İkincı bahar.

İkinci bahar 63 bölüm. Büyük FİNAL. 3 kisim

Yarın sinema salona.

Özge: Hazırsan başlayalım.
Reyhan: Hazırım. Der  ve Özge kayda girer.

Reyhan:   Bu  kaydı izliyorsan  ayrılığımızdan tamı tamına bir ay geçmiş. Neden  bir ay diye bekledin soruyorsundur  kesin.  Aslında bunu bende bilmiyorum.  Ama bildiğim tek bir şey var oda bu bir ayda seni ne kadar çok özlediğim. Hem seni hemde  bebeklerimizi.
Özge: Neee??? Bebeklermi dedi??? Sorar kendi kendine. 
Reyhan: Hem  seni, hem kızımız Ömürü, hemde ikizlerimizi çok, ama çok özlüyorum. Bilmem, belkide sizi bırakıp gitdiğim için  kızqınsın bana. Kız, ben  bunun için sana asla gönül koymam. Ama sakın  onlara kızma. Bu ayrılıkda hiç kimsenin suçu yok.  Bu arada  sen kesin unutursun diye  hatırlatayım dedim. 3 gün sonra  Ömürün doğum günü.  Sakın yas tutayım deyip unutma. Kızıma en sevdiği pastadan al. Yurtdan arkadaşlarınıda çağırda  bir az kafası dağılsın. İkizleride öp benim için.

4   ay  sonra  yine sinema salonunda.

Reyhan:  Bu kaydı izliyorsan lütfen sonuna kadar coşmadan ve sinirlenmeden  dinle. Sana saçmalıkmış  gibi gele bilir, ama ben senin benden sonra hayatına devam etmeni istiyorum. Sakın yapamam  deme. Eger beni gerçekden sevdiysen, ki buna şüpem yok, eger gerçekden sevdiysen, hayatına kaldığın yerden devam et. Hani olurya karşına seni seven ve seninde seve bileceğin biri çıkar. Eğer öyle birine raslarsan sakın ola  kalbini aşka kapatma. Tamammı? Neden dersen, yalnız  Allaha mahsus be. Hiç kimse bu hayatda yalnız kalmamalı. Heleki canımızdan çok  sevdiklerimiz kattiyen yalnız kalmamalı. Beni anlıyorsun demi?  Eğer anlıyorsan mutluluğa kapılarını kapatma.  Seveceğin biri çıkarsa karşına, onu sevmekden korkma. Bunun için sana asla kızmam. Yukarlardan bakıp kıskanclık  tripleride  atmam. Rahat ol yani. Müsade ediyorum. Birini seversen onunla evlen. Tabi  çocuklarımızında rızasını almak şartıyla. Onlar severse bana söz düşmez. Bide  şunu unutma. Aşk için her yol mübahdı.  Olurda zamanında sınırları bir az zorlamış ve seni seven birine raslarsan, geçmişde olanlara takılıp kalma. Unutup  yoluna, yada yolunuza devam eden. Bu son senin için son kaydım. Son çünki hayatına devam etmen için son olması şart. Son olarak seni  çok  sevdiğimi bil canımın içi. Der ve  Özge kaydı durdurur.
Özge: Bitdi. Ayrıca neydi bu şimdi?
Reyhan: Unutduysan bir anlaşma yapmışdık. Bana yardım etmenin karşılığı bu. Tabi ben yolunu bir az  açdım, ama bundan sonrası tamamen sana kalmış.  Bide bu kaydı, diğerlerinden,yani çocuklar için olan kayıtlardan önce  vericeksin.
Özge: Tam olarak ne zaman?
Reyhan:  Ölümümden bir yıl sonra. Benim oğlanlar  bir yaşlarını doldurdukları gün.  Tabi bu bir yıllık süreçdede yakın olmaya çalışırsan bu kayıtda işini kolaylaşdırır.
Özge: Tamam nasıl istersen.
Reyhan: Neyse ben eve gidiyorum. Diyerek çıkışa doğru gider.
Özge: Reyhan!
Reyhan: Efendim?
Özge: Hiçmi çaresi yok?
Reyhan: Yok.
Özge: Eninmisin?
Reyhan: Bilmiyorum.  Diyerek  sinema salonundan çıkıp kantine gider.

Özge: Bilmiyorumda ne demekya?
Özgenin iç sesi: Görmüyormusun, kendini bu hüzünlü sona inandırmış. Hatta ön hazırlıklarınıda yapmış.
Özge: İyi halt etmiş. Sanki yapdığı hazırlıkların bir faydası olucak. Buna benim bile inanasım gelmiyor.  O  adamın dönüp bir başkasına bakacağı yok. İster bir yıl, istersede  on yıl geçsin, ama Reyhandan başkasına ona bakdığı gibi aşkla bakmaz gözleri. Ben bile anladım bunu. Bir az geç  olsada anladım. Bu yardımdan çıkarımın  Mazhar olucağına inanmam hataydı.
Özge: Bu durumda ne yapmayı düşünüyorsun? Bu günki kaydı  bir yıl sonra Mazhara vermiyecekmisin?
Özge: Bilmiyorum. Der ve birden bir telefon sesi duyulur. Çalan  Reyhanın telefonu, arayanda doktoruydu.

Özge: Merhaba, Reyhanın telefonu.  Ben arkadaşıyım.
Doktor: Kendisi yokmu?
Özge: Varda burda değil. Telefonunu burda unutmuşda. Hayırdır önemli bir sorun yok demi?
Doktor: Var aslında. Reyhani ameliyata ikna edememe gibi önemli sorunumuz var.  Ben kendisiyle konuşdum. Ama  doğuma daha iki ay olduğundan  ameliyatı kabul etmiyor. Tahminimce bu konudan eşinede bahs etmedi. 
Özge: Peki bu ameliyata girerse kurtulma şansı, daha doğrusu kurtulma şansları varmı? Artık anladığım kadarıyla, sadece kendinin kurtulacak olucağı ameliyata Reyhan asla girmez. Bebeklerinden vaz geçmez.
Doktor: Şans var. Ama o buna inanmıyor. Onu kurtarmaya oncelik verdigimizi dusundugu   için  kabul etmiyor. Bebekleri normal dogum zamanindan once  alıp, onuda  ameliyata  alirsak yaşayacaklarına inanmıyor. Oysa bu mümkün. Fakat  çocukları almadan  Reyhanı  beğin ameliyatına almamız riskli. Doğumu beklemede riskli. Durumu günden güne kötüye gidiyor. Doğumu beklersek  kurtaramayız.  Ayrıca istediği gibi normal doğumda yapamaz. Bu hem kendisi için, heme bebekler için riskli. Ama  bunu ana anlatmak imkansızında üstünde bir şey.
Özge: Yani diyorsunuzki   bu amelyata girerse kesin  kurtulur.
Doktor: Kesin değil. Ama yüzde altmış şansı var.
Özge: Yüzde atmış demek. Yüzde elli olmasından yada hiç şansı olmamasından daha iyi demi? Lütfen bana Mazhar beyin numarasını yollarmısınız. Bide ben konuşayım kendisiyle. Ay bendede kafa kalmadıki. Bu telefon zaten Reyhanın. Ben ordan bulurum numarayı. Hoşcakalın. Der ve Telefonu kapatıp elindeki kamerayı alıp kendine çevirerek kayda girer.