlari aradimda. Acil konusmam gereken, bir sey vardi.
Mazhar: Anlasildi. Neymis peki?
Sebnem: Ben Reyhanlara tasiniyorumda. Der Sebnem ve gecip yerine oturur.
Deniz: Sakami bu?
Reyhan: Hayir qayet ciddi. Hem sebebini, sizin daha iyi bilmeniz gerkiyorya. Hani bana hic bir sey soylemiyonuzya. Amma neyse. Hic bir sey bilmiyorum, bilmekde istemiyorum.
Mazhar: Ya biz ne dedikki? Sadece bir az sasirdik. Hani siz hic anlasamiyordunuz? Ne oldu birden-bire.
Reyhan: Bak kendin soyledin an-la-sa-mi-yor-du-nuz. Yani gecmis zamandan bahs ediyorsun. Yoksa sen simdi burda eskisi gibi kavga etmemizimi istiyorsun? Eyer istiyorsan soyle. Senimi kiricaz. Amma burda olmaz okula gidince, kantine senin basina yika biliriz. Sen yeterki iste.
Mazhar: Sagol ben almiyim. Hem siz boyleyken daha bi huzurlu oluyorum ben. Der Mazhar ve her kes guler. Amma hastanede olduklarini hatirlar-hatirlamaz sakinlesirler. Ve artik gec oldugu icin Denizle Sebnem gitmeye karar verir.
15 bolumun sonu. Nasil buldunuz bu bolumu? Begendinizmi? Ozgeyle Sebnemin kavqasina ve Reyhanin Sebneme etdigi teklife ne diyorsunuz? Lutfen bolumle ilgili tum fikirleriniz yoruma yazin. Yorumlar uzun ve guzel olursa cok sevinirim. Bide bundan sonraki bolum sezon finali olucak, ama ben cok ara vermiyecem.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İkincı bahar.
Fanfiction2 -ci sezon finalinden sonra baslamıs, buyuk ReyMaz evsanesını anlatan bır hıkaye. İlerleyen bölümlerde yeni gelen karakterlerle birlikde tam bir genclik hikayesine dönücek.